Επρόκειτο, βεβαίως, για σήματα, που είχαν αποσταλεί από τεράστιες αποστάσεις εκτός της γήινης ατμοσφαιρικής ζώνης, καθώς γίνονταν ταυτοχρόνως δεκτά σε σταθμούς ασυρμάτου σε ολόκληρη την υφήλιο, όπως, για παράδειγμα, στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη την ίδια στιγμή.
Ο Guglielmo Marconi πρόσθεσε ότι δεν κατέστη δυνατόν να ερμηνευθούν τα ληφθέντα σήματα, καθότι ήταν ακατανόητα, αλλά παρατήρησε ότι το στοιχείο «ε» του αλφαβήτου Μορς επαναλαμβανόταν συχνότερα από κάθε άλλο στοιχείο. Επεσήμανε, επίσης, ότι τα παράξενα αυτά σήματα δεν αποκλειόταν να οφείλονταν σε κάποιο έντονο ηλιακό φαινόμενο ή ακόμη, να προέρχονταν από άλλους πλανήτες, ίσως και από τον Άρη.
Πολλοί επιστήμονες εξέφραζαν ποικιλοτρόπως την άποψή τους για τις καινοτόμες θεωρίες του Marconi, οι οποίες είχαν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση και αναταραχή στους επιστημονικούς κύκλους. Παντού οι συζητήσεις περιορίζονταν στο εάν τα παράδοξα εκείνα σήματα έφταναν από άλλους πλανήτες και γίνονταν πολλές εικασίες για το τι μήνυμα θα μπορούσαν να μετέφεραν.
Πάντως, ο Διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Παρισιού είχε δηλώσει διστακτικός και δύσπιστος απέναντι στη θεωρία του Ιταλού εφευρέτη. Άλλωστε, άλλοι επιστήμονες πίστευαν ότι τα ερτζιανά κοσμικά ρεύματα, τα οποία είχε παρατηρήσει ο Guglielmo Marconi, προέρχονταν απλούστατα από ηλεκτρικές βίαιες εκκενώσεις της ηλιακής ατμόσφαιρας.
Αντιθέτως, ο Διευθυντής του Πύργου του Άιφελ συμφωνούσε απολύτως με τη γνώμη του Marconi, ότι δηλαδή δεν αποκλειόταν καθόλου τα σήματα αυτά να ήταν ενδείξεις ύπαρξης εξωγήινης ζωής και προσπάθεια επικοινωνίας με τους ανθρώπους.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 23/01/1920…
