Η φυλετική ιδιοποίηση (racial appropriation – κατά τρόπο ανάλογο με την “cultural appropriation”) της ευρωπαϊκής μυθολογίας συνεχίζεται. Η τελευταία ταινία του Ρομπέν των Δασών έχει τονJamie Foxx ως μια μαύρη έκδοση του χαρακτήρα του LittleJohn (Μικρού Τζον ή Γιαννάκη, του - σύμφωνα με τον θρύλο - γιγαντόσωμου συντρόφου του Ρομπέν, που στην ουσία είναι υπαρχηγός στους "Merry Men". Στην πρώτη τους συνάντηση είχαν παλέψει με κοντάρια πάνω από μια στενή γέφυρα).
Ο Ρομπέν, σε αυτήν την "διαφορετική" και "σκοτεινή" έκδοση, απεικονίζεται ως ένα χαμένο, άβουλο λευκό αγόρι μέχρις ότου ο δυναμικός και στιβαρός μαύρος του δείξει πώς να αγωνίζεται και να κλέβει πράγματα σωστά.
Τελευταία έχει γίνει συνήθεια το θέμα με τους ατζαμήδες άξεστους Ευρωπαίους λαϊκούς ήρωες που μαθαίνουν να γίνονται «αληθινοί πολεμιστές» από δυναμικούς σκουρόχρωμους. Το ίδιο πράγμα είδαμε στην τελευταία ανακατασκευή του Βασιλιά Αρθούρου, όπου ο Αρθούρος διδάχθηκε να πολεμάει από ένα μάτσο Κινέζους!
Στο "Βασιλιάς Αρθούρος – ο θρύλος του σπαθιού" του GuyRitchie (πρώην συζύγου της μαντόνας), ο βασιλιάς Αρθούρος απεικονίζεται ως ένα τυπικό αγγλάκι που διευθύνει ένα πορνείο και μπλέκει σε μικρο-αδικήματα. Ένας από τους ιππότες του, "ο τολμηρός Sir Bedivere", είναι ο Αφρικανός Djimon Hounsou. Αλλά δεν είναι ο μόνος μαύρος στο "προσωπικό" του βασιλιά Αρθούρου.
Επίσης ο "βασιλιάς Αρθούρος" έμαθε να είναι ικανός στην μάχη από μια ομάδα Κινέζων, που δημιούργησαν μια σχολή kung-fu στο Λονδονιστάν, εκεί γύρω στον 5ο αιώνα μ.Χ.
Και επειδή η multi culti δόση δεν είναι φαίνεται τόσο ισχυρή, έρχεται ο σατανικός Vortigern (θυσιάζει την γυναίκα του!), που τον υποδύεται ο Jude Law, να χαιρετίσει το συγκεντρωμένο πλήθος με ένα είδος ναζιστικού χαιρετισμού.
Φαίνεται ότι καμία πτυχή της ευρωπαϊκής λαϊκής παράδοσης, ούτε καν η ιστορία ή η μυθολογία μας, δεν θα μείνει αλώβητη. Ο θρύλος του Βασιλιά Αρθούρου - που ήταν αρχικά μια ιστορία του βρετανικού πατριωτισμού, όπου ο βασιλιάς συγκέντρωσε τους αυτόχθονες πληθυσμούς ενάντια στους ξένους εισβολείς - τώρα αναθεωρείται σκανδαλωδώς για να γίνει ένα μέσο προπαγάνδας υπέρ της εισβολής!
Οι κακοί είναι λευκοί ναζί, ενώ οι ήρωες είναι ένα πολυπολιτισμικό συνονθύλευμα.
Δεν ξέρω αν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι και στα δύο έργα βρίσκουμε να συμμετέχουν ίδια άτομα, και συγκεκριμένα ο σεναριογράφος Joby Harold.
