Γιατί η απέχθεια των αριστερών στην αρχαιότητα! Hταν ο Αλέξανδρος Iμπεριαλιστής;

Γιατί η απέχθεια των αριστερών στην αρχαιότητα!

“Ο πατέρας της σοσιαλιστικής θρησκείας και πίστεως Μαρξ, μη δυνάμενος να ερμηνέψει διαλεκτικώς την αρχαϊκή αστική κοινωνία των Ελληνίδων πόλεων, τις
έβαλε σε ένα σάκκο με το όνομα “δουλοκτητικός τρόπος παραγωγής” και η αντίστοιχη κοινωνία εχαρακτηρίσθη “δουλοκτητική”. Έκτοτε, οι ανα τον κόσμον σοσιαλιστές και ιδιαιτέρως οι πειθήνιοι ελληνογενείς, βαθέως κατά Μαρξ θρησκευόμενοι, επεναλάμβαναν το κατά Μαρξ τροπάριον.

Άρα, η ελληνική αρχαιότητα, η οποία εγέννησε κι εδραίωσε τον παγκόσμιον πολιτισμόν κι άνοιξε τα μάτια του ιδίου του Μαρξ, ήταν ένα σκουπίδι της ιστορίας, αφού τα ελληνικά δημιουργήματα προήλθαν από εργασία με χειρίστη εκμετάλλευση δούλων. Βεβαίως κάπως, υποθέτω, να τους κάθεται στο στομάχι πώς μη δούλος ο Φειδίας λ.χ. και ο Πυθαγόρας εγέννησαν έργα. Έχουν όμως την απάντηση: δούλευαν οι δούλοι και σκεπτόταν ο Πυθαγόρας. Αλλά, ας βάζαμε τον Πυθαγόρα να δουλεύει και τους δούλους να παράγουν γνώση.

Θυμάμαι από τα νιάτα μου, Λαμπράκηδες εντρόποντο που υπήρχε ο Παρθενώνας, γιατί εθύμιζε, έλεγαν, την δουλοκτητική κοινωνία και καλό θα ήταν να ανατιναχτεί (υπήρχαν τέτοιες σκέψεις). Και σήμερα ακόμη όλοι οι εν Ελλάδι αριστεροί δεν θέλουν να έχουν σχέση με την ‘δουλοκτητική’ αρχαία Ελλάδα, ευχαρίστως θα ήθελαν να αποβληθεί από την ιστορία, ευχαρίστως θα ήθελαν να αποκηρύξουν τον Μ. Αλέξανδρο ως ιμπεριαλιστή σφαγέα των λαών, ευχαρίστως παραδίδουν την Μακεδονία στους σλάβους κι ευχαρίστως θα παραχωρούσαν τα αρχαία μνημεία, τα ‘δουλοκτητικά’ κατά τον ευαγγέλιο τους, στο Υπερταμείο γι εκποίηση, δεν τα αισθάνονται κληρονομιά τους. Η ταλαίπωρη Ελλάς έχει δύο απόβλητα να αντιμετωπίσει, τους αριστερο-κομμουνιστο-μπαχάλους που ανάγουν την ιδεολογία τους στο κατά Μαρξ ευαγγέλιον και τους χριστιανούς που ορμώνται από το κατά Χρυσοστόμον ευαγγέλιον και θεωρούν την Ελλάδα μιαρόν δημιούργημα των ειδωλολατρών.” @Tryphon Olympios

«Εάν δεν ήμουν ο Αλέξανδρος θα ήθελα να ήμουν ο Διογένης»

Εἶδα μὲ ἔκπληξη … Ἔγραψε κάποιος

{Δεν ήταν ο Αλέξανδρος ιμπεριαλιστής; Επειδή του κόλλησαν την ταμπέλα του εκπολιτιστή; Και ο Χίτλερ για κάτι τέτοια μιλούσε, για εξευγενισμό του ανθρώπινου γένους, με φούρνους και ευγονική και μάντρωνε τους Ναζί στην στρούγκα με τα γνωστά αποτελέσματα. Το να πας στον χώρο ενός ξένου λαού, έστω και εχθρικού προς τον δικό σου, με πολεμική επιχείριση, δεν είναι μιλιταρισμός και φασισμός; Αλλο η αμυντική πολεμική και άλλο η επιθετική. Και ένας από τους θεμελιώδης πυλώνες κάθε φασισμού, είναι το “αφάνισε τον εχθρό σου πριν σε αφανίσει αυτός”. Προληπτικές σφαγές δηλαδή κάθε επιπέδου… Ανακεφαλαιώνω την ερώτηση: Ηταν ή δεν ήταν ιμπεριαλιστής, κατακτητής, φασίστας και σφαγέας ο Αλέξανδρος;

Οι πολιτισμένοι λαοί και ηγέτες, οργανώνουν συμπαγείς αμυντικές θέσεις, δεν οργανώνουν εκστρατείες προληπτικών κατακτήσεων και σφαγών, υπό το λάβαρο μιας υποθετικής μελλοντικής επίθεσης εναντίων τους. Και από πότε ο πολιτισμός επιβάλλεται; Και από πότε μάλιστα, ο πολιτισμός επιβάλλεται στους άλλους με την απειλή των όπλων; Και τι σκατά πολιτισμός είναι αυτός τότε; Ρίξτε μια ματιά στην σημερινή κατάσταση των χωρών που επέβαλλε τον “πολιτισμό” του ο Αλέξανδρος και με βάση την κριτική της ιστορικής συνέχειας και της απόρροιας της σύνδεσης των παρελθοντικών μας πράξεων στο κάθε τώρα που εξετάζουμε, ποιον ακριβώς πολιτισμό διέδωσε; Ο Αλέξανδρος ήταν αυτός που έστρωσε τον δρόμο, για την επιβολή της Ιουδαιοχριστιανικής λαίλαπας, που έχει φέρει τον πλανήτη στα σημερινά του χάλια.

Γνωρίζετε την λιθογραφία που τον απεικονίζει να προσκυνά γονατιστός Ραβίνους αρχιερείς; Και φτάσαμε και εμείς οι Ελληνες, που και στους θεούς μιλούσαμε ορθοί, να προσκυνάμε γονατιστοί σαν Ραγιάδες, υπανθρώπους, ξύλα και μπογιές, ακόμα και ΚΑΣΤΑΝΑ μόλις πέρυσι, το 2018!!! Και θεωρούμε τον σφαγέα Αλέξανδρο, τον μοναδικό ιμπεριαλιστή ηγέτη του ιστορικού Ελληνισμού, τον μέγιστο των Ελλήνων. Α ρε ΣΥΡΙΖΑ που αξίζουμε!!!}

ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙ᾽ ΑΥΤΟ;

Ὁ πολιτισμικὸς μαρξισμὸς ἀποδεικνύεται ἰσχυρότερος καὶ ἀπὸ πολεμικὴ μηχανή, ἀκόμη πιὸ ἀποτελεσματικὸς ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ HAARP. Ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ ἀλλοιώνει τὰ μυαλὰ τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν βρίσκονται σὲ ἐγρήγορση, αὐτῶν ποὺ κοιμοῦνται, τῶν ἀδυνάμων, τῶν ἀδιάβαστων, τῶν ἀνιστόρητων, αὐτῶν ποὺ δὲν διαθέτουν κρίση καὶ αὐτῶν ποὺ ἐπικαλοῦνται τὸν θάνατο προκειμένου νὰ βάλουν τὸ μυαλό τους νὰ σκεφτῇ ἢ νὰ ἀποφασίσῃ.

