Προδοσία στην Αμερική

 

Μια επισκόπηση του FBI, της CIA και θέματα της «Εθνικής Ασφάλειας»

«Η προδοσία ποτέ δεν ευημερεί. Ποιος είναι ο λόγος; Γιατί, αν ευημερήσει, κανείς δεν τολμά να το αποκαλέσει προδοσία.» Sir John Harrington.

Οπως ο Σαίξπηρ θα δηλώσει στον Αμλετ, «Κάτι είναι σάπιο στην πολιτεία της Δανίας,» σαν ένα ψάρι που σαπίζει από το κεφάλι μέχρι την ουρά, παρόμοια, τα διεφθαρμένα κυβερνητικά συστήματα σαπίζουν από πάνω προς τα κάτω.

Αυτή είναι μια αναφορά στο κυβερνών σύστημα της Δανίας και όχι μόνο στην δολοφονία που διέπραξε ο βασιλιάς Κλαύδιος εναντίον του αδελφού του, του πατέρα του Αμλετ. Αυτό παρουσιάζεται στο έργο με αναφορά στην οικονομία της Δανίας, που βρίσκεται σε κατάσταση χάους και καθώς ο λαός της Δανίας είναι έτοιμος να επαναστατήσει, δεδομένου ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της πείνας. Ο βασιλιάς Κλαύδιος είναι βασιλιάς μόνο για μερικούς μήνες και έτσι αυτή η κατάσταση των πραγμάτων, αν και φλεγόμενη, δεν προήλθε από αυτόν.

Ετσι, κατά την διάρκεια της εποχής μας της μεγάλης αναταραχής θα πρέπει να αναρωτηθούμε, τι αποτελεί το επίμονο «κυβερνών σύστημα» των Ηνωμένων Πολιτειών και από πού προέρχονται πραγματικά οι αδικίες, στην κατάσταση των πραγμάτων;

Η τραγωδία του Αμλετ δεν έγκειται μόνο στην δράση (ή την έλλειψη δράσης) ενός ανθρώπου, αλλά μάλλον, περιέχεται στις επιλογές και τις ενέργειες όλων των κύριων χαρακτήρων του. Κάθε χαρακτήρας, αδυνατεί να δει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών του, γεγονός που οδηγεί όχι μόνο στην καταστροφή τους, αλλά και στην τελική κατάρρευση της Δανίας. Οι χαρακτήρες είναι τόσο παγιδευμένοι στον ανταγωνισμό τους ο ένας εναντίον του άλλου, που δεν προβλέπουν ότι η δική τους καταστροφή είναι συνυφασμένη με των άλλων.

Αυτό είναι μια αντανάκλαση ενός αποτυχημένου συστήματος.

Ενα σύστημα που, αν και πιστεύει ότι παλεύει με νύχια και με δόντια για την ίδια την επιβίωσή του, σκάβει μόνο έναν βαθύτερο τάφο του. Ενα σύστημα που δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει πραγματικές λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Η μόνη διέξοδος είναι να αντιμετωπίσουμε αυτό ακριβώς το γεγονός. Το σημαντικότερο ζήτημα που θα αποφασίσει την τύχη της χώρας, είναι τι είδους αλλαγές πρόκειται να συμβούν στον πολιτικό και πληροφοριακό μηχανισμό, έτσι ώστε η συνέχιση αυτής της τυραννικής προδοσίας, να σταματήσει επιτέλους τα ίχνη της και να μην μπορεί να σπείρει περαιτέρω διχόνοια και χάος.

