Πραγματικά με κούρασε η Ευρωπαϊκή “αλληλεγγύη” όπως αυτή εκφράζεται με το βασανιστήριο της σταγόνας ή του εικονικού πνιγμού, που εφαρμόζεται για έναν ολόκληρο λαό. Είναι προφανές ότι
το Ευρωπαϊκό Ιερατείο δεν ενδιαφέρεται για την ανάκαμψη της οικονομίας στην Ελλάδα, ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για την οικονομική της καταβαράθρωση και το πλιάτσικο.
Είναι σαφές ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί γνωρίζουν πως η Ελλάδα τρώει από τις σάρκες της για πέντε και πλέον έτη, είναι σαφές ότι γνωρίζουν πως το “πρόγραμμα”, που εφάρμοσαν εδώ, είχε τα εντελών αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που μας έλεγαν κατά την έναρξη της εφαρμογής του. Αυτοί όμως επιμένουν και επανέρχονται στο πρόγραμμα ξανά και ξανά.
Όχι δεν το κάνουν από εμμονή, ούτε από αυτοκτονικό ιδεασμό, το κάνουν από ανοησία. Δεν είναι δυνατόν να μην βλέπουν ότι εδώ στην Ελλάδα ο κόσμος είναι ψυλλιασμένος και προετοιμασμένος για τα δύσκολα. Η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει περάσει πέντε δύσκολα χρόνια, έχουν γίνει πραγματικά αλληλέγγυοι ο ένας με τον άλλο, έχουν εμπεδώσει την στέρηση σε διάφορα επίπεδα και εκτός των άλλων ζουν σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Γιατί πραγματικά, εάν στην Ευρωπαϊκή ήπειρο υπάρχει μια χώρα, που μπορεί σε κάποιο βαθμό να είναι αυτάρκης, αυτή είναι η Ελλάδα.
Ειδικά οι βορειοευρωπαίοι επαρκείς είναι μόνο σε μοσχάρια.
Λένε διάφοροι τυχάρπαστοι, (μέσα σε αυτούς και πολλοί δημοσιογράφοι) ότι το Grexit είναι κοντά και ότι η Ευρώπη έχει θωρακιστεί και πλέον οι οικονομικές επιπτώσεις θα είναι μικρές. Τεράστιο λάθος! Οι επιπτώσεις θα είναι πολιτικές και το μέγεθος τεράστιο. Οι οικονομικές επιπτώσεις θα έρθουν μετά από τις πολιτικές και επειδή σήμερα η “οικονομία είναι υποσχέσεις και προσδοκίες” οι προσδοκίες θα είναι μαύρες.
Σκεφτείτε λοιπόν μια Ελλάδα που μέσω της Ευρωπαϊκής “αλληλεγγύης” έχει σπρωχτεί σε ένα ατύχημα, πχ σε αδυναμία πληρωμής μιας δόσης (εγώ προτιμώ να είναι προς την ΕΚΤ για πολλούς λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναφέρω) και επομένως σε χρεοκοπία εντός Ευρώ. Θα γίνονται λοιπόν διευρωπαϊκές συσκέψεις για να αποφασιστούν διάφορα πράγματα και οι αποφάσεις δεν θα λαμβάνονται λόγω του “Βέτο” της Ελλάδας.
– Θα θέλει η Ευρώπη να επιβάλλει κυρώσεις πχ στη Ρωσία και δεν θα μπορεί να ληφθεί απόφαση στο συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών.
– Θα θέλει να κατανείμει τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και δεν θα μπορεί. Είναι γνωστή η παροιμία «από πίτα που δεν τρως δεν σε μέλει να καεί».
– Θα θέλει να πάει η Μέρκελ για κατούρημα, βέτο εμείς.
Σε μια τέτοια Ευρώπη ο ένας ηγέτης θα αγριοκοιτάζει τον άλλο και όλοι μαζί την Γερμανία σε τρεις μήνες. Σε έξι μήνες θα εμφανιστούν τα πρώτα διαλυτικά συμπτώματα. Σε ένα χρόνο δεν θα υπάρχει τίποτα.
Όλα αυτά τα ξέρει το Ευρωπαϊκό Ιερατείο, που ανόητα επιμένει αλληλέγγυα να στραγγαλίζει την Ελλάδα, όμως το «ως εδώ και μην παρέκει» δεν είναι μακριά και θα πρόκειται για έναν πραγματικό πολιτικό Αρμαγεδδών.