Ὅλοι γνωρίζουν ὅτι οἱ κατακτητὲς ἀλλάζουν τὴν ἱστορία, ἀλλὰ αὐτὸ φαίνεται νὰ μὴν, ὅταν τὰ ὑποκείμενα τῆς κατακτήσεως εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι καὶ πρέπει νὰ εὐθυγραμμιζόμαστε μὲ τοὺς ἄξονες τῆς προπαγάνδας τοῦ κατακτητοῦ γιὰ νὰ νοιώσουμε ἀσφάλεια. Παίρνουμε ἀπὸ τὴν προπαγάνδα αὐτὰ ποὺ μᾶς κάνουν νὰ αἰσθανόμαστε πιὸ ἀσφαλεῖς μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι εἶναι σωστὲς προτάσεις ἀλλὰ ἀγνοῶντας τὴν ἴδια στιγμὴ ὅτι ὑπάρχουν δύο ὄψεις. Δὲν μᾶς εἶχε ἐνοχλήσει ἡ ἱστορία μέχρι τώρα, ἀλλὰ ἄρχισε νὰ μᾶς ἐνοχλῇ περίπου τὴν ἐποχὴ ποὺ πολυτεχνείου.

Ἐὰν κερδίσω ἕνα λαχεῖο, εἶναι θέλημα θεοῦ καὶ ὁ «θεούλης» ἤθελε νὰ μὲ βοηθήσῃ. Ἐὰν φάω τὰ λεφτὰ καὶ καταστραφῶ, μὲ τιμώρησε ὁ θεὸς γιατὶ ἔπρεπε νὰ μοῦ δώσῃ ἕνα μάθημα. Τελικὰ καλά μοῦ ἔκανε ὁ θεὸς γιατὶ ἀλλιῶς δὲν θὰ ἤμουν τόσο καλὸς ὅσο εἶμαι τώρα. Ἐὰν ὅμως δὲν τὰ ἔχανα καὶ ζοῦσα ἐγὼ καλὰ κι αὐτοὶ καλύτερα, τότε ἦταν θέλημα θεοῦ διότι κατάλαβε (ὁ Θεός), ὅτι εἶμαι καλὸς ἄνθρωπος καὶ μὲ ἀντάμειψε γιὰ τὴν ὑπομονή μου καὶ τὴν πίστη μου· τώρα γιατί δὲν τὸ ἔκανε στὸν Κώστα τὸν φίλο μου ποὺ εἶναι καλύτερος ἀπὸ ἐμένα, δὲν τὸ γνωρίζω, διότι: «ἄγνωστοι αἱ βουλαὶ τοῦ Κυρίου». Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο βολευτήκανε καὶ τακτοποιήθηκαν τὰ πάντα.

Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀπίστευτος τρόπος ποὺ λειτουργοῦν τὰ ἀνθρώπινα πλάσματα, ἀφυπνισμένοι καὶ μὴ καὶ εἶναι ἕνας τρόπος αὐτοπροστασίας τοῦ ἐγκεφάλου ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἀποκαλοῦμε παράνοια. Τὸ ἀνθρώπινο πλάσμα κάνει περίπλοκους συλλογισμούς, ἀνασύρει μνῆμες, συνδυάζει ψήγματα γνώσεων, τὰ ἀνακατεύει μὲ συναισθήματα τῆς στιγμῆς καὶ τοῦ παρελθόντος, τὰ τοποθετεῖ ἐπάνω σὲ μία ἐγωϊστικὴπλατφόρμα καὶ μετὰ προσπαθεῖ μὲ τὸν πλέον ἀνόητο τρόπο νὰ πείσῃ τὸ ἄμεσο περιβάλλον του ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ σωστὸς τρόπος καὶ ἄποψη καὶ μάλιστα εἶναι τὸ ἴδιο τὸ πλάσμα ποὺ ἔχει ἐπιτύχει αὐτὸ τὸ κατόρθωμα. Τὸ ὅτι ἔχει καταφέρει νὰ αἰσθάνεται προσωρινὰ καλὰ διότι ἑδραίωσε αὐτὴν τὴν ἰσορροπία, τοῦ δίνει τὴν ψευδαίσθηση τῆς ὑπεροχῆς καὶ κάποιας κυριαρχίας ἡ ὁποία ἐκτείνεται μόλις μερικὰ χιλιοστὰ πέρα ἀπὸ τὴν φυσική του αὔρα.

Ἔχουμε ἀκούσει ὅτι ὅλα τὰ πράγματα ἔχουν δύο ὄψεις, τὰ νομίσματα ἔχουν δύο ὄψεις καὶ περιγράφονται εἴτε μὲ τὸν ἕνα εἴτε μὲ τὸν ἄλλο τρόπο. Ἐὰν κάποιος ἐπιμένει ὅτι εἶναι κορώνα καὶ ὁ ἄλλος γράμματα, μιλοῦν γιὰ τὸ ἴδιο νόμισμα. Ἡ μόνη περίπτωση ποὺ εἶναι ὅλα μαζί ἔχει ἐφαρμογὴ στὴν κβαντικὴ φυσική, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ ἀποτελέσῃ τὴν ὁλικὴ θεώρηση καὶ ὄχι τὸ “superposition” ὅπως κάνουν μονίμως οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι παίρνουν εἴτε τὴν μία εἴτε τὴν ἄλλη καὶ μάλιστα εἶναι τόσο ἀνόητοι ὥστε νὰ ὑπερασπίζονται διακαῶς τὴν ἄποψή τους καὶ νὰ φτάνουν σὲ σημεῖα φανατισμοῦ διότι εἶναι βέβαιοι ὅτι ἔχουν δίκαιο, ἀφοῦ ἔχουν δεῖ τὸ νόμισμα ποὺ εἶναι κορώνα καὶ λένε τὴν ἀλήθεια. Βεβαίως, εἶναι ἀλήθεια ἀλλὰ εἶναι ταὐτόχρονα καὶ βλάκες, διότι κι ἀυτὸς ποὺ βλέπει γράμματα εἶναι ἐξ ἴσου ἀληθινός.

Γιὰ νὰ κάνουμε καὶ ἕνα ἁπλὸ βασικὸ μάθημα προπαγάνδας, τὸ ὁποῖο βέβαια ἀπευθύνεται σὲ παιδιὰ τῶν πρώτων τάξεων τοῦ Δημοτικοῦ σχολείου καὶ ὄχι σὲ «ἐνήλικες ἀφυπνισμένους», εἶναι ὅτι ἡ προπαγάνδα δείχνει συνέχεια καὶ μόνο κορώνα καὶ ἁπλὰ ἀποφεύγει συστηματικὰ νὰ ἀναφέρῃ τὰ γράμματα ἢ ἔχει τοποθετήσει ἄξονα στὸν ὅποῖο ἔχει καθορίσει: Κορώνα = Καλό, Γράμματα = Κακό. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἀφήγημα, αὐτὴ εἶναι ἡ στάση τῶν πολιτικῶν, αὐτὴ εἶναι ἡ στάση τῶν δημοσιογράφων, αὐτὴν τὴν δουλειὰ κάνουν καὶ ὅλοι οἱ μηχανισμοὶ προπαγάνδας καὶ οἱ ΜΚΟ καὶ αὐτὰ ἀντιγράφουν καὶ ὅλοι οἱ ἠλίθιοι ποὺ ξαφνικὰ ἀνακάλυψαν τὸν τροχὸ μετὰ ἀπὸ χιλιάδες χρόνια καὶ τρισεκατομμυρίων ἀνθρώπων ποὺ πέρασαν πάνω ἀπὸ τὸν πλανήτη.

