Η Βενεζουέλα, η Ελλάδα οι ρουφιάνοι και οι μακάκες
Λίγο ιστορία
Το 1859, οι ξένοι επενδυτές και τραπεζίτες προκάλεσαν «εμφύλιο πόλεμο», γνωστό και ως «Ομοσπονδιακό Πόλεμο». Ακολούθησε διαμάχη με το Ηνωμένο
Βασίλειο σχετικά με τα εδάφη της Γουιάνας. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Κιπριανό Κάστρο αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της χώρας στους Άγγλους Τραπεζίτες , και η Αυτοκρατορία επέβαλε ναυτικό αποκλεισμό της χώρας από το Δεκέμβριο του 1902 και μέχρι το Φεβρουάριο του 1903. Όπως έκανε το Λονδίνο και με την Ελλαδίτσα.
Ο αντισυνταγματάρχης Τσάβες
Ο Ούγο Τσάβες, ήταν αντισυνταγματάρχης των αλεξιπτωτιστών , και ήταν εθνικιστής «Μπολιβαριστής» και καθολικός. Ούτε Κομμούνι, ούτε άθεος. Επεχείρησε το πραξικόπημα στις
4 Φεβρουαρίου 1992, απέτυχε και πήγε φυλακή. Όσοι θαυμάζουν τους «έλληνες αξιωματικούς», θα έπρεπε να τον σέβονται (τουλάχιστον). Ο Τσάβες έξι χρόνια μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, εξελέγη πρόεδρος στις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου 1998 που είχαν τη μεγαλύτερη από ποτέ συμμετοχή με 56,2%. Ο Τσάβες, έκανε αναδιανομή της γης, και ξεκινήσε προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς, και μείωσε το ποσοστό του πληθυσμού που ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας. Η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμηθεί ο Σιμόν Μπολιβάρ. Ο Τσάβες , απομάκρυνε τη χώρα του από τη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ.
Η Cia
Η Cia και η «δημοκρατική» αντιπολίτευση και τα «δημοκρατικά συνδικάτα» έκαναν πραξικόπημα το 2002 , για να ρίξουν τον Τσάβες. Ο Αγώνας των «Δημοκρατικών», και του Κράτους Δικαίου του Λάγκλευ, συνεχίζεται για 17 χρόνια.
O Αλιέκσι
Όποιος νομίζει ότι θα ξεκαθαρίσει υποστηρίζοντας τον πράκτορα Χουάν ως δημοκράτης είναι απλά μαλάκας.
Στην Βενεζουέλα το ζήτημα δεν είναι η «Δημοκρατία» το «Κράτος Δικαίου» και ο Κιναιδοβουλιο αλλά η Εθνική Κυριαρχία και Ανεξαρτησία.
Ο πράκτωρ των Αμερικανών Αλιέκσι, χρησιμοποιεί την Βενεζουέλα ως φύλλο συκής και παίρνει το μέρος του Μαδούρο, για να ξεπλυθεί και να πουλήσει «πατριωτισμό» στους ηλιθίους οπαδούς του, ενώ
οι Φιλελέ του Κούλις, ομνύουν πίστη και υπακοή στο Λάγκλευ.
Το 1859, οι ξένοι επενδυτές και τραπεζίτες προκάλεσαν «εμφύλιο πόλεμο», γνωστό και ως «Ομοσπονδιακό Πόλεμο». Ακολούθησε διαμάχη με το Ηνωμένο
Βασίλειο σχετικά με τα εδάφη της Γουιάνας. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Κιπριανό Κάστρο αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της χώρας στους Άγγλους Τραπεζίτες , και η Αυτοκρατορία επέβαλε ναυτικό αποκλεισμό της χώρας από το Δεκέμβριο του 1902 και μέχρι το Φεβρουάριο του 1903. Όπως έκανε το Λονδίνο και με την Ελλαδίτσα.
Ο αντισυνταγματάρχης Τσάβες
Ο Ούγο Τσάβες, ήταν αντισυνταγματάρχης των αλεξιπτωτιστών , και ήταν εθνικιστής «Μπολιβαριστής» και καθολικός. Ούτε Κομμούνι, ούτε άθεος. Επεχείρησε το πραξικόπημα στις
4 Φεβρουαρίου 1992, απέτυχε και πήγε φυλακή. Όσοι θαυμάζουν τους «έλληνες αξιωματικούς», θα έπρεπε να τον σέβονται (τουλάχιστον). Ο Τσάβες έξι χρόνια μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, εξελέγη πρόεδρος στις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου 1998 που είχαν τη μεγαλύτερη από ποτέ συμμετοχή με 56,2%. Ο Τσάβες, έκανε αναδιανομή της γης, και ξεκινήσε προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς, και μείωσε το ποσοστό του πληθυσμού που ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας. Η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμηθεί ο Σιμόν Μπολιβάρ. Ο Τσάβες , απομάκρυνε τη χώρα του από τη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ.
Η Cia
Η Cia και η «δημοκρατική» αντιπολίτευση και τα «δημοκρατικά συνδικάτα» έκαναν πραξικόπημα το 2002 , για να ρίξουν τον Τσάβες. Ο Αγώνας των «Δημοκρατικών», και του Κράτους Δικαίου του Λάγκλευ, συνεχίζεται για 17 χρόνια.
O Αλιέκσι
Όποιος νομίζει ότι θα ξεκαθαρίσει υποστηρίζοντας τον πράκτορα Χουάν ως δημοκράτης είναι απλά μαλάκας.
Στην Βενεζουέλα το ζήτημα δεν είναι η «Δημοκρατία» το «Κράτος Δικαίου» και ο Κιναιδοβουλιο αλλά η Εθνική Κυριαρχία και Ανεξαρτησία.
Ο πράκτωρ των Αμερικανών Αλιέκσι, χρησιμοποιεί την Βενεζουέλα ως φύλλο συκής και παίρνει το μέρος του Μαδούρο, για να ξεπλυθεί και να πουλήσει «πατριωτισμό» στους ηλιθίους οπαδούς του, ενώ
οι Φιλελέ του Κούλις, ομνύουν πίστη και υπακοή στο Λάγκλευ.
Δελτίο των 11
