Ένας τουρκικός τσαμπουκάς έφερε κυριολεκτικά τα πάνω – κάτω στη Συρία. Η ανάπτυξη των αμυντικών συστημάτων S-400 στην βάση Khmeimin σε συνδυασμό με το καταδρομικό Moskva,
τον εξοπλισμό ηλεκτρονικών παρεμβολών και τα λοιπά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου έχουν μετατρέψει το μεγαλύτερο μέρος του εναέριου χώρου της Συρίας σε no-fly zone.
Όπως όμως δείχνει η πραγματικότητα δεν είναι μόνο η τουρκική νοοτροπία νταβατζή που καθηλώθηκε στο έδαφος. Ας μη μας διαφεύγει ότι την επομένη της κατάρριψης, περιπολούσαν 18 τουρκικά F-16 στην περιοχή. Τότε όμως δεν υπήρχαν S-400.
Από τις 25 Νοεμβρίου και μετά, οπότε αναπτύχθηκαν οι S-400 εκτός των τουρκικών μαχητικών, και οι ΗΠΑ έχουν αναστείλει τις αεροπορικές επιδρομές στη Συρία, τη στιγμή που στο Ιράκ διεξάγονται κανονικά.
Προφανέστατα, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Τουρκία δεν επιθυμούν να ρισκάρουν μια πιθανή κατάρριψη των πολεμικών τους αεροσκαφών από τους S-400.
Την Παρασκευής ένας εκπρόσωπος του Συνασπισμού των ΗΠΑ προσπαθώντας να αιτιολογήσει τα παραπάνω δήλωσε πως η μη διεξαγωγή επιδρομών στη Συρία αντανακλά την ebb και τη ροή της μάχης»!
Η πραγματικότητα όμως όπως εκτιμά και η ιστοσελίδα debkafile επικαλούμε στρατιωτικές πηγές είναι διαφορετική. Καμία χώρα εκ των ΗΠΑ, Τουρκία και Ισραήλ δεν έχει εμπειρία σε αποστολή με τους S-400, που χρησιμοποιούν πολλαπλές παραλλαγές πυραύλων για να καταρρίψουν stealth , UAVs, πυραύλους cruise και υπο-στρατηγικούς βαλλιστικούς πυραύλους. Η επιχειρησιακή τους ακτίνα για αεροδυναμικούς στόχους είναι περίπου 250 χλμ και για βαλλιστικούς στόχους 60 χλμ. Τέλος μπορεί να εγκλωβίσει 36 στόχους ταυτόχρονα!
Όπως αναφέραμε και προχθές στη Freepen.gr η ακτίνα δράσης τους σκεπάζει όλη τη Συρία, την Κύπρο και το Λίβανο καθώς και μεγάλο μέρος της Τουρκίας, της Ιορδανίας και του Ισραήλ.
Μετά την ανάπτυξη νέων συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου από τους ρώσους στη Συρία, η Τουρκία ανταπάντησε με το σύστημα παρεμβολών KORAL στα νότια σύνορά της. Συνεπώς έχουμε ένα ηλεκτρονικό πεδίο πολέμου με τη μόσχα όμως να διατηρεί το πλεονέκτημα.
Στα πλαίσια αυτά δεν είναι τυχαία η δήλωση στελέχους της IAF (Israeli Air Force) όπου μεταξύ άλλων τονίζει ότι η Ρωσία είναι πλέον ένας κεντρικός παίκτης που δεν μπορεί να αγνοηθεί αλλά συμπληρώνοντας πως το Τελ Αβίβ δεν έχει ως πολιτική την επίθεση ή κατάρριψη ρωσικού αεροπλάνου διότι η Ρωσία δεν είναι εχθρός του.
Οι ισραηλινοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι το παραμικρό μπορεί να τινάξει την περιοχή στον αέρα. Άλλωστε υπάρχει απευθείας γραμμή επικοινωνίας των επιτελών και δεν μπλέκεται ο ένας στα πόδια του άλλο. Ωστόσο όπως και η debka επισημαίνει, τίθεται ένα σημαντικό ερώτημα: ποια στάση θα κρατήσει το Ισραήλ σε περίπτωση που τα ρωσικά μαχητικά επιτεθούν σε αντάρτες υποστηριζόμενους από το Τελ Αβίβ στο Γκολάν.
Βέβαια η απάντηση που θα μπορούσε να δοθεί στη debka είναι τίποτε καθώς όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση, είναι προτιμότερος ο Ασαντ χωρίς εδώ και περίπου δύο χρόνια το επικίνδυνο για το Ισραήλ χημικό του οπλοστάσιο (που χάθηκε μέσω της γνωστής προβοκάτσιας) παρά ακραίοι ανεξέλεγκτοι εξτρεμιστές του Ισλάμ.
Στρατής Μαζίδης
