Ελληνική Ομηρική Γλώσσα. Τροφός πολλών γλωσσών και η αγγλοελληνική ομιλία του Ξενοφώντα Ζολώτα που εκφωνήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1959
Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Η φιλοσοφία κατασκευής της Ελληνικής γλώσσας, επηρέασε και την πολιτική φιλοσοφία των Ελλήνων, την οποία μοιράζεται ο Δυτικός κόσμος σήμερα. Μια φιλοσοφία που εξανθρώπισε τους Θεούς με απώτερο σκοπό την υπεραξία του ανθρώπου συγκριτικά με το περιβάλλον του.
Τα αγγλικά στηρίζονται κυρίως σε γερμανόφωνες γλώσσες. Τα Ελληνικά (Ομηρικά) κατέχουν το 30-35% της επιρροής επί της Αγγλικής.
Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος,
έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο
νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, για να κατακτήσουν
γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την ‘βαπτίσουν’ με το
συγκεκριμένο όνομα-λέξη».
Μερικά
Παραδείγματα:
Air = Αήρ.
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ”θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ”.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν
= αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το
σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα ‘δία’. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις
ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο,
αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς – διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις
συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη
διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramo ur -glamou r , πήρε
την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και
στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ‘ς’ προφέρεται ως ‘ρ’. Π.χ.
σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (…είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο
διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης – πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το ‘λάFω’. Το δίγαμμα (F) γίνεται ‘αυ’ και ‘λάF ω ‘ σημαίνει ”θέλω πολύ”.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο
μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε’84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν
το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι
περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το… menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda ).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας:
Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το
νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο (”νέ τρώει, νέ
πίνει”), ή ( νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία (‘) προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω ( σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ.
Eργασία βασισμένη σε Μελέτη της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου ,
Με τίτλο «Ελληνική Γλώσσα – τροφός όλων των γλωσσών»
- Η αγγλοελληνική ομιλία του
Ξενοφώντα Ζολώτα
που εκφωνήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1959 έχει ως εξής:
Kyrie,
It is Zeus’ anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.
It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.
In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.
Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.
Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.
The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.
Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.
I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.
Και μια πρόχειρη μετάφραση της ομιλίας του:
Είναι το ανάθεμα του Δία στην εποχή μας και η αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και πολιτικής να αγωνιζόμαστε ανάμεσα στη Σκύλλα της νομισματικής πληθώρας και στη Χάρυβδη της οικονομικής αναιμίας.
Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός, αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και στιγματίζουν εμφατικά το νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν με τις τακτικές και τις πρακτικές τους. Οι πολιτικές μας θα έπρεπε να βασίζονται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Ο γνώμονάς μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικών στρατηγικών και φιλανθρωπικών πεδίων.
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολυμορφικές ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι περισσότερο ορθολογικές, αλλά αυτό δεν πρέπει να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία ενδημεί μεταξύ των ακαδημαϊκών οικονομολόγων.
Η νομισματική συμμετρία δεν πρέπει να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και των νομισματικών αρχών είναι βασική.
Παράλληλα πρέπει να συγχρονίζουμε και να εναρμονίζουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές πολιτικές μας πανεθνικά. Αυτά τα πεδία είναι πιο εφικτά τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι σαν τις αλκυονίδες.
Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης μας σ' αυτή τη σφαίρα ήταν διδακτική και οι γνωστικές της πρακτικές θα αποτελούν πάντα τονωτικό για τις πολύσημες και ιδιομορφικές εθνοτικές οικονομίες. Η γένεση της προγραμματισμένης οργάνωσης θα δυναμιτίσει αυτές τις πολιτικές.
Επομένως, συμπάσχω, αν και όχι χωρίς κριτική σε ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους και την ιεραρχία των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.
Ζητώ συγγνώμη που σας τυράννησα με την ελληνική φρασεολογία μου. Στον επίλογό μου τονίζω το εγκώμιο μου στους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης και το εγκώμιο μου σε σας Κυρίους, τους στενογράφους.]
Γεννημένος στην Αθήνα στις 26 Απριλίου 1904, ο Ζολώτας σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αργότερα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας στη Γερμανία και στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού στη Γαλλία
Ο Ζολώτας διετέλεσε διευθυντής της Τράπεζας της Ελλάδος τα διαστήματα μεταξύ 1944-1945 και 1955-1967 (όταν παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη χούντα) και το 1974-1981. Δημοσίευσε πολλά έργα για ελληνικά και διεθνή οικονομικά θέματα.
Ο Ζολώτας πέθανε στις 10 Ιουνίου 2004 σε ηλικία 100 ετών.