Πριν από μερικά χρόνια, οι ανθρώπινες δραστηριότητες ήταν πιο έντονες, από ότι είναι σήμερα.Όλο και περισσότεροι, προτιμούν να κάθονται παρά να δουλεύουν και το θέμα δεν αφορά μόνο το εργασιακό κομμάτι. Το πρόβλημα που θα μας απασχολήσει σε αυτό το άρθρο, είναι πολύ βαθύτερο.
Σταδιακά ο άνθρωπος άρχισε να κάνει λιγότερα πράγματα. Η τεχνολογία, βοήθησε στην εδραίωση αυτής της λογικής.
Για παράδειγμα, πολλοί έχουν δεκάδες τηλεφωνικούς αριθμούς αποθηκευμένους, στις επαφές των κινητών τους. Πόσοι από αυτούς μπορούν να θυμούνται από έξω κάποιους; (αριθμούς). Φυσικά κανένας δεν μπορεί να ξέρει από έξω , για παράδειγμα 200 αριθμούς.
Φτάσαμε όμως στο σημείο, να μην κάνουμε τον κόπο να μάθουμε έστω 2 ή και 3 αριθμούς. Με λίγα λόγια, δεν ακονίζουμε το μυαλό μας, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να δημιουργήσουμε καινούργια πράγματα.
Επίσης, σημαντικό είναι να αναφερθεί και το εξής:
Δεν μας ενδιαφέρει η καινοτομία, δεν έχουμε την δίψα να μάθουμε πως λειτουργούν οι έξυπνες συσκευές, που έχουμε στην κατοχή μας, δεν έχουμε διάθεση να δημιουργήσουμε πλούτο, δεν θέλουμε να επιχειρήσουμε.
Οι οθόνες, έχουν αλλάξει τις συνήθειές μας, την συμπεριφορά μας αλλά και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλος μας.
Ζούμε μέσα σε μια διάσταση, ψηφιακή αλλά ακόμα δεν το καταλάβαμε. Αυτό το γεγονός, είναι απόλυτε τεκμηριωμένο. Οι άνθρωποι πλέον, δεν θέλουν να ζορίσουν τον εγκέφαλό τους, δεν θέλουν να τον χρησιμοποιήσουν. EL.GR