Μέχρι την δημοσίευση αυτού του άρθρου οι περισσότεροι από εσάς θα γνωρίζατε για τους 8 πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος (Ερμή, Αφροδίτη, Γη, Άρη, Δία, Κρόνο, Ουρανό, Ποσειδώνα) και τον αμφιλεγόμενο Πλούτωνα, που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται και ως διπλό σύστημα πλανητών Πλούτωνας-Χάρωντας, χάρις της αλληλοπεριστροφής με τον προαναφερθέντα δορυφόρο του.
Τι θα λέγατε όμως, αν σας έλεγα ότι οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος δεν είναι 8+1, αλλά 18+2; Σίγουρα θα με περνάγατε για τρελό...
«Αυτοί» που προωθούν την ημιμάθεια, δεν το κάνουν τυχαία. Όταν επαναπροσδιορίζεις την έννοια του όρου «πλανήτη» ή δεν εμφανίζεις νέες επιστημονικές ανακαλύψεις στο ευρύ κοινό γιατί βγάζεις λανθασμένους τους επαναπροσδιορισμούς σου, προφανώς θέλεις ή κάτι να κρύψεις ή να κάνεις όσο λιγότερους ανθρώπους μπορείς να αναρωτηθούν.
Τελικά Κύριοι πλανήτες είναι μόνο οι εσωτερικοί πλανήτες (αυτοί που είναι ανάμεσα στον Ήλιο και την Κύρια ζώνη αστεροϊδών) μαζί με τους πλανήτες Γίγαντες και χωρίς να συνηπολογίζονται οι πλανήτες Νάνοι, αν και είναι πλησιέστεροι σε μέγεθος με τους εσωτερικούς πλανήτες; Όχι; Τελικά τι ήταν πλανήτης έως το 2006 και τι ορίζετε πλανήτης χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης από το 2006 και μετά;
Αν ακολουθήσουμε το δρόμο που ως το 2006 ώριζε πλανήτες τα σχεδόν σφαιρικα αντικείμενα που διαγράφουν τροχιά γύρο από τον Ήλιο και διαθέτουν αρκετή μάζα και βαρύτητα ώστε να έχουν σχετικά σφαιρικό σχήμα, τότε οι πλανήτες είναι 18. Δηλαδη: Οι εσωτερικοί πλανήτες Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης και η μικρή Δήμητρα που βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και τον Δία μέσα στη ζώνη των κύριων αστεροϊδών.
Οι πλανήτες Γίγαντες, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Οι μεταποδειδώνιοι πλανήτες της Ζώνης Αστεροιδών του Κάιπερ, Πλούτωνας, Όρκος (ή αντιπλούτωνας καθώς βρίσκεται συνεχώς στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου σε σχέση με τον Πλούτωνα), Βαρούνα, Κουάοαρ, Χαουμέια, Μακεμάκε, Έρις, OR10. Και τέλος ο πλανήτης της διεσκορπισμένης ζώνης (πέρα από τη ζώνη του Κάιπερ) με το όνομα Σέντνα που πολλοί τον θεωρούσαν για αρκετό καιρό ως τον μυθικό Νιμπίρου.
Αν σε αυτούς προσθέσουμε και δύο πιθανούς πλανήτες που ακόμα δεν έχουμε δει αλλά τους προδίδουν σύμφωνα με μαθηματικές προβλέψεις τα βαρυτικά πεδία των τροχιών τους πάνω στην υπόλοιπη ύλη του Ηλιακού συστήματος, τότε φτάνουμε στον αριθμό 18+2.
Μιλάμε για ένα μεγάλο «αόρατο έως σήμερα» σώμα (πιθανό πλανήτη Γίγαντα) στην εξωτερική πλευρά της ζώνης του Κάιπερ που τα βαρυτικά του πεδία έχουν «μαζέψει» την εξωτερική πλευρά της ζώνης των αστεροειδών, και για τον Νέμεσις, έναν υποθετικό ερυθρό νάνο (δηλαδή έναν αστέρα χαμηλής θερμοκρασίας και μάζας), πολύ μεγαλύτερο από τον Δία, που βρίσκεται σε τροχιά γύρο από τον Ήλιο, λίγο μετά το τελευταίο ορατό σύνορο του Ηλιακού μας συστήματος, το σφαιρικό Νέφος του Όορτ.
Αν ακολουθήσουμε το δρόμο που ως το 2006 ώριζε πλανήτες τα σχεδόν σφαιρικα αντικείμενα που διαγράφουν τροχιά γύρο από τον Ήλιο και διαθέτουν αρκετή μάζα και βαρύτητα ώστε να έχουν σχετικά σφαιρικό σχήμα, τότε οι πλανήτες είναι 18. Δηλαδη: Οι εσωτερικοί πλανήτες Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης και η μικρή Δήμητρα που βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και τον Δία μέσα στη ζώνη των κύριων αστεροϊδών.
Οι πλανήτες Γίγαντες, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας. Οι μεταποδειδώνιοι πλανήτες της Ζώνης Αστεροιδών του Κάιπερ, Πλούτωνας, Όρκος (ή αντιπλούτωνας καθώς βρίσκεται συνεχώς στην αντίθετη πλευρά του Ήλιου σε σχέση με τον Πλούτωνα), Βαρούνα, Κουάοαρ, Χαουμέια, Μακεμάκε, Έρις, OR10. Και τέλος ο πλανήτης της διεσκορπισμένης ζώνης (πέρα από τη ζώνη του Κάιπερ) με το όνομα Σέντνα που πολλοί τον θεωρούσαν για αρκετό καιρό ως τον μυθικό Νιμπίρου.
