Η Χημειοθεραπεία έχει αρνητικές επιπτώσεις στο γενετικό υλικό των επόμενων γενεών. Η χημειοθεραπεία είναι η κύρια μέθοδος που ακολουθείται σήμερα από το μεγαλύτερο μέρος του ιατρικού κατεστημένου σαν το μέσο για την αντιμετώπιση του καρκίνου, αλλά η αποτελεσματικότητά της και η αξιοπιστία της είναι αρκετά αμφισβητήσιμες. Τώρα, η έρευνα μελετάει και την επίπτωση της χημειοθεραπείας σε όλες τις γενετικές πληροφορίες του ανθρώπου, με τους επιστήμονες να συνδέουν τη χρήση της χημειοθεραπείας με μεταλλάξεις του DNA που μπορούν να έχουν προεκτάσεις ακόμα και στους απογόνους σας.
Πολύ πιθανό να γνωρίζετε κάποιον που έχει παρακολουθήσει συνεδρίες χημειοθεραπείας κάποια στιγμή της ζωής του. Τα αποτελέσματα της χημειοθεραπείας στο σώμα είναι αρκετά καταστροφικά, και συχνά φέρνουν τον ασθενή σε χειρότερη θέση από ό,τι ήταν πριν την εκκίνηση της θεραπείας.
Δυστυχώς, η χρήση μίας μη-φυσικής χημικής ουσίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των καρκινικών κυττάρων έχει το ίδιο αποτέλεσμα και πάνω στα υγιή και λειτουργικά κύτταρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, οι περισσότεροι από τους ασθενείς που παρακολουθούν χημειοθεραπείες να βλάπτονται σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκειά τους και μερικές φορές να υφίστανται αμετάκλητες σωματικές βλάβες.
Τρία από τα συνήθη φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χημειοθεραπεία έχουν βρεθεί ότι προκαλούν μεταλλάξεις στο DNA των χρηστών τους. Αυτό είναι ήδη αρκετά επικίνδυνο, αλλά σύμφωνα με μία νέα έρευνα, αυτή η βλάβη έχει την ικανότητα να μεταδίδεται και στις επόμενες γενεές. Τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών φέρνουν στο φως τις μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις των φαρμακευτικών σκευασμάτων στο σώμα μας. Και σαν να μην έφθαναν τα αποτελέσματα που ήδη φέρνουν αυτά τα σκευάσματα στους χρήστες τους, οι θεραπείες αυτές μπορούν να επηρεάσουν μακροπρόθεσμα την υγεία αυτών που ακολουθούν.
Αν σκεφθεί κανείς την πολύπλοκη όσο και υπέροχη φύση του ίδιου του DNA, κάθε μετατροπή γενετικού υλικού—εκούσια ή ακούσια—είναι εξαιρετικά ασταθής και επικίνδυνη. Είναι ένας επιστημονικός τομέας κατεξοχήν ακόμα άγνωστος και με το να «βαράμε στα τυφλά» δεν είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος.
Άλλα σκευάσματα κατά του καρκίνου όπως το imatanib (ένα φάρμακο κατά της λευχαιμίας με την ονομασία Gleevec) και το sunitinib (ένα φάρμακο για όγκους στο γαστρεντερολογικό με την ονομασία Sutent) έχουν βρεθεί ότι προκαλούν την μετάσταση των όγκων με επιθετικό τρόπο. Αν και αρχικά οι όγκοι συρρικνώνονται, επιστρέφουν αρκετά πιο δυνατοί και μεγαλώνουν πιο πολύ από το αρχικό τους μέγεθος.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους οι γιατροί που συνταγογραφούν χημειοθεραπείες δεν θα τις έκαναν ποτέ στους εαυτούς τουςγνωρίζοντας τα τροματικά αποτελέσματα που έχουν για την ανθρώπινη υγεία. Όχι μόνο οι κλασσικοί γιατροί αποφεύγουν να χρησιμοποιούν θεραπείες όπως αυτές εναντίον στον καρκίνο, αλλά στην πραγματικότητα γενικότερα προτιμούν εναλλακτικές θεραπείες.
Η βιομηχανία φαρμάκων κερδίζει υπέρογκα ποσά με το να κατασκευάζει αναποτελεσματικές θεραπείες. Οι φαρμακοβιομηχανίες δεν θα είχαν κέρδος αν η μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αντιλαμβονόταν ότι οι ουσίες που προάγουν την υγεία υπερισχύουν σε σχέση με τα υπερτιμημένα σκευάσματα και ιατρικές παρεμβάσεις. Αυτά τα ακριβά φάρμακα δεν στοχεύουν στη γενεσιουργό αιτία της κάθε ασθένειας.
Τα συμπτώματα είναι τα μηνύματα που στέλνει το σώμα λέγοντάς σου τι πρέπει να αλλάξεις κάτι ουσιαστικά. Αν το αυτοκίνητό σου υπερθερμαίνεται αντιμετωπίζεις το πρόβλημα στη ρίζα του με το να προσπαθείς απλά να εξαφανίσεις τον καπνό; Χωρίς να γίνεται προσπάθεια εντοπισμού και επίλυσης της πραγματικής αιτίας, το αυτοκίνητο θα υπερθερμαίνεται συνεχώς και πάντα θα χρειάζεται μία «λύση.» Η στάση του «προσπαθώ να εξαφανίσω το σύμπτωμα» και να πετύχω μία παροδική ανακούφιση δεν βοηθά καθόλου στην επίτευξη και διατήρηση της καλής υγείας.
Παραπομπές για μελέτη:
terrapapers
