«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ΣτΕ για αποφάσεις περί αναστολών: «Ο εμβολιασμός επιβάλλεται για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας»
Όσοι οι δικηγόροι δεν επικαλούνται τους σωστούς νόμους, θα δίνουν δικαιώματα για αποφάσεις όπως η παρακάτω.
Αποφάσεις (προσωρινού χαρακτήρα αλλά) με ξεκάθαρη στάση υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού ειδικών επαγγελματικών κατηγοριών εξέδωσε μέσα σε λίγες μέρες το Συμβούλιο Επικρατείας .
Πρόκειται για 3 δικαστικές κρίσεις με τις δυο να αφορούν μάλιστα σε υγειονομικούς δημοσίων νοσοκομείων. Η πρώτη αφορούσε σε πυροσβέστες της ΕΜΑΚ με τη βασική συζήτηση επί της κύριας αίτησης ακύρωσης για αυτούς να έχει οριστεί για τις 8 Οκτωβρίου.
Πώς το ΣτΕ περιγράφει την “νομιμότητα” του υποχρεωτικού εμβoλιασμού
Η τελευταία απόφαση αφορά αίτηση αναστολής υγειονομικών κατά της αναστολής εργασίας ως συνέπεια του μη εμβολιασμού και την μη καταβολή του μισθού τους.: “…η βλάβη δεν δικαιολογεί την αναστολή, σταθμιζόμενη με το ότι ο εμβολιασμός επιβάλλεται για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του κορωνοϊού στους νοσηλευομένους που αποτελούν ιδιαιτέρως ευπαθή ομάδα, και το ότι η εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των νοσοκομείων θα διαταραχθεί σε περίπτωση που νοσήσει από κορωνοϊό μέλος του νοσηλευτικού προσωπικού”, αναφέρει το σκεπτικό της απόφασης, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό πως οι εργαζόμενοι θα υποστούν βλάβη απο την μη καταβολή των αποδοχών τους.
Ενδεικτικά η Επιτροπή Αναστολών σε σχηματισμό Ολομέλειας πως κρίθηκε ότι οι αιτήσεις ακυρώσεως δεν ήταν προδήλως βάσιμες, η δε βλάβη της οποίας γίνεται επίκληση, δεν δικαιολογεί τη χορήγηση αναστολής. Ειδικότερα:
1) Ο λόγος περί πρόδηλης βασιμότητας των αιτήσεων ακυρώσεως κρίθηκε, σύμφωνα με πάγια νομολογία της Ε.Α., ότι έπρεπε να απορριφθεί αφ’ ενός λόγω αμφιβολιών ως προς το παραδεκτό των αιτήσεων ακυρώσεως εν σχέσει με τον εκτελεστό ή μη χαρακτήρα των προσβαλλομένων πράξεων, αφ’ ετέρου διότι οι λόγοι ακυρώσεως δεν παρίστανται προδήλως βάσιμοι, δεδομένου ότι δεν στηρίζονται σε πάγια νομολογία ή σε απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου, ενώ περαιτέρω οι κρίσιμες διατάξεις του ν. 4820/2021 δεν έχουν τύχει νομολογιακής επεξεργασίας.
2) Ο λόγος περί ανεπανόρθωτης βλάβης συνισταμένης στην, λόγω της επαπειλούμενης αναστολής καθηκόντων, απώλειας των αποδοχών των αιτούντων, της κοινωνικής τους ασφάλισης, της εργασίας και της κοινωνικής τους υπόστασης απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι:
α) η βλάβη θα επέλθει με την έκδοση των πράξεων περί αναστολής καθηκόντων και όχι με τις προσβαλλόμενες,
β) η βλάβη είναι οικονομική και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ανεπανόρθωτη, ενώ εξ άλλου η εκδίκαση των αιτήσεων ακυρώσεως έχει προσδιορισθεί σε σύντομη δικάσιμο,
γ) αν οι αιτήσεις ακυρώσεως γίνουν δεκτές, οι μη καταβληθείσες αποδοχές θα καταβληθούν,
δ) πέραν και ανεξαρτήτως των ανωτέρω, η βλάβη δεν δικαιολογεί την αναστολή, σταθμιζόμενη με το ότι ο εμβολιασμός επιβάλλεται για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας από την εξάπλωση του κορωνοϊού στους νοσηλευομένους που αποτελούν ιδιαιτέρως ευπαθή ομάδα, και το ότι η εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των νοσοκομείων θα διαταραχθεί σε περίπτωση που νοσήσει από κορωνοϊό μέλος του νοσηλευτικού προσωπικού. Πώς το ΣτΕ περιγράφει την “νομιμότητα” του υποχρεωτικού εμβoλιασμού
Τέλος, κρίθηκε ότι από τις διατάξεις των άρθρων 206 και 207 του ν. 4820/2021:
α) προκύπτει ότι ο νομοθέτης μερίμνησε για την περίπτωση κενών στο προσωπικό λόγω αναστολών εργασίας, με την πρόσληψη συμβασιούχων με συμβάσεις τρίμηνης διάρκειας και
β) δεν προκύπτει ότι, σε περίπτωση αναστολής καθηκόντων, διακόπτεται η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του προσωπικού.
(Από dikastiko.gr – φωτο: eurokinissi)- el.gr