Εἶναι πολὺ εὔκολο νὰ ἀντιληφθῇ κάποιος τὴν ἀνθρώπινη ἀνοησία, ἡ ὁποία δίνει τὴν εὐκαιρία στὸν ἐπιτιθέμενο νὰ διαχειριστῇ τὸ ὑποκείμενο ὅπως θέλει, νὰ παίξῃ μαζί του, νὰ τὸ κάνῃ νὰ χορεύῃ στὸν ῤυθμὸ ποὺ ἐπιθυμεῖ, νὰ τὸν κοροϊδεύει ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν φανατίσῃ. Γνωρίζει ὁ ἐπιτιθέμενος πὼς αὐτὸς ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχῃ τὴν δική του ἄποψη – διότι ὁ μέσος ἄνθρωπος στερεῖται γνώσεων ἀλλὰ περισσότερο στερεῖται κριτικῆς – στὴν προσπάθειά του νὰ πραγματωθῇ καὶ ἐπειδὴ γνωρίζει ὅτι δὲν ἔχει καμμία ἀπολύτως πιθανότητα νὰ ἀναδειχθῇ στὸ περιβάλλον του μὲ ἄλλο τρόπο, θὰ προσπαθήσῃ νὰ ὑποκαταστήσῃ τὴν ἀναπηρία του μὲ κάτι καινοφανὲς τὸ ὁποῖο θὰ τοῦ φανῇ σωστό, ἀλλὰ ὁ ἴδιος δὲν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ γνωρίζῃ ἐὰν εἶναι ἀλήθεια καὶ τοῦτο διότι δὲν ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ γνωρίζῃ, ἐκτὸς κι ἂν ἔχει ἀσχοληθεῖ ἰδιαίτερα μὲ τὸ συγκεκριμένο θέμα καὶ ἐξαντλήσει τὶς δυνατότητες γνώσεων ποὺ μπορεῖ νὰ ἐξετάσῃ. Ὅμως κάποιος σὰν κι αὐτὸν πλησιάζει σχεδὸν τὰ ὅρια τῆς μελέτης γιὰ διατριβὲς πανεπιστημίου, διδακτορικὰ κ.λ.π. καὶ φυσικὰ δὲν μιλᾶμε γιὰ καθηγητὲς πουλημένα τομάρια μαρξιστὲς καὶ φανατικοὺς ἐχθροὺς τοῦ Ἑλληνικοῦ Πνεύματος ὅπως εἶναι ἡ πάγια κατάσταση στὴν Ἑλλάδα τὰ τελευταῖα χρόνια καὶ φυσικὰ αὐτοὺς ποὺ πλαισιώνουν δηλητηριώδεις σφηκοφωλιὲς σὰν τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ.

Ὁ «ἀφυπνισμένος ἠλίθιος» λοιπόν, εἶναι αὐτὸς ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ συνδέσῃ τὴν ἐποχὴ τῆς δημιουργίας τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ, τῶν «Μακεδονικῶν Σπουδῶν», τὸ ὁποῖο ξεφύτρωσε ἀπὸ τὸ πουθενὰ καὶ ξαφνικὰ ἄρχισε νὰ κάνῃ δῆθεν μελέτες καὶ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ γιὰ τὴν περιοχὴ τῶν Βαλκανίων γιὰ νὰ μᾶς μάθῃ ξανὰ τὴν ἱστορία ἀπὸ τὴν ἀρχή. Ὁ Μ. Ἀλέξανδρος φασίστας, ἰμπεριαλιστὴς καὶ σφαγέας γιὰ νὰ ἐλαφρύνουμε λιγάκι τὴ θέση τοῦ Στάλιν καὶ τοῦ Μάο, ὁμοφυλόφιλος γιὰ νὰ τὸν μειώσουμε, Σκοπιανὸς γιὰ νὰ τὸν ἀποκόψουμε ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ταινία ὑπερ-παραγωγὴ τοῦ Χόλλυγουντ μὲ ἀπίστευτες ἱστορικὲς ἀνακρίβειες ἀλλὰ νὰ διατηρῇ τὸ κυρίως θέμα ὅτι “its ok to be gay”.

Ὁ «ἀφυπνισμένος» τῆς τηλεοράσεως καὶ τοῦ survivor, δὲν ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ ὑποψιαστῇ ὅτι ὅταν τὰ δημόσια ἱδρύματα τῆς πατρίδος του ἔχουν γίνει γιάφκες ἀναρχικῶν, κομμουνιστῶν, ἀντίφα καὶ πρεζονιῶν, καὶ ἔχουν τὴν ἴδια ὄψη ποὺ ἔχουν καὶ οἱ τεκέδες τῶν ναρκομανῶν, ἀποτέλεσμα τῆς κρατικῆς ἀδυναμίας καὶ ἀναλγησίας, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ εὐημεροῦν ὀργανισμοὶ ὅπως τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ; Κι ἐὰν τὸ κάνουν μὲ τίνος τὰ χρήματα τὸ κάνουν; Αὐτὸς ὁ ὅποιος εἶναι ποὺ «πληρώνει», ἀναρωτήθηκε ὁ «ὀξυδερκὴς παρατηρητής», ποῦ βρίσκει καὶ γιατὶ διαθέτει αὐτὰ τὰ λεφτά; Γιὰ ποιὸ λόγο τὰ Ἑλληνικὰ Πανεπιστήμια καὶ σχολὲς καταρρέουν στὸ ἔλεος τῶν ἀναρχικῶν ἐνῷ κάποιος πληρώνει ἑκατομμύρια γιὰ νὰ μᾶς «ἀπὸ-δείξῃ» κάποια πτυχὴ τὴς «ἱστορίας» ποὺ ἀγνοούσαμε γιὰ 2.300 χρόνια;

Πόσο φιλάνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ θυσιάζει τοὺς κόπους ὁλόκληρης τῆς ζωῆς του (κατ᾽ οὐσίαν χαλάει κλεμμένα λεφτὰ ποὺ ἔχουν εἰσπραχθεῖ παράνομα ἀπὸ τοὺς ἀδύναμους πολῖτες ποὺ ἔχουν δεθεῖ χειροπόδαρα στὰ ἀνθρώπινα ἀγροκτήματα ποὺ λέγονται πόλεις καὶ ἀρμέγονται μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ γίνεται καὶ μὲ τὰ ζῶα), γιὰ νὰ «μορφώσῃ» μία μερίδα ἠλιθίων ἐξαθλιωμένων ἀνθρώπων δίνοντας δουλειὰ σὲ κάμποσους ἀνόητους ποὺ θὰ πουλοῦσαν καὶ τὴ μάνα τους γιὰ ἕνα μεροκάματο· πόσο ἐνδιαφέρον ἔχει κάποιος νὰ ξεκινήσῃ νὰ ἀνατρέπῃ τὰ ὅσα εἶναι καταγεγραμμένα ἐπὶ χιλιάδες χρόνια; Ἡ ἀπάντηση εἶναι: οὐδεὶς ἠλίθιος θὰ τὸ ἔκανε, ἐκτὸς κι ἂν εἶχε συμφέρον.

