Επίσπευση και απλούστευση των διαδικασιών αναδοχής και υιοθεσίας, χαρτογράφηση των παιδιών που φιλοξενούνται στα ιδρύματα προωθεί νομοσχέδιο του υπουργείου
Το νομοσχέδιο χρησιμοποιείται ως «Δούρειος Ίππος» για την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια καθώς δυνατότητα υιοθεσίας αποκτούν πλέον και ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης.
Άλλωστε το είχαν πει: Πρώτα το «Σύμφωνο Συμβίωσης», μετά η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους. Δεν είναι κάτι καινούριο!
Καινούριο είναι πως οι οικογένειες, όπως τι ξέρουμε, θα αλλάξουν και τα παιδιά θα αποκτήσουν διαφορετικά οικογενειακά πρότυπα, τα οποία ενδεχόμενα θελήσπουν να ακολουθήσουν.
Άλλωστε κυβερνητικοί βουλευτές έχουν προτείνει να διδάσκονται αυτές οι αλλαγές ακόμα και στα νηπιαγωγεία:
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο δημιουργούνται το Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής και Υιοθεσίας, ως συμβουλευτικό-γνωμοδοτικό όργανο, καθώς και Εθνικά Μητρώα Ανηλίκων, Υποψήφιων Ανάδοχων Γονέων και Εγκεκριμένων Αναδοχών Ανηλίκων.
Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης διατηρεί, επίσης, Εθνικό Μητρώο Υποψήφιων Θετών Γονέων, ενώ αντίστοιχα ειδικά μητρώα υποχρεούνται να τηρούν και οι αρμόδιοι φορείς, όπως είναι οι μονάδες παιδικής προστασίας.
Θεσπίζεται ανώτατο χρονικό όριο αναμονής για τις διάφορες φάσεις των διαδικασιών αναδοχής και υιοθεσίας, ενώ εισάγεται ο θεσμός της ανάθεσης διεξαγωγής της κοινωνικής έρευνας και σύνταξης της απαιτούμενης κοινωνικής έκθεσης σε πιστοποιημένους κοινωνικούς λειτουργούς. Κατά κοινή ομολογία, μάλιστα, όλων των εμπλεκόμενων φορέων, με αυτή την παρέμβαση επιδιώκονται η μείωση του χρόνου αναμονής και η αποσυμφόρηση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Το νομοσχέδιο καθιερώνει την υποχρεωτική επιμόρφωση των υποψηφίων θετών γονέων και επανακαθορίζει τις προϋποθέσεις καταλληλότητας των ανάδοχων γονέων. Αναφέρει δε, ότι κατάλληλες για να γίνουν ανάδοχες είναι οικογένειες που αποτελούνται από συζύγους, αλλά και από έχοντες συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με ή χωρίς παιδιά, όπως και μεμονωμένα άτομα, άγαμα, ή διαζευγμένα ή σε χηρεία με ή χωρίς παιδιά, που μπορεί να είναι συγγενείς εξ αίματος οποιουδήποτε βαθμού με το ανήλικο τέκνο (συγγενική αναδοχή).
Όπως σχολιάζεται, η διάταξη αυτή ενδέχεται να προκαλέσει αντιδράσεις από όσους θεωρούν ότι θα μπορούν ενδεχομένως και ομοφυλόφιλα ζευγάρια να καταστούν ανάδοχοι γονείς. Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση παραμένει η κοινωνική έρευνα από πιστοποιημένες υπηρεσίες και κοινωνικούς λειτουργούς, με κυρίαρχο το… «βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου παιδιού», το οποίο θα καθορίζεται από το Κράτος, το οποίο στην παρούσα φάση έχει αριστερόστροφες «πολύχρωμες» απόψεις!