Οταν το θέμα της «Αλήθειας» γίνεται απειλή για την «Εθνική Ασφάλεια»

Οταν το θέμα της αλήθειας απεικονίζεται ως πιθανή απειλή για εκείνους που κυβερνούν μια χώρα, δεν έχουμε πλέον ένα δημοκρατικό κράτος. Είναι αλήθεια, δεν μπορούν να αποκαλυφθούν όλα στο κοινό σε πραγματικό χρόνο, αλλά καθόμαστε σε ένα βουνό από διαβαθμισμένο υλικό πληροφοριών, που πηγαίνει πίσω πάνω από 60 χρόνια. Πόσος χρόνος πρέπει να περάσει πριν ο λαός έχει το δικαίωμα να γνωρίζει την αλήθεια πίσω από αυτό που οι κυβερνητικές υπηρεσίες του, έχουν κάνει εντός της χώρας τους και στο εξωτερικό, στο όνομα του «ελεύθερου» κόσμου;

Από αυτήν την αναγνώριση, το όλο θέμα της αποταξινόμησης του υλικού γύρω από το σκάνδαλο Russigate σε πραγματικό χρόνο και όχι ιδιαίτερα αναδιαμορφωμένα και σβησμένα 50 χρόνια από τώρα, είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση αυτής της δυσοίωνης κατάστασης που αναδεύει πάνω από την ειδεχθή δολοφονία του Προέδρου Κένεντι, στις 22 Νοεμβρίου 1963 και στην οποία είμαστε ακόμα σε αναμονή για την πλήρη αποκάλυψη των διαβαθμισμένων εγγράφων, 57 χρόνια αργότερα.

Αν ο αμερικανικός λαός θέλει πραγματικά να δει τελικά ποιος στέκεται πίσω από την κουρτίνα στο Οζ, τώρα είναι η ώρα.

Αυτά τα γραφεία πληροφοριών πρέπει να αναθεωρήσουν, για ποιο είδος μεθόδου και προτύπου υποστηρίζουν στην συλλογή των «πληροφοριών» τους, που έχει δικαιολογήσει υποθετικά την έρευνα Mueller και την ατελείωτη έρευνα Flynn, που έχουν παράγει μηδέν πειστικά στοιχεία, για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς τους και που έχουν παραβιάσει μαζικά την ικανότητα της εκλεγμένης κυβέρνησης, στο να κάνει τις αλλαγές που είχαν δεσμευτεί στον αμερικανικό λαό.

Ακριβώς όπως το Ιράκ και ο Λιβυκός πόλεμος, βασίστηκε στις μαγειρεμένες Βρετανικές πληροφορίες, το Russiagate φαίνεται να είχε επίσης την ώθηση του από τους φίλους μας στην MI6 επίσης. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Sir Richard Dearlove, ο οποίος ήταν τότε επικεφαλής της MI6 (1999-2004) και ο οποίος επέβλεπε και στάθηκε άπραγος στις δόλιες πληροφορίες για το Ιράκ, που δήλωναν ότι αγόρασαν ουράνιο από τον Νίγηρα, για την κατασκευή ενός πυρηνικού όπλου, είναι ο ίδιος Sir Richard Dearlove, ο οποίος προώθησε τον φάκελο Christopher Steele, ως κάτι «αξιόπιστο» για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Με άλλα λόγια, ο ίδιος άνθρωπος που είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για την ενθάρρυνση της παράνομης εισβολής στο Ιράκ, η οποία πυροδότησε ατελείωτους πολέμους για την «τρομοκρατία», που ήταν δικαιολογημένη με μαγειρεμένη βρετανική πληροφοριοδότηση, είναι επίσης υπεύθυνος για την ενθάρρυνση του κυνηγιού ρωσικών φαντασμάτων, που συμβαίνει εντός των ΗΠΑ τα τελευταία τέσσερα χρόνια … πάνω από περισσότερες μαγειρεμένες βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και πληροφορίες εξ’ αυτών όπου και το FBI και η CIA, είναι εν πλήρη γνώσει, συνένοχοι σε αυτό.

Ούτε ο αμερικανικός λαός, ούτε ο κόσμος στο σύνολό του, μπορούν να αντέξουν οικονομικά και να υποστούν άλλο πλέον από τα λεγόμενα «λάθος», κουτσομπολιά πληροφοριών των υπηρεσιών. Είναι καιρός αυτές οι υπηρεσίες πληροφοριών, να λογοδοτήσουν στην καλύτερη περίπτωση για εγκληματική αμέλεια, στην χειρότερη περίπτωση, για προδοσία κατά της χώρας τους.