Αὐτὸ τὸ συμφέρον λέγεται προπαγάνδα καὶ κατάληψη τῆς χώρας τοῦ ἐχθροῦ. Καταθέτει ἀπὸ τὸ 1988 τὰ κεφάλαιά του, τὰ λεφτά του γιὰ νὰ σοῦ πάρῃ τὴν πατρίδα σου καὶ τὰ πιθήκια ἀπὸ κάτω κομπάζουν στὶς καφετερίες ὅτι ἔμαθαν τὴν ἱστορία τῆς Ἑλλάδος τὸ 2018 ἀπὸ τὸ ΕΛΙΑΜΕΠ ποὺ χρηματοδοτεῖ ὁ πατερούλης G. Soros. Ὁ ἀφυπνισμένος βλάκας τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ δὲν μπορεῖ νὰ συνδυάσῃ τὰ γεγονότα μὲ τοὺς τάφους τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, τὴν Σίβα καὶ τὴν Ἀμφίπολη καὶ φυσικὰ ὁ πνευματικὰ ἀνάπηρος δὲν βλέπει ὅτι ἡ Ἑλλάδα διαμελίστηκε ἀπὸ αὐτὲς τὶς τακτικὲς ποὺ μόλις ξεκίνησαν μὲ τὴν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν.

Ὑπάρχουν κάποιοι «κανόνες» ἂς τοὺς ὀνομάσουμε ἔτσι, οἱ ὁποῖο διέπουν τὴν ζωὴ καὶ εἶναι πράγματα ποὺ ἰσχύουν ἀνεξάρτητα ἐὰν ἔχουν ἀποδειχθεῖ ἢ ὄχι. Κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς ἀνήκουν ἀκόμη καὶ στὴν οἰκονομία καὶ παρ᾽ ὅ,τι δὲν μποροῦν νὰ καθορισθοῦν, παρὰ μόνον νὰ ἐφευρεθοῦν κάποιοι ἀλγόριθμοι ποὺ πλησιάζουν τὴν ἀλήθεια τους, συνεχίζουν νὰ ἰσχύουν καὶ νὰ διαμορφώνουν ἀκούσια τὴ ζωή μας, ἡ ὁποία μὲ τὴ σειρά της προσαρμόζεται γιατὶ ἔχει σκοπὸ νὰ ἐπιβιώσῃ.

Ἐὰν δὲν τὸ ἔκανε, ἐμεῖς δὲν θὰ βρισκόμασταν ἐδῶ γιὰ νὰ μπουρδολογοῦμε στὸ ἐλεεινὸ ἀντί-κοινωνικὸ δίκτυο τῆς σήψεως καὶ μονομεροῦς ἐσφαλμένης ἐφαρμογῆς τῆς τεχνολογίας, ἀντ᾽ αὐτοῦ τὰ γονίδιά μας θὰ εἶχαν χαθῇ στὴν κοσμικὴ σούπα ψάχνοντας ἄπειρους συνδυασμοὺς γιὰ νὰ μορφοποιηθοῦν κάπου.

Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ φύση» ἔχει ἐξασφαλίσει κάποιες ἀντιδράσεις στὰ ἔμβια ὄντα ποὺ τὶς ὀνομάζουμε ἔνστικτα καὶ τὰ ὁποῖα ἔρχονται στὴν ἐπιφάνεια τὴν στιγμὴ ποὺ χρειάζεται γιὰ νὰ συντηρηθῇ τὸ εἶδος καὶ αὐτὸ συμβαίνει ἐπειδὴ ἔχει χρειαστεῖ στὸ παρελθὸν τόσες πολλὲς φορές. Ἀποδείχθηκε βέβαια σὰν ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους τῆς ὑπάρξεώς μας, ὥστε νὰ ἔχῃ καταχωρηθῇ σὰν ἀμυντικὸς μηχανισμὸς ὁ ὁποῖος θὰ ἐπεμβαίνῃ αὐτοματα ἀκόμη καὶ χωρὶς τὴν μεσολάβηση τῆς λογικῆς.

Ἐπιπλέον, στὴ φύση ἐπικρατεῖ μία ἰσορροπία ἡ ὁποία δὲν εἶναι καθ᾽ ὅλα γνωστὴ στοὺς ἀνθρώπους κι αὐτὸ διότι δὲν μπορεῖ νὰ καθορισθῇ ἐπακριβῶς ἀκόμη ἐπειδὴ ὑστερεῖ στὴν χρονικὴ θεώρηση. Ἐὰν θὰ μπορούσαμε νὰ γνωρίζουμε μὲ περισσότερη ἀκρίβεια τὰ γεγονότα τοῦ παρελθόντος θὰ μπορούσαμε νὰ ὑποθέσουμε μὲ περισσότερη ἀκρίβεια ἢ νὰ κατευθύνουμε τὴν ζωή μας μὲ πιὸ ἀποτελεσματικὸ τρόπο στὸ μέλλον, ὅμως ἡ στενόμυαλη τακτικὴ τῶν ἀνθρώπων καὶ οἱ ἀνόητες φιλοδοξίες τους καταστρέφουν συστηματικὰ τὰ γεγονότα προκειμένου νὰ παρουσιάσουν ἱστορία διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν πραγματικότητα θολώνοντας τὸ παρελθὸν καὶ καταδικάζοντας τὸ ἀνθρώπινο εἶδος σὲ ἀτέρμονες καὶ ἀνούσιους κύκλους ψάχνοντας νὰ ἀνακαλύψουν τοὺς νόμους τῆς φύσεως.

Κάπως ἔτσι δημιουργήθηκαν καὶ οἱ ἅγιοι τῶν θρησκειῶν ἐπειδὴ κάποιοι ἀποφάσισαν νὰ τοὺς δώσουν αὐτὸ τὸ ἀξίωμα «ἐλέῳ Θεοῦ» ( ; ) καὶ ἱερόδουλες τοῦ λιμανιοῦ νὰ τὶς κάνουν σύμβολα τῶν πιστῶν καὶ παραδείγματα πρὸς μίμησιν.

Εικόνα κάτω: Νικητήριο του Αλέξανδρου από την Ταρσό. Το Νικητήριο που φιλοξενείται στο Νομισματικό Μουσείο Cabinet des Médailles στο Παρίσι είναι αρχαιολογικό εύρημα από την Ταρσό και θεωρείται ως μια από τις λίγες πιστές απεικονίσεις του Μακεδόνα Αλεξάνδρου. Το μετάλλιο εικονίζει τον Αλέξανδρο, στην αρχαία χαρακτηριστική πρωτότυπη μορφή. Παρουσιάζεται σε προφίλ προς τα δεξιά. Η κόμη κυματίζει προς τα πίσω και είναι στεφανωμένη με ταινία. ο μετάλλιο τοποθετείται στον 2ο αιώνα π.Χ. και ανάγεται καλλιτεχνικά στους σφραγιδοκόπτες της Αυτοκρατορίας του Καρακάλλα ή του Αλέξανδρου Σεβήρου. 2ος αι. π.κ.χ.

Αὐτὸ ποὺ ἔκαναν τί ἦταν;

Εἶπαν μόνο τὴν μία πλευρὰ καὶ ἀφοῦ μετὰ βάφτισαν ἱερὸ ὅ,τι ἔγινε ἐκ τῶν ὑστέρων καὶ ἀπεκάλεσαν ὕβρι ὅ,τι ἦταν ἐναντίον του, ἀφαίρεσαν τὴν δυνατότητα νὰ ἀποδειχθῇ ἡ πραγματικὴ πλευρά καὶ κυριολεκτικὰ ἐξουδετέρωσαν τὴν ἀλήθεια, δηλαδὴ ἀφαίρεσαν γεγονότα καὶ δημιούργησαν κενὸ στὴν δομὴ τῆς ἱστορίας. Συνεπῶς ἀφαίρεσαν γνώση, θόλωσαν τὸ παρελθὸν καὶ καταδίκασαν τὶς ἑπόμενες γενεὲς σὲ διαιώνιση τῆς ἀγνοίας τῶν νόμων τῆς φύσεως.

