Ὅλοι γνωρίζουμε τὴν δύναμη ποὺ ἀσκοῦν στὴν λογικὴ κρίση, ἀλλὰ καὶ στὴν ψυχοσύνθεσή μας τὰ σύμβολα καὶ οἱ εἰκόνες. Σχετικὴ μ’ αὐτὰ καὶ ἡ παροιμία «Μιὰ εὶκόνα ἴσον χίλιες λέξεις».Τὸ λογότυπο μιᾶς ἐταιρείας, γιὰ παράδειγμα, τυπώνεται στὸ ὑποσυνείδητό μας, ἀφοῦ περάσουμε ἀπὸ τὴν κατάλληλη πλύση ἐγκεφάλου καὶ τὸν βομβαρδισμὸ διαφημιστικῶν μηνυμάτων.
Κάποιοι, ὅμως, προσπαθοῦν νὰ περάσουν στὸ ὑποσυνείδητό μας σύμβολα καὶ εἰκόνες μὲ, ἐκ πρώτης ὅψεως, ἀθῶο τρόπο. Καὶ μάλιστα σύμβολα ποὺ ἔρχονται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὸ ἀξιακό μας πλαίσιο.
Τὸ παράδειγμα, ἐδῶ, εἶναι χαρακτηριστικό. Τὸ λογότυπο τοῦ ΑΔΜΗΕ, τὸ ὁποῖο εἶναι ἕνα σύμπλεγμα 3 τριγώνων. Ὁ γραφίστας – ἣ ὅποιος τὸν κατηύθυνε – προσπάθησε νὰ ἀπεικονίσει μὲ ἀφαιρετικὸ τρόπο μιὰ κολώνα ὑψηλῆς τάσης. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι οἰκτρό, ἀλλὰ μᾶλλον ἐξυπηρετεῖ τὴν ἐξοικείωση τοῦ ὑποσυνείδητου τῶν πολιτῶν μὲ ἄλλο σύμβολο· τὴν ἑξάλφα.
Ἄν ἀφαιρέσουμε τὸ τρίγωνο «βάση» καὶ ἀναστρέψουμε τὸ πάνω τρίγωνο ἔχουμε μιὰ τέλεια ἑξάλφα. Ἐπίσης, ἂν διαγράψουμε τὸ πάνω τρίγωνο καὶ πάλι ἔχουμε μιὰ ἑξάλφα, μὲ τὸ τρίγωνο «βάση» λίγο πιὸ ψηλό.
Ἡ ἑξάλφα (ἢ ἄστρο τοῦ Δαυΐδ) ἀντιπροσωπεύει τὴν συνύπαρξη τοῦ καλοῦ μὲ τὸ κακό, ἢ γιὰ νὰ τὸ θέσουμε ἀλλιῶς, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει καλὸ χωρίς τὴν συμμετοχὴ τοῦ κακοῦ. Αὐτὸ, φυσικά, ἔρχεται σὲ σύγκρουση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πατερικὴ παράδοση, παρέχοντας ἐλαφρυντικὰ στὴν δράση τῶν δαιμονικῶν ἐνεργειῶν. Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ἑξάλφα συγκρίνεται μὲ τὸ κεντρικὸ σύμβολο τοῦ ταοϊσμοῦ, τὸ Taijitu, τὸ ὁποῖο κι αὐτὸ μπλέκει τὸ γὶν μὲ τὸ γιάνγκ, τὸ καλὸ μὲ τὸ κακό.
Ἐπίσης, ὁ βασιλιᾶς Σαλομώντας (ἢ Σολομώντας) χρησιμοποιοῦσε τὴν ἑξάλφα (σφραγίδα τοῦ Σολομώντα) γιὰ προσέλκυση δαιμόνων, τοὺς ὁποίους στὴν συνέχεια τοὺς ἔθετε στὴν ὑπηρεσία του. Ἐξ ἄλλου μὴν ξεχνάμε ὅτι τὸ σύμβολο αὐτὸ χρησιμοποιεῖται κατὰ κόρον στὸν ἀποκρυφισμὸ καὶ τὴν μαγεία.
Τέλος, τὸ ὑπέρτατο σύμβολο τῶν ἀπανταχοῦ μασόνων, τὸ σύμπλεγμα τοῦ διαβήτη μὲ τὸν γνώμονα, παραπέμπει στὴν ἑξάλφα.
Πολλά, λοιπόν, λογότυπα ἢ σχέδια ποὺ ἀντιπροσωπεύουν ἐταιρεῖες καὶ ὀργανισμούς ἢ κοσμοῦν διάφορα ἀντικείμενα, ὅπως χαρτονομίσματα, στοχεύουν στὸ ὑποσυνείδητο τῶν πολιτῶν καὶ στῆν ἐπακόλουθη ἐξοικοίωσή τους μ’ αὐτά. Εἰδικά, ὅταν μιλᾶμε γιὰ πολῖτες ἀνενημέρωτους καὶ πλήρως ἀκατήχητους στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση.
Πολλοί, βεβαίως, θὰ μᾶς ἀποκαλέσουν συνωμοσιολόγους καὶ εὐφάνταστους. Ἔτσι ἀποκαλοῦνται στὶς μέρες μας ὅλοι ὅσοι παρέχουν στοὺς πολῖτες τὸ ἀντίδοτο γιὰ τὴν καθημερινὴ πλύση ἐγκεφάλου καὶ τὴν ἀποβλάκωση τοῦ νεοραγιᾶ νεοέλληνα. πηγη
