Ιταλικό θρίλερ με απαίτηση από Βερολίνο την επιβολή «δυσβάσταχτων» οικονομικών μέτρων – «Τρίζει» η συνοχή της ΕΕ;

Το Βερολίνο αποφάσισε την επιβολή έκτακτων δυσβάστακτων φορολογικών μέτρων , λόγω της πολύ κακής πορείας μείωσης του δημόσιου χρέους της χώρας, αλλά η Ρώμη ανθίσταται . Για πόσο θα το δούμε στην συνέχεια.  

«Η Ιταλία δεν πρόκειται να εγκρίνει έκτακτα οικονομικά μέτρα, υπάρχει ανάπτυξη», επιμένουν ο υπουργός Οικονομικών Πιέρ Κάρλο Πάντοαν και ο πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι τη στιγμή που το δημόσιο χρέος της χώρας ξεπερνά το 130% του ΑΕΠ.

Το θέμα όμως είναι ότι ολόκληρη η ευρωπαϊκή ήπειρος έχει βυθιστεί στην οικονομική λιτότητα των Γερμανών, που δείχνει ατέρμονη και σκληρή.

Η Ισπανία δεν έχει κυβέρνηση πλειοψηφίας, η Γαλλία «παλεύει» να βρει «βηματισμό» στον οικονομικό τομέα , οι χώρες της κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπη αρνούνται να δεχθούν πολλές «εντολές» του Βερολίνου, όπως για παράδειγμα στο μεταναστευτικό ενώ η Πολωνία σήκωσε την σημαία της ανεξαρτησίας από το γερμανικό ζυγό.      

Όλα τα δεδομένα μετά και το «ιταλικό θέμα» , μετά το ελληνικό δείχνουν ότι βαίνουμε σε μια «οικονομική καταιγίδα» άνευ προηγουμένου ενώ σε ανάλυσή της για το πρώτο εξάμηνο του 2018, η Τράπεζα της Αμερικής προειδοποιεί τους επενδυτές για μια «αστραπιαία πτώση » του χρηματιστηρίου  της Wall Street , παρόμοιας  των ετών 1987, 1994, 1998.

Πρόκειται για το τέλειο σενάριο αρχής διάλυσης αυτού του εκτρώματος που ονομάστηκε ΕΕ, παρά τις αντίθετες φωνές πολλών αναλυτών ότι θα ενωθεί η Ευρώπη σε κάτι που θα λέγεται « Ενωμένες πολιτείες της Ευρώπης».

Στο στόχαστρο τώρα είναι η Ιταλία και όλοι γνωρίζουν τι σημαίνει να βρεθεί μία χώρα στο στόχαστρο των «τύπων» στις Βρυξέλλες για οικονομικά θέματα και ειδικά για το χρέος.

Παρά τις ανησυχίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ύψος του ιταλικού δημοσίου χρέους και τη διαπίστωση ότι η πραγματική μείωσή του δεν ανταποκρίνεται στις δεσμεύσεις της ιταλικής κυβέρνησης, η Ρώμη αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να λάβει έκτακτα οικονομικά μέτρα.

Η Κομισιόν διαπίστωσε ότι το ιταλικό έλλειμμα δεν μειώνεται με τους ρυθμούς που έχουν συμφωνηθεί. Η διαφορά ανάμεσα στις δεσμεύσεις και στην πραγματική μείωση είναι 0,2% – ποσοστό που αντιστοιχεί σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια ευρώ.

Η κυβέρνηση της Ρώμης προσπαθεί να φανεί αισιόδοξη και επιμένει ότι του χρόνου το ΑΕΠ της χώρας θα αυξηθεί κατά 1,5%. Αλλά οι Βρυξέλλες περιορίζουν στις προβλέψεις τους το ποσοστό αυτό στο 1,3% και υπενθυμίζουν ότι η Ιταλία έχει την χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη όλων των χωρών της Ένωσης.

Παράλληλα, το δημόσιο χρέος της Ιταλίας συνεχίζει να ξεπερνά το 130% του ΑΕΠ. Πολλοί αναλυτές τονίζουν ότι ακόμη και ο σχετικά ελαστικός ευρωπαίος επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί θεωρεί πως η Ρώμη θα έπρεπε να έχει επωφεληθεί της μικρής, έστω, ανάπτυξής της, για να αρχίσει, επιτέλους, να μειώνει αποτελεσματικά το χρέος.

Τα δεδομένα αυτά δημιουργούν κλίμα αβεβαιότητας ενόψει και των ιταλικών βουλευτικών εκλογών της ερχόμενης Άνοιξης. Η προεκλογική εκστρατεία ουσιαστικά έχει ήδη αρχίσει. Και είναι περίπου φυσικό, όλοι να διαψεύδουν, στην φάση αυτή, ότι θα ληφθούν νέα οικονομικά μέτρα.

Οι κάλπες, όμως, τελικά, είναι πιθανό να στηθούν τον Μάρτιο (και όχι δυο μήνες αργότερα) όπως προτιμούν ο Ματέο Ρέντσι και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Διότι τον ερχόμενο Μάιο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποφασίσει αν η Ρώμη θα πρέπει να προχωρήσει σε νέες περικοπές. Και όλοι ελπίζουν τα κάστανα από την φωτιά να αναγκασθεί να τα βγάλει η νέα κυβέρνηση, η οποία θα διαδεχθεί εκείνη του Πάολο Τζεντιλόνι.         ΠΗΓΗ