Τὸ ἴδιο γίνεται ἀκριβῶς καὶ σήμερα ἀπὸ τὴν φυλὴ τῶν μεταλλαγμένων ἀνθρωποειδῶν τῆς ἀριστερᾶς καὶ τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς οἰκολογίας καὶ τῆς πράσινης βλακείας τῆς πολιτικῆς ὀρθότητος, τῆς ὑπερθερμάνσεως καὶ τοῦ πολιτισμικοῦ μαρξισμοῦ, μπροστὰ στὰ μάτια ὅλων μὲ τὸ νὰ ἀλλάζουν τὴν ἱστορία καὶ νὰ καθορίζουν ἄξονες καλοῦ καὶ κακοῦ καὶ νὰ δίνουν ὅ,τι χαρακτηρισμοὺς βολεύει τοὺς ἐπιθετικοὺς σκοπούς τους χαρακτηρίζοντας φασίστες ὅποιους συγκρίνουν τὸ παρελθὸν μὲ τὰ ἐπερχόμενα καὶ συνωμοσιολόγους ὅποιους ἀντιλαμβάνονται τὰ σχέδιά τους.

Ἡ φύση εἶναι ζωὴ καὶ ἡ ζωὴ εἶναι μία «δύναμη» ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθῇ μὲ συμβατικοὺς ὅρους σὰν διαφορὰ δυναμικοῦ. Ἐὰν σὲ κάποιον δὲν ἀρέσει αὐτὸς ὁ ὁρισμὸς λυπᾶμαι πολὺ ἀλλὰ εἶναι αὐτὸ ποὺ ἀποκαλοῦμε: «ζωντανὸς νεκρός». Ἡ Φύση ἔχει τὴν ἰδιότητα νὰ δημιουργεῖ ὅπου ὑπάρχουν προϋποθέσεις ἀλλὰ καὶ νὰ ἁπλοποιῇ μὲ διάσπαση ὅ,τι δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτοδύναμο καὶ δὲν μπορεῖ νὰ συντηρήσῃ τὴν ὕπαρξή του ἀπὸ μόνο του. Εἶναι ἀδίστακτη καὶ ἐπιτρέπει ποικίλες διάρκειες ζωῆς σύμφωνα μὲ τὸ ἀνωτέρῳ κριτήριο.

Ἡ φύση διαθέτει τὸ ἕνα εἶδος γιὰ τροφὴ διαφορετικοῦ εἴδους, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχῃ διαχρονικὴ ἰσχὺ ἐὰν δὲν στηρίζεται σὲ κάποια ἄλλη ἰσορροπία ἡ ὁποία ἔχει ὑπάρξει σὰν προϋπόθεση γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ τρεφομένου εἴδους. Δηλαδὴ κάποιο εἶδος ἐξελίχθηκε ἐπειδὴ ὑπῆρξε κἀποιος, ἂς τὸν ὠνομάσουμε: «προγραμματισμός», (κάποιος ἄλλος θὰ τὸ ἔλεγε σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἢ Θεία Πρόνοια), ὁ ὁποῖος τοῦ ἐπέτρεψε τὴν γέννηση καὶ ἀνάπτυξή του, ἀλλὰ ὅταν ἡ ἰσορροπία ποὺ ὑποστηρίζει τὴν ὕπαρξή του μεταβληθεῖ πέρα ἀπὸ κάποια ὅρια, τὸ ἕνα τοὐλάχιστον ἀπὸ τὰ δύο ἢ καὶ τὰ δύο θὰ ἐξαφανισθοῦν. Ἐὰν πρόκειται γιὰ τὸ εἶδος ποὺ χρησιμεύει γιὰ τροφὴ καὶ αὐτὸ καταναλώνεται πρὶν προλάβει νὰ ἀναπαραχθῇ, τότε τὸ τρεφόμενο θὰ ἐξαφανισθῇ διότι δὲν θὰ ἔχει τρόπο νὰ τραφῇ. Ἐὰν τὸ ἁρπακτικὸ ἀντιληφθεῖ σύντομα τὴν ἀπώλεια, μεταβάλλει τὴν διατροφή του. ἐννοεῖται ἐφ᾽ ὅσων ἔχει τὴν δυνατότητα, τότε ὑπάρχει περίπτωση νὰ ἐπιβιώσῃ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο ἢ καὶ τὰ δύο εἴδη, ὅπως βλέπουμε νὰ συμβαίνει στὶς ζοῦγκλες ὅπου αὐτὰ ποὺ ἔχουνν περισσέψει βρίσκονται σὲ κάποια ἰσορροπία ἀναπαραγωγῆς καὶ καταναλώσεως.

Στὴν φύση ἐπίσης ὑπάρχουν καὶ κυριαρχικὰ δικαιώματα τὰ ὁποῖα καθορίζονται ἀπὸ τὴν ἰσχυρὴ παρουσία τῆς περιοχῆς, κάτι τὸ ὁποῖο γίνεται ἐξ ἐνστίκτου διότι ἔτσι ἐξασφαλίζεται ἡ ἐπιβίωση τῶν εἰδῶν. Τὰ ζῶα αὐτὸ τὸ ἀντιλαμβάνονται καὶ παρ᾽ ὅλες τὶς προκλήσεις συμβιβάζονται μὲ τὸ δίκαιο τοῦ ἰσχυροτέρου. Ἐὰν ἡ περιοχὴ ἀπειλεῖται ἄλλο εἶδος ζώου, τὸ ἰσχυρὸ τῆς φυλῆς φροντίζει νὰ ἔλθῃ σὲ σύγκρουση μαζί του καὶ νὰ τὸ καταδιώξῃ ἀπὸ τὴν περιοχὴ ποὺ ἐξασφαλίζει τὴν διαβίωσή του. Περισσότερο δὲ ὅταν ἀπειλεῖται ἀπὸ τὸ ἴδιο εἶδος τὸ ὁποῖο διεκδικεῖ τὸν πλοῦτο τῆς περιοχῆς (θηλυκά, τροφή), εἶναι «ἄγραφος νόμος» ὅτι πρέπει νὰ παλέψουν γιὰ νὰ διεκδικήσουν τὴν περιοχὴ.

Αὐτὸ ποὺ εἶναι γνωστὸ ἀκόμη καὶ στὰ ζῶα τῆς ζούγκλας ἀποτελεῖ μυστήριο γιὰ τοὺς ἠλίθιους τῆς ἀριστερᾶς οἱ ὁποῖοι τὸ χαρακτηρίζουν «φασιστικὴ συμπεριφορά». Τὸ νὰ εἶσαι ἠλίθιος βέβαια ἔχει καὶ σὰν προϋπόθεση τὸ ὅτι ἀδυνατεῖς νὰ σκεφτῇς ἀκόμη καὶ τὰ πιὸ ἁπλᾶ πράγματα ἢ φυσικὰ ψάχεις νὰ βρῇς τόσο ἠλίθιους ἀνθρώπους ποὺ νὰ μὴν ἀντιλαμβάνονται τὸ τί λές. Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχουμε πολλοὺς ἀπὸ αὐτοὺς βέβαια, ἕνα καλὸ ποσοστὸ δὲ ἀναπτυσσομένων ἠλιθίων ἔχουν ἀρχίσει πάλι καὶ πιστεύουν ὅτι ἡ γῆ εἶναι ἐπίπεδη. Ἀκόμη, ἡ πρόταση ἀφάνισε τὸν ἐχθρό σου πρὶν σὲ ἀφανίσει αὐτὸς μπορεῖ νὰ ἀκούγεται λογικὴ στὸν καθένα, ἀλλὰ ὄχι γιὰ τὸν σαπισμένο ἐγκέφαλο ἑνὸς μετανθρώπου ποὺ ἔχει ὑποστεῖ σήψη ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ὀρθότητα.