Οταν μεγάλες μορφές ελπίδας είναι στοχευμένες ως απειλές για την «Εθνική Ασφάλεια»

Η «έκθεση Οικογενειακών Κοσμημάτων», η οποία ήταν μια έρευνα που διεξήχθη από την CIA για να ερευνήσει τον ίδιο τον εαυτό της, παρακινήθηκε από το σκάνδαλο Watergate και τον αντισυνταγματικό ρόλο της CIA στην όλη υπόθεση. Αυτή η έρευνα από την CIA, επανεξέτασε την συμπεριφορά της από την δεκαετία του 1950, έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970.

Η έκθεση αυτή αποχαρακτηρίστηκε μόνο εν μέρει, στις 25 Ιουνίου 2007 (30 έτη αργότερα). Μαζί με την έκδοση της έκθεσης που έχει διαγραφεί, ήταν επίσης μια εξασέλιδη περίληψη με την ακόλουθη εισαγωγή: «Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA), παραβίασε το καταστατικό της για 25 χρόνια, μέχρι που οι αποκαλύψεις για παράνομες υποκλοπές, εγχώρια παρακολούθηση, συνωμοσίες δολοφονίας και ανθρώπινου πειραματισμού, οδήγησαν σε επίσημες έρευνες και μεταρρυθμίσεις την δεκαετία του 1970».

Παρά το γεγονός αναγνώρισης της παραβίασης του καταστατικού της για 25 χρόνια, η οποία είναι στην ουσία από την έναρξή της, οι λεπτομέρειες των πληροφοριών αυτών κρατήθηκαν απόρρητες για 30 χρόνια όχι μόνο από το κοινό, αλλά και από μεγάλα κυβερνητικά όργανα και είχε αφεθεί στην ίδια την υπηρεσία, να κρίνει τον καλύτερο τρόπο για να «μεταρρυθμίσει» τους τρόπους της.

Στις 22 Δεκεμβρίου 1974, οι New York Times δημοσίευσαν ένα άρθρο του Seymour Hersh που εκθέτει παράνομες επιχειρήσεις που διεξάγονται από την CIA, που ονομάστηκε «οικογενειακά κοσμήματα» (family jewels). Αυτό περιλάμβανε, μυστικά προγράμματα δράσης, που περιλαμβάνουν απόπειρες δολοφονίας ξένων ηγετών και μυστικές προσπάθειες για την ανατροπή ξένων κυβερνήσεων, οι οποίες αναφέρθηκαν για πρώτη φορά. Επιπλέον, το άρθρο συζήτησε τις προσπάθειες των υπηρεσιών πληροφοριών, για την συλλογή πληροφοριών σχετικά με τις πολιτικές δραστηριότητες των πολιτών των ΗΠΑ.

Σε μεγάλο βαθμό ως αντίδραση στα ευρήματα του Hersh, η δημιουργία της Church Committee (Εκκλησιαστική Επιτροπή), εγκρίθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1975, με ψήφους 82 προς 4 στην Γερουσία. Η τελική έκθεση της Εκκλησιαστικής Επιτροπής δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 1976, συμπεριλαμβανομένων επτά τόμων ακροάσεων της Επιτροπής της Εκκλησίας στην Γερουσία.

Η Επιτροπή της Εκκλησίας δημοσίευσε επίσης μια ενδιάμεση έκθεση με τίτλο «Υποτιθέμενα σχέδια δολοφονίας που αφορούν ξένους ηγέτες», η οποία διερεύνησε φερόμενες απόπειρες δολοφονίας ξένων ηγετών, συμπεριλαμβανομένου του Πατρίς Λουμούμπα του Ζαΐρ, του Ραφαέλ Τρουτζίλο της Δομινικανής Δημοκρατίας, της ΝΓκο Ντιν Ντίεμ του Βιετνάμ, του στρατηγού Ρενέ Σνάιντερ της Χιλής και του Φιντέλ Κάστρο της Κούβας. Ο Πρόεδρος Φορντ προσπάθησε να αρνηθεί την έκθεση, από έκθεση από το κοινό, αλλά απέτυχε και εξέδωσε απρόθυμα το εκτελεστικό διάταγμα 11905, μετά από πιέσεις από το κοινό και την Επιτροπή της Εκκλησίας.