Αν σε αυτούς προσθέσουμε και δύο πιθανούς πλανήτες που ακόμα δεν έχουμε δει αλλά τους προδίδουν σύμφωνα με μαθηματικές προβλέψεις τα βαρυτικά πεδία των τροχιών τους πάνω στην υπόλοιπη ύλη του Ηλιακού συστήματος, τότε φτάνουμε στον αριθμό 18+2.
Μιλάμε για ένα μεγάλο «αόρατο έως σήμερα» σώμα (πιθανό πλανήτη Γίγαντα) στην εξωτερική πλευρά της ζώνης του Κάιπερ που τα βαρυτικά του πεδία έχουν «μαζέψει» την εξωτερική πλευρά της ζώνης των αστεροειδών, και για τον Νέμεσις, έναν υποθετικό ερυθρό νάνο (δηλαδή έναν αστέρα χαμηλής θερμοκρασίας και μάζας), πολύ μεγαλύτερο από τον Δία, που βρίσκεται σε τροχιά γύρο από τον Ήλιο, λίγο μετά το τελευταίο ορατό σύνορο του Ηλιακού μας συστήματος, το σφαιρικό Νέφος του Όορτ.
Αν επιστρέψουμε στο αρχικό μας ερώτημα και ακολουθήσουμε το δρόμο που όρισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση, μετά τα αποτελέσματα του 26ου συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στις 14 με 25 Αυγούστου του 2006 στην Πράγα, οι πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος έγιναν πλέον οχτώ! Αυτοί είναι: ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη, ο Άρης, ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας.
Αν και η αρχική πρόταση της ΔΑΕ που διατυπώθηκε στις 16 Αυγούστου ήταν για 12 (όλοι οι προηγούμενοι μαζί με τους Δήμητρα, Πλούτωνα, Χάροντα -δορυφόρο του Πλούτωνα- και Έριδα), οι αστρονόμοι απέρριψαν την πρόταση και έθεσαν διάφορες άλλες προτάσεις οι οποίες τέθηκαν σε ψηφοφορία.
Τελικά επικράτησαν τα ψηφίσματα 5Α και 6Α, που όριζαν ως «πλανήτες» τα ουράνια σώματα που (5Α): α) περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, β) διαθέτουν αρκετή μάζα και βαρύτητα ώστε να έχουν σχετικά σφαιρικό σχήμα, γ) η ζώνη τροχιάς που διανύουν είναι «καθαρή» από άλλα σώματα και δεν είναι δορυφόροι άλλων πλανητών. Στο ψήφισμα 6A ο Πλούτωνας έχασε τη θέση του ανάμεσα στους πλανήτες και χαρακτηρίστηκε νάνος πλανήτης αφού κάλυπτε μόνο τις περιπτώσεις (α) και (β). Ενώ δε αποτελεί ούτε το πρότυπο για μια νέα κατηγορία αντικειμένων, των μετα-Ποσειδωνίων αντικειμένων, χάρις των τεμνόμενων τροχιών τους μέσα στη ζώνη Κάιπερ.
Με την ανακάλυψη πολλών άλλων νέων αντικειμένων στο Ηλιακό μας Σύστημα, το 2009, η ΔΑΕ τροποποίησε τις διαδικασίες ταξινόμησης των «πλανητών» προσθέτοντας τη διευκρίνηση ότι τα αντικείμενα με απόλυτο μέγεθος μικρότερο από +1 (διάμετρο 840 χιλιομέτρων) θα ονοματίζονται και θα ανακοινώνονται ως πλανήτες νάνοι, αν πληρούν βέβαια όλες τις λοιπές προϋποθέσεις.
Όμως και πάλι υπάρχει λάθος στον επαναπροσδιορισμό της λέξης «πλανήτης», αφού όλα τα παραπάνω αναιρούν ως πλανήτη τον Ποσειδώνα και ορίζουν ως πλανήτη την Σέντνα. Ο αέριος γίγαντας Ποσειδώνας θα έπρεπε να εξαιρείται γιατί δεν έχει ακόμα «καθαρίσει» εντελώς τη τροχιά του, καθώς συμπίπτει με τη τροχιά του Πλούτωνα για είκοσι περίπου χρόνια, σε κάθε 248.
Ακόμα κι αν ο Ποσειδώνας πληρεί τις προϋποθέσεις, γιατί στον όρο «πλανήτης» η Γη, ο Άρης, ο Ερμής και η Αφροδίτη να προσμετρούνται μαζί με τους πλανήτες γίγαντες και όχι με τους πλανήτες νάνους; Όσο για την Σέντνα, που πληρεί όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις (με τα όσα γνωρίζουμε γι αυτήν), γιατί τελικά δεν συγκαταλέγεται στον όρο; (θεωρείται μόλις υποψήφιος πλανήτης νάνος). Επειδή μία μερίδα αστρονόμων αποφάσισε, όσα αντικείμενα βρίσκονται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα να χαρακτηρίζονται ως πλανητοειδείς;
(Μέρος της Έρευνας του Χ.Κουτσιαύτη από το περιοδικό Φαινόμενα.)
ufotruth
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