Οἱ ταμπέλες εἶναι τὸ βούτυρο στὸ ψωμὶ τοῦ μαρξιστικοῦ ὑβριδίου

Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ζοῦν μὲ αὐτὸν κινοῦνται μὲ αὐτὸν ἐπιβιώνουν. Ὁ παραλογισμὸς συνεχίζεται μὲ φράσεις ἀνούσιες ὅπως «ἄλλο ἡ ἀμυντικὴ πολεμική, καὶ ἄλλο ἡ ἐπιθετική». Μὲ τὸν στόμφο ποὺ εἶναι γραμμένα σκιάσθηκα, διότι φαίνεται νὰ ἔχουμε ἀπέναντί μας κάποιον εἰδήμονα τῆς τέχνης τοῦ πολέμου σὲ ἐπίπεδο τοῦ στρατηγοῦ Sun Tzu· ὅμως ὁ στρατηγὸς μᾶς τὰ ἔλεγε κάπως διαφορετικὰ πρὶν 2.500 χρόνια καὶ τί ἔλεγε στὸ βιβλίο του «Τέχνη τοῦ Πολέμου»: «Ἡ ἐπίθεση εἶναι τὸ κλειδὶ στὴν ἄμυνα καὶ ἄμυνα ὁ σχεδιασμὸς τῆς ἐπίθεσης». Φαίνεται ὅμως ὅτι ἡ πληροφόρηση ποὺ τοῦ δώσανε νὰ διαδίδῃ γιὰ νὰ παρασύρῃ κι ἄλλους ἀνόητους ἦταν ὅπως πάντοτε μονομερής. Μόνο κορῶνα, τὰ γράμματα ὑπάρχουν ἀλλὰ δὲν τὰ ἀναφέρουμε.

Ἡ ἀκατάσχετη ἀνοησία τοῦ πολιτικόρθιου ἀνόητου τὸν κάνει νὰ διαμαρτύρεται διότι λέει πὼς: «ὅταν πᾶς στὸν χῶρο ἑνὸς ξένου λαοῦ ἔστω καὶ «ἐχθρικοῦ» ( ; ) πρὸς τὸν δικό σου, εἶναι μιλιταρισμὸς καὶ φασισμός» Αὐτὸ ποὺ φαίνεται νὰ ἐνδιαφέρει τὸν δυστυχῆ φίλο μας εἶναι μόνο νὰ ἀναπαράγῃ σὰ πιστὸ σκυλὶ τῆς ἀριστερῆς διανόησης τὶς λέξεις αὐτὲς ποὺ σηματοδοτοῦν τὴν παρουσία τους στὸν χῶρο τὸν ὁποῖο κατακτοῦν. Βέβαια ὁ ἴδιος δὲν τὸ γνωρίζει διότι δὲν ἔχει τὴν εὐφυΐα νὰ ἀντιληφθῇ ὅτι πρόκειται γιὰ «ἐθελοντὴ ὑπάλληλο» τοῦ κόμματος τὸ ὁποῖο ὑποτίθεται ὅτι ἀντιμάχεται.

Αὐτὸ λοιπὸν θυμίζει τὸ εὐτράπελο κάποιου τῆς ἰδίας φυλῆς ὁ ὁποῖος ἤθελε νὰ βγάλῃ τὶς ψεῖρες ἀπὸ πάνω του ἀλλὰ ἤθελε νὰ βρῇ κάποιον τρόπο γιὰ νὰ μὴν τὶς σκοτώσῃ διότι ἦταν κι αὐτὲς ζωὲς ποὺ αὐτὸς δὲν ἤθελε νὰ καταστρέψῃ. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο προσπαθοῦσε φυσικὰ νὰ διατυμπανίσῃ τὴν ἀπεριόριστη ἠλιθιότητά του σὲ μία παράλληλη προσπάθεια νὰ ἀποδείξῃ στὸ περιβάλλον του ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα ἄτομο ξεχωριστὸ καὶ μὲ ὑψηλὲς εὐαισθησίες, ποὺ ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε καὶ γι᾽ αὐτὸ ὑποχρεούμεθα νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν αὐθεντία ἑνὸς ξεχωριστοῦ ἀνθρώπου, τὴν ὁποία ὄντως καὶ ἀντιλαμβανόμεθα ἀλλὰ τὴν χρησιμοποιοῦμε σὰν παράδειγμα ἀποφυγῆς.

Στρατηγικὰ τὸ νὰ μὴν δώσῃς μία μάχη εἶναι μερικὲς φορὲς ἀπὸ μόνο του καὶ μία νίκη. Τὸ πεδίο μάχης παραμένει νοητικὸ ἐνῷ δὲν ἔχει ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις καὶ ἀπώλειες. Σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση ἡ στρατηγικὴ ποὺ ἀκολουθεῖται συνήθως εἶναι ἡ ἀποτροπή. Ἐὰν ὅμως ἀφήσουμε τὴν πρωτοβουλία στὸν ἐχθρό, πρέπει νὰ υἱοθετήσῃς ἕνα ἰσχυρὸ σύστημα μόνωσης τὸ ὁποῖο προϋποθέτει μία θετικὴ ἀπομόνωση. Αὐτὸ ἐξαναγκάζει τὸν ἀντίπαλο σὲ δαπάνες ἐνίσχυσης τῆς ἐπίθεσής του καὶ τὸν πληγώνουν χρονικά. Μία μακροχρόνια ἐπίθεση εἶναι πάντα ὠφέλιμη στὴν ἄμυνα, ἀλλὰ αὐτὰ τὰ ἀγνοοῦν οἱ ἀδιάβαστοι ἐπιπόλαιοι πολιτικόρθιοι.

Οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴ φύση τους ἀντιλαμβάνονται τὸ συμφέρον τους καὶ γι᾽ αὐτὸ προσπάθησαν μετὰ τόσες ἑκατοντάδες χρόνια νὰ πᾶνε νὰ βροῦνε τὸ μέρος ἀπὸ ὅπου εἶχε ἔλθει κάποιος ποὺ τοὺς εἶχε ὀργανώσει καὶ τοὺς ἀνέβασε τὸ βιωτικὸ ἐπίπεδο. Ἔτσι, σήμερα ἔχει γεμίσει ὁ χῶρος τῆς Μεσογείου ἀπὸ γύφτους καὶ ῥομά. Ἀκόμη κι ἐκεῖνοι ἤξεραν τὶ ἔκαναν διασχίζοντας χιλιάδες χιλιόμετρα γιὰ νὰ βροῦν τοὺς Ἕλληνες, ἔφτιαξαν καραβάνια καὶ ξεκίνησαν νὰ ταξιδεύουν στὴν Δύση ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ εἶχαν ἔλθει ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι καὶ τοὺς βοήθησαν νὰ δοῦν κάποια προκοπή.

