Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από τον τρόπο που η συντεταγμένη πολιτεία φέρεται στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Στα παιδιά, στους γέροντες και στα ζώα.
Η Ελλάδα του Τσίπρα και του Καμμένου, η Ελλάδα της πιο «ασυνεπούς» κυβέρνησης όλων των εποχών όπου ακροαριστεροί και ακροδεξιοί συστεγάζονται κάτω από το Μαξίμου, η Ελλάδα του Κατρούγκαλου, του Νίκου Φίλη, του Αλέκου Φλαμπουράρη, η Ελλάδα της ακριβοπληρωμένης Παιδείας, της κατεστραμμένης Υγείας είναι η Ελλάδα της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ! Ούτε καν 390.
384 ευρώ ακριβώς και με ρήτρα ανάπτυξης.
Με τέτοια λεπτομέρεια γίνεται το τσεκούρωμα των συντάξεων, της αξιοπρέπειας και εν τέλει της ζωής των ανθρώπων που μόχθησαν, πάλεψαν, δούλεψαν σαν σκύλοι μια ολόκληρη ζωή για να πεθάνουν σαν τα σκυλιά...
Το ελληνικό κράτος ή ότι απέμεινε από αυτό εγγυάται για όλους 384 ευρώ. Είτε δούλεψες 5 είτε 45 χρόνια.
Ντροπή σε όποιον το σκέφτηκε και ακόμη μεγαλύτερη ντροπή σε όποιον το ξεστόμισε. Είτε Κατρούγκαλος λέγεται αυτός, είτε Τσίπρας, είτε οποιοσδήποτε άλλος. Ντροπή για τους πατεράδες και τους παππούδες μας που από το πενιχρό τους εισόδημα ζουν τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες.
Κύριε κονιόρδε με το ποσέτ βγείτε στον κόσμο, κατεβείτε στα πεζοδρόμια κοιτάξτε τον πατέρα σας στα μάτια και πείτε του ότι θα πρέπει να ζήσει με 384 ευρώ. Αν έχετε έστω και λίγα ψήγματα τσίπας, πρέπει να κρυφτείτε από προσώπου γης.
Κανείς δεν πίστεψε ότι η δουλοπρέπεια απέναντι στα «γεράκια» των αγορών θα σας έφτανε σε αυτό το σημείο ξεφτίλας.
Κανείς δεν πίστεψε ποτέ ότι θα γκρεμίζατε έτσι εύκολα την γερόντισσα στο χωριό, τον παππού που ζει με τη συνταξούλα του παιδιά και εγγόνια, άνεργα από τα δικά σας... έργα.
Έλληνα, πατριώτη, φίλε κι αδελφέ, εδώ τελειώνει ο δρόμος κι ο χρόνος. Εδώ.
Αν δεν θες να παλέψεις για σένα, πάλεψε για τη μάνα σου και τον πατέρα του, που θα καταντήσουν ζητιάνοι και επαίτες.
Οι τύποι είναι αδίστακτοι και πρέπει να τους πάρει και να τους σηκώσει...
Θα πρέπει δε να γνωρίζουν εκεί στα... υπόγεια του Μαξίμου που ορίζουν τις τύχες του λαού, πως όπως έλεγε και ο αρχαίος τραγικός Ευριπίδης:
«Μετά το όριο της πείνας, πλούσιοι και φτωχοί είναι το ίδιο». Αυτό το τελευταίο να το βιδώσετε καλά στο μυαλό σας, θα το βρείτε μπροστά σας...