Εκτελεστικό Διάταγμα 11905, είναι ένα Προεδρικό Εκτελεστικό Διάταγμα των ΗΠΑ, που υπεγράφη στις 18 Φεβρουαρίου 1976, από έναν πολύ απρόθυμο Πρόεδρο Ford, σε μια προσπάθεια να μεταρρυθμίσει την Κοινότητα Πληροφοριών των ΗΠΑ, την βελτίωση της εποπτείας σχετικά με τις δραστηριότητες ξένων πληροφοριών και την απαγόρευση πολιτικών δολοφονιών.

Η προσπάθεια θεωρείται τώρα ως αποτυχία και αναιρέθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Πρόεδρο Reagan, ο οποίος εξέδωσε το εκτελεστικό διάταγμα 12333, το οποίο επέκτεινε τις εξουσίες και τις ευθύνες των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών και κατευθύνει τους ηγέτες των ομοσπονδιακών υπηρεσιών των ΗΠΑ, να συνεργαστούν πλήρως με την CIA, η οποία ήταν η αρχική ρύθμιση στην οποία η CIA είχε πλήρη εξουσία επί των μυστικών επιχειρήσεων.

Επιπλέον, η Επιτροπή της Εκκλησίας εκπόνησε επτά περιπτωσιολογικές μελέτες για μυστικές επιχειρήσεις, αλλά μόνο αυτή για την Χιλή κυκλοφόρησε, με τίτλο «Συγκεκαλυμμένη Δράση στην Χιλή: 1963-1973». Οι υπόλοιπες κρατήθηκαν μυστικές μετά από αίτημα της CIA.

Μεταξύ της πιο συγκλονιστικής αποκάλυψης της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, ήταν η ανακάλυψη της Επιχείρησης SHAMROCK, στην οποία οι μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών μοιραζόντουσαν και κοινοποιούσαν τις επικοινωνίες των πολιτών τους, με την NSA από το 1945 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν σε αυτήν την επιχείρηση, τροφοδότησαν απευθείας την λίστα παρακολούθησης της NSA. Διαπιστώθηκε κατά την διάρκεια των ερευνών της επιτροπής αυτής, ο Γερουσιαστής Φρανκ Τσερτς, ο οποίος επέβλεπε την επιτροπή, ήταν μεταξύ των εξεχόντων ονομάτων υπό παρακολούθηση σε αυτήν την λίστα παρακολούθησης της NSA.

Το 1975, η Επιτροπή της Εκκλησίας αποφάσισε να αποχαρακτηρίσει μονομερώς τα στοιχεία αυτής της επιχείρησης, ενάντια στις αντιρρήσεις της διοίκησης του Προέδρου Ford .

Οι εκθέσεις της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, αποτελούν την πιο εκτεταμένη ανασκόπηση των δραστηριοτήτων πληροφοριών που έχουν ποτέ διατεθεί στο κοινό. Ενα μεγάλο μέρος του περιεχομένου ήταν ταξινομημένο (σβησμένο), αλλά πάνω από 50.000 σελίδες αρχείων αποχαρακτηρίστηκαν σύμφωνα με την δολοφονία του προέδρου John F. Kennedy, στην Πράξη Συλλογής Αρχείων, του 1992.

Ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε στο Ντάλας του Τέξας στις 22 Νοεμβρίου 1963. Δύο ημέρες πριν από την δολοφονία του ένα γεμάτο με μίσος κατά του Kennedy φυλλάδιο κυκλοφόρησε στο Ντάλας, κατηγορώντας τον Πρόεδρο για προδοτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης κομμουνιστικής συμπάθειας.

