«Το τίμημα της μαζικής μετανάστευσης το πληρώνουν οι κατώτερες τάξεις". Ποιο κόμμα το είπε;
Οι συστημικές ευρωπαϊκές εφημερίδες χάρηκαν για την πτώση που είχε το «αντιμεταναστευτικό» «ευρωσκεπτικιστικό» Κόμμα του Λαού (DPP) και την άνοδο που είχε η «ανθρωπιστική αριστερά».
Το πρόβλημα είναι ότι οι νικητές Σοσιαλδημοκράτες έκλεψαν πραγματικά από το πατριωτικό DPP το θέμα της μετανάστευσης. Και επίσης, και άλλα, ακόμα πιο σκληρά αντι-μεταναστευτικά κόμματα κέρδισαν.
Το πρόβλημα είναι ότι οι νικητές Σοσιαλδημοκράτες έκλεψαν πραγματικά από το πατριωτικό DPP το θέμα της μετανάστευσης. Και επίσης, και άλλα, ακόμα πιο σκληρά αντι-μεταναστευτικά κόμματα κέρδισαν.
Βεβαίως είναι αλήθεια ότι το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας δεν τα πήγε καλά, πέφτοντας από το 21% των ψήφων κατά τις τελευταίες εκλογές στο 8,7%. (Η Δανία έχει σύστημα απλής αναλογικής). Αλλά αυτό δεν ήταν τόσο καταστροφικό όσο προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις. Το δεξιό "μπλε μπλοκ" των κομμάτων, που τείνουν να σχηματίσουν από κοινού κυβερνητικούς συνασπισμούς, ήταν 10% πίσω στις δημοσκοπήσεις για εβδομάδες, αλλά, τελικά, έμεινε μόνο περίπου 2,5% πίσω. Επίσης, το Λαϊκό Κόμμα ήταν μέρος της κυβέρνησης και υπάρχει τάση στη Δανία τα μικρότερα κυβερνητικά κόμματα να τιμωρούνται στις επόμενες εκλογές.
Αλλά ο σημαντικότερος λόγος για την κακή εμφάνιση του DPPήταν ότι η κεντρική πολιτική του - που περιορίζει αυστηρά στη μετανάστευση - είναι τόσο εξαιρετικά δημοφιλής στη Δανία και η στάση των πολιτών κατά της μετανάστευσης τόσο ευρεία, ώστε οι Δανοί να αισθάνονται ότι μπορούν να διώξουν μια δεξιά κυβέρνηση υπέρ μιας αριστερής και να εξακολουθεί να διατηρείται αυτό που αλλού στην Δύση ορίζουν ως ένα «εχθρικό περιβάλλον» στους μετανάστες.
Ως λαός οι Δανοί, έχουν μια δυνατή παράδοση ελευθερίας του λόγου, ακολούθησαν τη Σύμβαση της Γενεύης κατά γράμμα από το 2002, όταν εισήγαγαν τις πιο αυστηρές πολιτικές μετανάστευσης στην Ευρώπη και μόλις το 2003 πήραν μόνο εννέα τοις εκατό των αιτούντων άσυλο σε σύγκριση με το 60% που παίρνει η Σουηδία. Το 2018, η υπουργός Μετανάστευσης, Inger Stoejberg (φώτο), του κεντροδεξιού κόμματος Venestre, δήλωσε στην πραγματικότητα ότι το "Ραμαζάνι είναι ένας κίνδυνος για όλους μας" και προσωπικά αναδημοσίευσε μια γελοιογραφία του Μωάμεθ.
Το Venestre κατέκτησε την τρίτη θέση στις εκλογές του 2015, με 19,5%, αλλά καθώς ήταν ήδη το κυβερνών κόμμα και επειδή τα κόμματα του "Blue Block" πήραν τις περισσότερες ψήφους, η βασίλισσα της Δανίας τους επέτρεψε να σχηματίσουν μια μειοψηφική κυβέρνηση, αν και τελικά αναγκάστηκαν να πάρουν μαζί τους και το Δανικό Λαϊκό Κόμμα, που είχε έρθει δεύτερο.
