Η φράση παγκόσμια με κάποιες παραλλαγές: Ποιος πληρώνει τα σπασμένα;
Θα αναλύσουμε μερικά πράγματα καθημερινότητας, που για κάποιο περίεργο λόγο κανείς δεν συζητάει, ενώ τον ενδιαφέρουν άμεσα.
- Πληρώνουμε φόρους για να λειτουργεί το Κράτος. Από τα χρήματα που δίνουμε, μεταξύ άλλων πληρώνονται και οι αστυνομικοί. Είναι οι αστυνομικοί που μας προστατεύουν (καλό) αλλά και οι αστυνομικοί που μας δέρνουν όταν δεν συμφωνούμε με τις πρακτικές της όποιας κυβέρνησης (κακό).
- Οι πολίτες που ίσα-ίσα την «βγάζουν», πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Υπάρχουν μεγαλο-καρχαρίες όμως, που ενώ έχουν χρήματα δεν πληρώνουν. Ο λογαριασμός μετά, έρχεται φουσκωμένος για τους απλούς μεροκαματιάρηδες.
- Όπως είναι γνωστό, οι δυναμικές μειοψηφίες κάνουν κουμάντο στις πλειοψηφίες. Οι λίγοι κρατάνε φοβισμένους τους πολλούς.Αν ανήκεις στην μειοψηφία και έχεις μεγάλη οικονομική επιφάνεια, είσαι πάντα ο κερδισμένος. Αν όχι, είσαι πάντα ο χαμένος.
- Επιχειρήσεις παίρνουν τεράστια δάνεια που δεν αποπληρώνουν. Τα δάνεια αυτά, πέφτουν επάνω στους απλούς πολίτες που «σώζουν» την κατάσταση.
- Το Κράτος δίνει χρήματα που προέρχονται από τους φόρους των πολιτών για να φτιάχνονται δρόμοι (με προκηρύξεις διαγωνισμών ή… με απευθείας αναθέσεις). Οι εταιρίες που αναλαμβάνουν τα έργα, μας φεσώνουν με διόδια.
- Όλοι δίνουμε το λεγόμενο περιβαλλοντικό τέλος. Αυτοί που το επέβαλαν έχουν αστραφτερά οχήματα και ρυπογόνα σκάφη αναψυχής και αυτοί που πληρώνουν για το καλό του περιβάλλοντος, με το ζόρι συντηρούν 1 Ι.Χ.
Ξέρετε πως λέγεται όλη αυτή η κατάσταση;
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