Τοὐλάχιστον 350 χρόνια μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου κάποιος ἑβραῖος ὀνόματι Yosseph ben Matatia «ἀνακάλυψε» ὅτι ὄχι μόνο εἶχε περάσει ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀλλὰ εἶχε προσκυνήσει καὶ τὸν ἀρχιερέα. Αὐτὸ τὸ δηλητήριο εἰσέδυσε ταχύτατα στὰ μυαλὰ τῶν μοντέρνων πιθήκων τῆς παγκοσμιοποίησης ἀφοῦ μάλιστα φρόντισαν νὰ τὸ βάλουν καὶ στὰ βιβλία τῶν ἀναγνωστικῶν τῶν σχολείων ἀφοῦ εἶχαν προετοιμάσει δεκαετίες πρὶν τὸ ἔδαφος μὲ τὴν κατάργηση τῶν ἀρχαίων Ἑλληνικῶν καὶ μετέπειτα μὲ τὴν ὕπουλη ἐνέργεια τῆς νομοθετήσεως γιὰ τὴν κατάργηση τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος, κάτι ποὺ δὲν τολμοῦν νὰ κάνουν σὲ καμμία ἄλλη γλῶσσα ποὺ χρησιμοποιεῖ τόνους ὅπως: Γαλλικά, Γερμανικά, Σουηδικά, Ἀραβικὰ κ.λ.π.

Ὁ καθηγητὴς F.E. Peters, κοσμήτωρ τοῦ τμήματος κλασσικῶν σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Νέας Ὑόρκης, στὸ ἔργο του: “The harvest of Hellenism” σελ. 41, λέει ὅτι: «μετὰ τὴν πτώση τῆς Τύρου, καὶ μὲ ἐξαίρεση τὴν μικρὴ ἀντίσταση τῶν Ἀράβων τῆς Γάζας, ὸ Ἀλέξανδρος προήλασε σχεδὸν ἀνενόχλητος στὴν Αἴγυπτο». Συνεχίζοντας, μεταφράζω κατὰ λέξη: «ἡ μεταγενέστερη Ἰουδαϊκή παράδοση θεώρησε ἀδιανόητο τὸ νὰ πέρασε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ ὁ Ἀλέξανδρος χωρὶς νὰ τῆς δώσῃ σημασία καὶ στὴν μεταγενέστερη ἀφήγηση τῶν γεγονότων ἐκείνης τῆς περιόδου ἀπὸ τὸν Yosseph ben Matatia, ὁ Ἀλέξανδρος πλασματικὰ μεταφέρεται στὴν Ἱερουσαλήμ γιὰ συνάντηση μὲ τὸν ἀρχιερέα. Μέχρι τὴν περίοδο τοῦ Ταλμούδ, αὐτὸ ποὺ προηγούμενα ἦταν ἕνα κομμάτι μεροληπτικῆς ἱστορικῆς μυθοπλασίας μετετράπη σὲ γνήσια φαντασίωση».

Ὁ καθηγητὴς ὰρχαίας ἱστορίας στὸ Πανεπιστήμιο Κολούμπια, Elias J Bickerman στὸ ἔργο του “The Jews in the Greek age”, σελ. 5, ἀναφερόμενος στὸ συγκεκριμένο περιστατικὸ τὸ ἀποκαλεῖ ἀνόητη ἱστορία (silly story) καὶ στὴν ἴδια σελίδα λίγο πιὸ κάτω λέει ὅτι: « ἡ Ἰουδαϊκὴ ἱστόρηση τοποθετεῖ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀλεξάνδρου στὴν Ἱερουσαλὴμ μετὰ τὴν κατάληψη τῆς Γάζας τὸ φθινόπωρο τοῦ 332 π.χ.χ. Μία ἄλλη ἔκδοση τῆς ἰδίας ἱστορίας ποὺ διετηρήθη ἀπὸ τὴν Ταλμουδικὴ παράδοση λέει ὅτι ὁ Ἀλέξανδρος ἦλθε στὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὴν Φοινικικὴ ἀκτὴ ποὺ ὅμως θὰ ἔγινε τὸ καλοκαίρι τοῦ 333 π.χ.χ. Ἂν καὶ πότε ὁ Ἀλέξανδρος εἰσῆλθε στὴν Ἱερουσαλὴμ δὲν ἐπιβεβαιώνεται. Ὅλη ἡ ἱστορία αὐτῆς τῆς ἐπισκέψεως εἶναι πιθανῶς πλασματικὴ καὶ ἐφευρέθηκε γιὰ νὰ κολακεύσῃ τὴν αὐτοθεώρηση (self esteem) τῶν Ἑβραίων». Στὴν ἑπομένη σελίδα μᾶς λέει ὅτι:«δὲν ἦταν παρὰ ἡ μεταθανάτια δόξα τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀνάμεσα στοὺς Ἕλληνες ποὺ ἐντυπωσίασαν ἀρκετὰ τοὺς Ἑβραίους ὥστε νὰ μιλοῦν γιὰ τὴν ὑποθετικὴ ἐπίσκεψη στὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸ φανταστικὸ ταξίδι του στὸ ὄρος τοῦ σκότους».

Ὁ δὲ μεγάλος Γερμανὸς ἱστορικὸς Theodore Birt, στὴν σελίδα 305 τοῦ κλασσικοῦ ἔργου του «Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας καὶ ὁ Παγκόσμιος Ἑλληνισμός», μᾶς λέει ὅτι: «ἡ Ἑβραϊκὴ φαντασία ἀπησχολήθη εὐχαρίστως μὲ τὸν Ἀλέξανδρον, διαστρέφουσα ὅμως τὴν ἱστορίαν».

Ἔχει ὅμως μεγαλύτερη σημασία νὰ δοῦμε τὶ λέει τὸ ἱερὸ γιὰ τοὺς Ἑβραίους βιβλίο, τὸ Ταλμούδ ποὺ εἶναι κάτι σὰν τὸ δικό μας Εὐαγγέλιο. Αὐτὸ παρουσιάζει τὸν Ἀλέξανδρο σὰν κατακτητή, ποὺ ὅταν συνήντησε τὸν ἀρχιερέα Σίμωνα (καὶ ὄχι Ἰαδδοῦ ποὺ λέει ὁ Yosseph ben Matatia), πολὺ ὑπερήφανα ἀπαιτεῖ νὰ μπῇ ἡ προτομή του ἀνάμεσα στὴν αἴθουσα καὶ τὸν βωμὸ τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομώντα. Φυσικὰ ἐπειδὴ ὁ Ἰουδαϊσμὸς ἀπαγορεύει τὸν ἀνθρωπομορφισμό, (εἰκόνες, ἀγάλματα), ὁ Σίμων ἀρνήθηκε, ἀλλὰ ὑπεσχέθη ὅτι ὅλα τὰ πρωτότοκα τῆς φυλῆς Λεβή ποὺ θὰ γεννηθοῦν ἐκεῖνο τὸ ἔτος θὰ πάρουν τὸ ὄνομα Ἀλέξανδρος πρὸς τιμήν του. Ἀπὸ τὶς ἱστορικὲς πηγὲς τελικά, δὲν ὑπάρχει καμμία ἀπολύτως ἔνδειξη ὅτι ὁ Ἀλέξανδρος ἐπεσκέφθη κἂν τὴν Παλαιστίνη, ἂν καὶ τὸ Ταλμούδ τελικὰ δέν εἶναι κάποια ἀξιόπιστη ἱστορικὴ πηγή, διότι ἐγράφη γιὰ νὰ ὑπηρετήση τὰ ἄνομα συμφέροντα τοῦ ἰουδαϊκοῦ ἱερατείου.