Παραδόξως, η ευρεία αποδοχή των πολιτικών κατά της μετανάστευσης ήταν μια γλυκόπικρη νίκη για το Λαϊκό Κόμμα. Η κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση έχει αποδεκατιστεί και οι Σοσιαλδημοκράτες θα ηγηθούν σχεδόν σίγουρα της επόμενης κυβέρνησης. Αλλά αυτό που αγνοούν τα συστημικά μέσα είναι ότι το αντι-μεταναστευτικό κόμμα Venestre αύξησε τα ποσοστά του από 19% σε 23,4%. Οι σοσιαλδημοκράτες, το κορυφαίο κόμμα του «κόκκινου μπλοκ», συγκέντρωσαν το 25,9%, μια μικρή μείωση από το 2015. Ωστόσο, η ψήφος αυτού του κόμματος δεν μειώθηκε περαιτέρω, για τον λόγο ότι το Al Jazeera φώναζε: «η Αριστερά κατά των μεταναστών» κερδίζει τις εκλογές καθώς οι Δανοί απορρίπτουν την ακροδεξιά.
Οι Δανοί, ως λαός, είναι τόσο κατά της μαζικής μετανάστευσης και είναι τόσο κοινωνικά αποδεκτό να ακολουθήσει κάποιος αυτή τη στάση, ώστε όλα τα κόμματα εκτός από την ακροαριστερά αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν τις παραδοσιακές πολιτικές του Δανικού Λαϊκού Κόμματος. Η ηγέτης του SDP, MetteFrederiksen (φώτο), η οποία, είναι 41 ετών και θα γίνει η νεώτερη πρωθυπουργός της Δανίας, έχει μετακινήσει το SDP στα αριστερά στα οικονομικά, αλλά - τουλάχιστον κατά τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα - στην «άκρα δεξιά» στο θέμα της μετανάστευσης.
Είπε: «Για μένα, καθίσταται όλο και πιο σαφές ότι το τίμημα της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης, της μαζικής μετανάστευσης και της ελεύθερης κυκλοφορίας της εργασίας το πληρώνουν οι κατώτερες τάξεις».
Μάλιστα, η Fredericksen κατέστησε σαφές ότι θα είναι απόλυτα ευτυχής να συμπεριλάβει το Δανικό Λαϊκό Κόμμα στην κυβέρνησή της.
Υπό την ηγεσία της, το SDP έχει ήδη ψηφίσει υπέρ των νόμων που απαλλάσσουν τους πρόσφυγες από τα κοσμήματά τους και απαγορεύουν τις μπούρκες και τα niqab σε δημόσιους χώρους. Το κόμμα της απείχε, αντί να καταψηφίσει, τη νομοθεσία που απαιτεί υποχρεωτικές χειραψίες για μουσουλμάνους στις τελετές απόδοσης ιθαγένειας (όπου οι μουσουλμάνοι υποτίθεται δεν θέλουν να σφίξουν τα χέρια με γυναίκες) και για ένα σχέδιο στέγασης αιτούντων άσυλο σε ένα νησί που χρησιμοποιήθηκε για την έρευνα μεταδοτικών ασθενειών των ζώων. Το Φεβρουάριο η Φρεντερίκσεν υποστήριξε ένα σχέδιο του Λαϊκού Κόμματος της Δανίας που πρότεινε τον «επαναπατρισμό» και όχι την «ενσωμάτωση» ως κεντρικό στόχο της πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης της χώρας.
"Για χρόνια, υποτιμήσαμε τις προκλήσεις της μαζικής μετανάστευσης", ανέφερε η Φράντερτικσεν στον Guardian. "Η οικονομική πολιτική και η εξωτερική πολιτική στην Ευρώπη ήταν υπερβολικά φιλελεύθερες. Έχουμε αποτύχει όσον αφορά τη διατήρηση του κοινωνικού συμβολαίου, το οποίο είναι το ίδιο θεμέλιο του κοινωνικο-δημοκρατικού κοινωνικού μοντέλου". Σχεδόν το 40% των μελών του SDP πιστεύουν ότι οι μεταναστευτικές πολιτικές της Δανίας, που είναι οι πιο αυστηρές στην Ευρώπη, είναι "πολύ χαλαρές". Ο Guardian αναφέρει έναν βουλευτή του SDP να λέει:
«Οι αντιδράσεις που συνάντησα στο δρόμο είναι συντριπτικές. Είναι ένας από τους τομείς στους οποίους βλέπουμε τις συνέπειες της κακοδιαχείρισης της μετανάστευσης και βλέπουμε επίσης ανθρώπους της εργατικής τάξης να εγκαταλείπουν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Αλλά τώρα επιστρέφουν».
Φαίνεται ότι κάποιοι στην δανέζικη αριστερά, έστω και αργά, "ανακάλυψαν την Αμερική". Συνειδητοποίησαν ότι η προσκύνηση του τοτέμ της μετανάστευσης θα τους οδηγήσει στη λήθη και θυμήθηκαν, ξανά, τη λευκή εργατική τάξη.
