Αστυνομικό Nεοταξικό κράτος στα σχολεία: Σαρωτές παλάμης για την αγορά σχολικών γευμάτων από μαθητές στις Η.Π.Α
Η «αφαίρεση» των ατομικών δικαιωμάτων και των προσωπικών ελευθεριών φαίνεται να ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία στις Η.Π.Α. Το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μετατρέπεται, ουσιαστικά, ολοένα και περισσότερο σε έναν εξαναγκασμό συμμόρφωσης των παιδιών σε μία πανίσχυρη κεντρική εξουσία.
Πλέον, η νέα τάση αφορά στη χρήση της τεχνολογίας στα δημόσια σχολεία των Η.Π.Α ώστε να πραγματοποιείται ένας συνεχής «βιομετρικός έλεγχος» των παιδιών, με στόχο να γνωρίζουν οι κεντρικές διοικήσεις τα «βήματα» των μαθητών ολόκληρο το 24ωρο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών των πρακτικών είναι η αυξημένη χρήση βιομετρικών τεχνολογιών ακόμη και για την εκπλήρωση απλών καθημερινών διαδικασιών, όπως για την αγορά σχολικών γευμάτων από τα παιδιά.
Στα σχολεία της Κομητείας Muscogee, Ga., των Η.Π.Α οι μαθητές θα πρέπει να συμμετάσχουν υποχρεωτικά στην βιομετρική σάρωση των παλαμών τους αφότου έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της παραγγελίας γεύματος με στόχο "να ταυτοποιηθεί ο μαθητής, και να επιτραπεί η πρόσβαση του προσωπικού της καφετέριας στον λογαριασμό παραγγελίας φαγητού του μαθητή," σύμφωνα με πληροφορίες του Government Technology.
Οι σαρωτές χρησιμοποιούν την τεχνολογία των υπέρυθρων ακτίνων, που είναι παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται για την κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών του Nintendo Wii. Όταν το χέρι ενός μαθητή «περνά πάνω» από τον σαρωτή, ο σαρωτής μπορεί να αναγνωρίσει τα προσωπικά του στοιχεία βάσει των φλεβικών προτύπων υπό του δέρματος, «επιτρέποντας» ουσιαστικά στον μαθητή να προχωρήσει στην ηλεκτρονική πληρωμή του γεύματός του.
Κάθε σάρωση διαρκεί περίπου τέσσερα δευτερόλεπτα και σύμφωνα με την ανακοίνωση της σχολικής περιφέρειας, οι αγορές που πραγματοποιούνται μέσω των σαρωτών έχουν ποσοστό ακρίβειας (ταυτοποίησης των στοιχείων) που φθάνει στο 99 τοις εκατό.
Σύμφωνα με το GovTech, όταν οι μαθητές εγγράφησαν στο σχολείο το καλοκαίρι που μας πέρασε οι συγκεκριμένες συσκευές ήταν διαθέσιμες για την λήψη υπέρυθρων φωτογραφιών υψηλής ευκρίνειας των φλεβικών προτύπων από τις παλάμες των μαθητών.
Στην συνέχεια, κάθε απεικόνιση-φωτογραφία καταχωρήθηκε σε βάση δεδομένων, με την βάση αυτή να είναι προφανώς διαθέσιμη σε οποιαδήποτε αστυνομική ή κυβερνητική αρχή, δίχως την συγκατάθεση των μαθητών, ή ακόμη και σε hackers που ενδέχεται να προσπελάσουν με ευκολία τα βιομετρικά δεδομένα των μαθητών.
Το αστυνομικό κράτος, η βιομηχανία της υποταγής, καθορίζει την ζωή των Αμερικανών πολιτών από πολύ μικρή ηλικία, ως μία καθημερινή «φυσιολογική» διαδικασία.