Τὸ ὑπὸ κατάληψιν ἀνθελληνικὸ Ὑπουργεῖο α-Παιδείας καὶ διὰ βίου ἀποβλακώσεως υἱοθέτησε ἀβίαστα τὴν ἄποψη τοῦ Matatia, παρουσιάζοντας μάλιστα στὴν σελίδα 208 τῶν θρησκευτικῶν τῆς Α´ Γυμνασίου, μία γελοιωδέστατη χαλκογραφία μὲ τὸν Ἀλέξανδρο νὰ προσκυνᾶ. Τὸ συγκεκριμένο ἐκφράζει τὴν θέση τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν πανεπιστημιακῶν θεολογικῶν σχολῶν ποὺ παρουσιάζουν τὸν μισέλληνα Yosseph ben Matatia (Φλάβιο Ἰώσηπο), σὰν δῆθεν σοβαρὸ ἱστορικό.

Μὲ τὸ νὰ ἀκολουθοῦν αὐτὴν τὴν γραμμὴ τῆς ἐκκλησίας, σύγχρονοι συγγραφεῖς μὲ ἄγνοια τῆς ἱστορίας ὑποπίπτουν σὲ συγγραφικὰ λάθη μὲ θλιβερὰ ἀποτελέσματα. Παράδειγμα ἀποτελεῖ ὁ Παπαρηγόπουλος καὶ ἐπίσης τὸ σύγχρονο ἔργο τοῦ κ. Μάρτη «Ἡ πλαστογράφηση τῆς ἱστορίας τῆς Μακεδονίας» ὅπου ἀναφέρεται στὴν σελίδα 56 στὸν μῦθο τοῦ Yosseph ben Matatia σὰν σὲ γεγονός. Φυσικὰ ὅλη αὐτὴ ἡ ἱστορία ἀποτελεῖ ἕνα μικρὸ τμῆμα μίας γιγαντιαίας ἱστορικῆς παραχαράξεως καὶ μίας τεράστιας ἀνθελληνικῆς συνωμοσίας.

Τὸ λιοντάρι σύμφωνα μὲ τὴν ἄποψη τῶν πολιτικόρθιων, πρόκειται γιὰ κάποιο φασιστικὸ καὶ ἰμπεριαλιστικὸ ζῶο ποὺ καταδυναστεύει τὶς πολύπαθες μειονότητες τῶν ἄλλων ζώων τῆς ζούγκλας καὶ γι᾽ αὐτὸ πρέπει νὰ θεωρηθῇ ἐχθρικὸ καὶ νὰ ἐξαφανισθῇ ἀπὸ τοὺς χώρους ποὺ ἔχουν πάει νὰ ζήσουν τὰ ἄλλα ζῶα καὶ μοιράζονται τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς. Τὰ ζῶα ποὺ ἔχουν δεχθεῖ ἐπίθεση καὶ ἔχουν σακατευτεῖ πρέπει νὰ φροντίζονται καὶ νὰ παίρνουν μερίδιο τροφῆς ἀπὸ τὸν σύλλογο τῶν ζώων γιατὶ ἀλλιῶς θὰ εἶναι ἀντίθετα μὲ τὴν πολιτικὴ ὀρθότητα. Παρ᾽ ὅλα αὐτὰ τὰ σωστὰ ὅμως, τὸ λιοντάρι ἀκόμη θεωρεῖται ὁ βασιλιᾶς τῆς ζούγκλας καὶ δὲν παρομοιάζεται μὲ τοὺς δικτάτορες ποὺ αἱματοκύλισαν τὴν ἀνθρωπότητα Γιατί;

Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ποὺ καὶ ὁ Μ. Ἀλέξανδρος θεωρεῖται αὐτὸ ποὺ ἦταν καὶ ὄχι αὐτὸ ποὺ προσπαθοῦν οἱ Ἑβραῖοι καὶ οἱ ἀριστεροὶ νὰ μᾶς πείσουν.

Τέλος ὅλοι πλέον γνωρίζουν πλὴν μετανθρώπων ὅτι δὲν ὑπάρχει μαῦρο ἢ ἄσπρο στὴ ζωή. Ὑπάρχουν καὶ τὰ δύο ταυτοχρόνως. Ἡ στιγμὴ τῆς παρατηρήσεως θὰ εἶναι αὐτὴ ποὺ θὰ καθορίσῃ τὴν θεώρηση καὶ ἔκτοτε ὅλα τὰ ὑπόλοιπα θὰ πρόκεινται γιὰ κάποια ὑποθετικὴ θεώρηση τῆς (προσθήκης ἢ ὑπερθέσεως), superposition, δὲν ὑπάρχει ἀκόμη ἀκριβὴς μετάφραση τῆς ἐννοίας ἀλλὰ πρόκειται γιὰ μία ὑποθετικὴ θέση-θεώρηση ἀπὸ τὸ σύνολο ὅλων τῶν θέσεων – ὑποθέσεων ποὺ μποροῦν νὰ ἰσχύουν.

Ὄντας ἀδύναμοι μπροστὰ στὶς ἄπειρες πιθανότητες ὑποθέσεων παλινδρομοῦμε νομίζοντας ὅτι ἀποδίδουμε κάτι ποὺ καταλαβαίνουμε ἀλλὰ δὲν εἶναι τίποτα περισσότερο ἀπὸ μία πιθανότητα αὐτοῦ ποὺ πραγματικὰ εἶναι. Ἡ νῖκες τῶν ἀριστερῶν ὀφείλονται στὸ ὅτι χρησιμοποιοῦν ὕπουλους τρόπους ποὺ ἔχουν ὑποδειχθεῖ καὶ ἐφαρμόζονται γιὰ χιλιάδες χρόνια ἀπὸ μία μιαρά καὶ ἀπάνθρωπη φυλὴ ποὺ ἐναντιώνεται σὲ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ἐναντίον τοῦ εἴδους της, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ ἀμφισβητεῖται.

Ὁ συγκεκριμένος ποὺ ἔγραψε αὐτὸ τὸ σχόλιο ἐπὶ παραδείγματι δὲν φαίνεται νὰ συμπαθῇ τὸν συριζα ἀλλὰ ἔχαψε τὸ παραμύθι μὲ τὸν Μ. Ἀλέξανδρο. Ἀκόμη καὶ μὴ ἀριστεροὶ ἔχουν ἐπηρεαστεῖ ἀπὸ αὐτὸν τὸν καρκίνο καὶ ὁδηγοῦνται στὴν ἀπώλεια. Ἡ δύναμη τῆς προπαγάνδας εἶναι ἀπίστευτη, ἡ δὲ τακτικὴ τῆς ἀριστερᾶς εἶναι χειρότερη ἀπὸ ὁποιαδήποτε τυραννία ἔχει ὑπάρξει, ἄλλωστε δὲν εἶναι κρυφὸ ὅτι ἔχει κοστίσει τὴ ζωὴ σὲ 60-80 ἑκατομμύρια ἀνθρώπους. Ἂ ῥὲ ΣΥΡΙΖΑ ποὺ μάζεψες τὰ τσογλάνια ἀπὸ τὸ δρόμο καὶ τὰ ἔκανες ὑπουργοὺς καὶ φτάσατε νὰ τοὺς κάνετε κυβέρνηση καὶ νὰ ἀποβλακώσετε τὸν πληθυσμὸ τῆς Ἑλλάδας …

@Tasos Paterakis  26 / 01/ 2019/ 4:51 μ.μ./ - http://terrapapers.com/

Ο Μακεδόνας Βασιλέας Αλέξανδρος, που δεν προσκύνησε μπροστά τον Μέγα Διογένη και είχε διδάσκαλο τον Μέγιστο Αριστοτέλη, θα μας πει η μαρξιστική εξευτελιστική προπαγάνδα ότι γονάτισε μπροστά σε έναν τραγογένη !!!