Πράγματι, οι πολιτικές κατά της μετανάστευσης στη Δανία έχουν γίνει τόσο mainstream, ώστε η πραγματική "άκρα δεξιά" είναι απλά μια «άλλη μάρκα» που υποστηρίζει πολιτικές που θα ήταν αδιανόητες σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Ένα ολοκαίνουργιο κόμμα που ονομάζεται Nye Borgerlige (Νέα Δεξιά) έλαβε το 2,4% των ψήφων, ακριβώς πάνω από το όριο του 2% για να εισέλθει στο Folketing (Δανικό Κοινοβούλιο), κερδίζοντας 4 έδρες από τις συνολικά 179. Το «ακροδεξιό» αυτό κόμμα, με επικεφαλής την Pernille Kronberg (φώτο), προήλθε από σχίσμα του δεξιού Συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο είναι το ίδιο με το Venestre, το οποίο επίσης διπλασίασε την εκλογική του υποστήριξη στο 6% στις 5 Ιουνίου.
Το Nye Borgerlige απορρίπτει το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας ότι είναι πολύ επιεικές ως προς τη μετανάστευση. Υποστηρίζει την απόσυρση της χώρας από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες και απορρίπτει έτσι όλους τους αιτούντες άσυλο που εμφανίζονται στη Δανία χωρίς εξαίρεση, δεχόμενο μόνο εκείνους τους πρόσφυγες που έχουν καταχωρηθεί από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ. Προτίθεται να απελάσει όλους τους μετανάστες ή τα άτομα με προσωρινή διαμονή που δεν μπορούν να υποστηρίξουν οικονομικά τους εαυτούς τους, ζητεί την απαγόρευση κάθε ισλαμικής μαντίλας, εισηγείται σημαντικές φορολογικές περικοπές - και ζητεί την έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Και υπήρχε επίσης ένα συμβαλλόμενο κόμμα ακόμη περισσότερο «ακροδεξιό» στο ζήτημα της μετανάστευσης που για λίγο δεν κέρδισε την είσοδό του στο Folketing: το Stram Kurs (Σκληρή Γραμμή), υπό την ηγεσία του 37χρονου δικηγόρου Rasmus Paludan (φώτο), που υποστηρίζει την απέλαση όλων των μουσουλμάνων από τη Δανία και τη μετακίνηση όσων αρνούνται επιστρέψουν στις χώρες τους σε ένα στρατόπεδο ... στην Ανατολική Γροιλανδία!
Ο Paludan διοργάνωσε διαμαρτυρίες σε περιοχές με μουσουλμανικό πληθυσμό στις οποίες πρόσβαλε και έκαιγε το Κοράνι, προκαλώντας αναταραχές σε μια πόλη τον Απρίλιο. Ένα ηγετικό στέλεχός του ήταν ο ερευνητής φυλής και μυστικών πληροφοριών, καθηγητής Helmuth Nyborg (φώτο), ο οποίος μίλησε σε συνέδρια του American Renaissance. Οι δημοσκοπήσεις τον Μάιο προέβλεπαν ότι η Σκληρή Γραμμή θα εισέλθει στο κοινοβούλιο με ποσοστό μεταξύ 2,7 και 3,9% των ψήφων. Ωστόσο, έλαβαν τελικά μόλις 1,8%, μένοντας για λίγο έξω από την Βουλή (όπου το όριο είναι 2%).
Έτσι, οι διθυραμβικοί τίτλοι περί ανόδου της «Ανθρωπιστικής Αριστεράς» είναι αυταπάτες. Το γεγονός είναι ότι το αντι-μεταναστευτικό και αντι-μουσουλμανικό συναίσθημα είναι πολύ ισχυρό στη Δανία - και η Δανική Αριστερά αναγκάστηκε να προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα πραγματικότητα.
Από την άλλη πλευρά, όπου - στην υπόλοιπη δυτική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας - τα θέματα της μαζικής μετανάστευσης και της ισλαμοποίησης παραμένουν ταμπού, που δεν τολμούν να θίξουν ακόμα και «δεξιά» ή «συντηρητικά» κόμματα, από τον φόβο μην χαρακτηριστούν «ακροδεξιά», στην ουσία αυτό που επιτυγχάνεται είναι η ενίσχυση της ατζέντας της αριστεράς (την οποία υποτίθεται μάχονται) η οποία γίνεται ακόμη πιο ασύδοτη. Όλα φυσικά εις βάρος του λαού.
redskywarning. / από εδώ