Βλάσης Μανθογιάννης
olympia.gr
το Ευρωπαϊκό Ιερατείο δεν ενδιαφέρεται για την ανάκαμψη της οικονομίας στην Ελλάδα, ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για την οικονομική της καταβαράθρωση και το πλιάτσικο.
Είναι σαφές ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί γνωρίζουν πως η Ελλάδα τρώει από τις σάρκες της για πέντε και πλέον έτη, είναι σαφές ότι γνωρίζουν πως το “πρόγραμμα”, που εφάρμοσαν εδώ, είχε τα εντελών αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που μας έλεγαν κατά την έναρξη της εφαρμογής του. Αυτοί όμως επιμένουν και επανέρχονται στο πρόγραμμα ξανά και ξανά.
Όχι δεν το κάνουν από εμμονή, ούτε από αυτοκτονικό ιδεασμό, το κάνουν από ανοησία. Δεν είναι δυνατόν να μην βλέπουν ότι εδώ στην Ελλάδα ο κόσμος είναι ψυλλιασμένος και προετοιμασμένος για τα δύσκολα. Η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει περάσει πέντε δύσκολα χρόνια, έχουν γίνει πραγματικά αλληλέγγυοι ο ένας με τον άλλο, έχουν εμπεδώσει την στέρηση σε διάφορα επίπεδα και εκτός των άλλων ζουν σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Γιατί πραγματικά, εάν στην Ευρωπαϊκή ήπειρο υπάρχει μια χώρα, που μπορεί σε κάποιο βαθμό να είναι αυτάρκης, αυτή είναι η Ελλάδα.
Ειδικά οι βορειοευρωπαίοι επαρκείς είναι μόνο σε μοσχάρια.
Λένε διάφοροι τυχάρπαστοι, (μέσα σε αυτούς και πολλοί δημοσιογράφοι) ότι το Grexit είναι κοντά και ότι η Ευρώπη έχει θωρακιστεί και πλέον οι οικονομικές επιπτώσεις θα είναι μικρές. Τεράστιο λάθος! Οι επιπτώσεις θα είναι πολιτικές και το μέγεθος τεράστιο. Οι οικονομικές επιπτώσεις θα έρθουν μετά από τις πολιτικές και επειδή σήμερα η “οικονομία είναι υποσχέσεις και προσδοκίες” οι προσδοκίες θα είναι μαύρες.
Σκεφτείτε λοιπόν μια Ελλάδα που μέσω της Ευρωπαϊκής “αλληλεγγύης” έχει σπρωχτεί σε ένα ατύχημα, πχ σε αδυναμία πληρωμής μιας δόσης (εγώ προτιμώ να είναι προς την ΕΚΤ για πολλούς λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναφέρω) και επομένως σε χρεοκοπία εντός Ευρώ. Θα γίνονται λοιπόν διευρωπαϊκές συσκέψεις για να αποφασιστούν διάφορα πράγματα και οι αποφάσεις δεν θα λαμβάνονται λόγω του “Βέτο” της Ελλάδας.
– Θα θέλει η Ευρώπη να επιβάλλει κυρώσεις πχ στη Ρωσία και δεν θα μπορεί να ληφθεί απόφαση στο συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών.
– Θα θέλει να κατανείμει τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και δεν θα μπορεί. Είναι γνωστή η παροιμία «από πίτα που δεν τρως δεν σε μέλει να καεί».
– Θα θέλει να πάει η Μέρκελ για κατούρημα, βέτο εμείς.
Σε μια τέτοια Ευρώπη ο ένας ηγέτης θα αγριοκοιτάζει τον άλλο και όλοι μαζί την Γερμανία σε τρεις μήνες. Σε έξι μήνες θα εμφανιστούν τα πρώτα διαλυτικά συμπτώματα. Σε ένα χρόνο δεν θα υπάρχει τίποτα.
Όλα αυτά τα ξέρει το Ευρωπαϊκό Ιερατείο, που ανόητα επιμένει αλληλέγγυα να στραγγαλίζει την Ελλάδα, όμως το «ως εδώ και μην παρέκει» δεν είναι μακριά και θα πρόκειται για έναν πραγματικό πολιτικό Αρμαγεδδών.
Βλάσης Μανθογιάννης
olympia.gr