Την 1η Μαρτίου 1967 ο εισαγγελέας της Νέας Ορλεάνης Τζιμ Γκάρισον, συνέλαβε και κατηγόρησε τον Κλέι Σο ότι συνωμότησε για να δολοφονήσει τον Πρόεδρο Κένεντι, με την βοήθεια του Ντέιβιντ Φέρι και άλλων. Μετά από πάνω από έναν μήνα μακρά δίκη, ο Shaw κρίθηκε αθώος την 1η Μαρτίου 1969.

Ο David Ferrie, ένας χειριστής του Lee Harvey Oswald, επρόκειτο να είναι ο βασικός μάρτυρας και θα παρείχε τα αποδεικτικά στοιχεία που συνέδεαν τον εαυτό του με τον Clay Shaw, πιθανώς δολοφονήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1967, λιγότερο από μια εβδομάδα μετά αφότου η είδηση της έρευνας του Garrison βγήκε στα μέσα ενημέρωσης.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της ομάδας του Γκάρισον, υπήρχαν λόγοι να πιστεύουμε ότι η CIA συμμετείχε στις ενορχηστρώσεις της δολοφονίας του Προέδρου Κένεντι, αλλά η πρόσβαση σε απόρρητο υλικό (το οποίο ήταν σχεδόν τα πάντα σχετικό με την υπόθεση) ήταν απαραίτητη για να συνεχιστεί μια τέτοια έρευνα.

Αν και η ομάδα του Γκάρισον δεν είχε άμεσες αποδείξεις, ήταν σε θέση να συλλέξει ένα τεράστιο ποσό έμμεσων αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία θα έπρεπε να έχουν δώσει την αιτιολόγηση για την πρόσβαση σε απόρρητο υλικό για περαιτέρω έρευνα. Αντ’ αυτού, η υπόθεση απορρίφθηκε από το δικαστήριο πρόωρα και τώρα αντιμετωπίζεται σαν να ήταν ένα τσίρκο. [Ανατρέξτε στο βιβλίο του Garrison για περισσότερες λεπτομέρειες και την εξαιρετικά ερευνημένη ταινία του Oliver Stone JFK]

Μέχρι σήμερα, είναι η μόνη δίκη που έχει υποβληθεί σχετικά με την δολοφονία του Προέδρου Κένεντι.

Το Συμβούλιο Αναθεώρησης Αρχείων Δολοφονιών (ARRB) δημιουργήθηκε το 1994 από το Κογκρέσο, που θεσπίστηκε βάση της Συλλογής Πράξης Αρχείων Δολοφονίας του 1992 από τον Πρόεδρο John F. Kennedy, η οποία έδωσε εντολή ότι όλο το σχετικό με δολοφονίες υλικό, να στεγάζεται σε μια ενιαία συλλογή εντός του Εθνικού Αρχείου και Αρχείων Διοίκησης. Τον Ιούλιο του 1998, έκθεση του προσωπικού που δημοσιεύθηκε από το ARRB, υπογράμμισε τις ελλείψεις στην αρχική αυτοψία του Κένεντι.

Το ARRB έγραψε, «Μία από τις πολλές τραγωδίες της δολοφονίας του Προέδρου Κένεντι, ήταν η ελλιπής καταγραφή της αυτοψίας και η υποψία που προκαλείται από το σάβανο της μυστικότητας που έχει περικυκλώσει τα αρχεία που υπάρχουν.»

Η έκθεση του προσωπικού για το ARRB, υποστήριξε ότι οι φωτογραφίες του εγκεφάλου του Κένεντι στα αρχεία, δεν είναι πραγματικά του εγκεφάλου του Κένεντι και δείχνουν πολύ λιγότερη ζημιά από ό, τι αυτός υπέστη.

Η Washington Post ανέφερε: «Ερωτηθείς σχετικά με το επεισόδιο στην τραπεζαρία [όπου τον άκουσαν να δηλώνει ότι οι σημειώσεις του για την αυτοψία εξαφανίστηκαν] σε μια κατάθεση του τον Μάιο του 1996, ο Φίνκ είπε ότι δεν το θυμόταν. Ηταν επίσης ασαφής σχετικά με το πόσες σημειώσεις πήρε κατά την διάρκεια της αυτοψίας, αλλά επιβεβαίωσε ότι «μετά την αυτοψία έγραψα επίσης σημειώσεις» και ότι παρέδωσε όσες σημειώσεις είχε, στον επικεφαλής γιατρό αυτοψίας, τον James J. Humes.

Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι ο Ηumes κατέστρεψε κάποια πρωτότυπα έγγραφα αυτοψίας σε ένα τζάκι στο σπίτι του στις 24 Νοεμβρίου 1963. Είπε στην Επιτροπή Γουόρεν, ότι αυτό που έκαψε ήταν ένα πρωτότυπο σχέδιο της έκθεσης αυτοψίας του. Κάτω από την επίμονη ερώτηση σε μια κατάθεση τον Φεβρουαρίου 1996 από την επιτροπή αναθεώρησης, ο Humes είπε ότι κατέστρεψε το σχέδιο και τις «αρχικές σημειώσεις του.»

… Παρουσιάζονται επίσημες φωτογραφίες της αυτοψίας του Κένεντι από τα Εθνικά Αρχεία, η [Saundra Κ.] Spencer [η οποία εργάστηκε στο «εργαστήριο του Λευκού Οίκου»], είπε ότι δεν ήταν αυτοί που βοήθησαν την διαδικασία και ήταν τυπωμένα σε διαφορετικό χαρτί. Είπε ότι «δεν υπήρχε αίμα ή άνοιγμα κοιλοτήτων» και οι πληγές ήταν πολύ μικρότερες στις εικόνες… [από ό, τι πραγματικά] πάνω στις οποίες εργάστηκε… Ο John T. Stringer, ο οποίος είπε ότι ήταν ο μόνος που πήρε φωτογραφίες κατά την διάρκεια της ίδιας της αυτοψίας, είπε ότι ορισμένες από αυτές έλειπαν επίσης. Είπε ότι οι φωτογραφίες που τράβηξε από τον εγκέφαλο του Κένεντι σε μια «συμπληρωματική αυτοψία», ήταν διαφορετικές από το επίσημο σύνολο που του παρουσιάστηκε.»

Αυτό δεν δείχνει απλά ότι η παραποίηση αποδεικτικών στοιχείων πράγματι συνέβη, όπως αναγνωρίζει ακόμη και η Επιτροπή Warren, αλλά αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία του συνόλου των αρχείων δολοφονίας του John F. Kennedy και σε ποιον βαθμό παραποίησης και πλαστογραφίας εκτέθηκαν τα αποδεικτικά στοιχεία.

Θα ήταν επίσης καλό να θυμόμαστε τα πολυάριθμα εγκλήματα που το FBI και η CIA ήταν ένοχοι για τη διάπραξη τους προς τον αμερικανικό λαό, όπως κατά την περίοδο του Μακαρθισμού. Ότι το COINTELPRO του FBI έχει εμπλακεί σε μυστικές επιχειρήσεις εναντίον μελών του κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1960. Αυτός ο διευθυντής του FBI, ο J. Edgar Hoover, δεν κράτησε μυστικό την εχθρότητά του προς τον Δρ King και της γελοίας πεποίθησής του, ότι ο Κινγκ επηρεάστηκε από τους κομμουνιστές, παρά το γεγονός ότι δεν έχει καμία απόδειξη για όλο αυτό.

Ο Martin Luther King δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου 1968 και το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων δέχτηκε ένα μεγάλο χτύπημα.

Τον Νοέμβριο του 1975, καθώς η Επιτροπή της Εκκλησίας ολοκλήρωνε την έρευνά της, το Υπουργείο Δικαιοσύνης συγκρότησε μια Ειδική Ομάδα για να εξετάσει το πρόγραμμα παρενόχλησης του FBI που εναντιωνόταν στον Δρ Κινγκ, συμπεριλαμβανομένων των ερευνών ασφαλείας του FBI για αυτόν, της δολοφονίας του και της ποινικής έρευνας του FBI που ακολούθησε. Μια πτυχή της μελέτης της task force, ήταν να καθοριστεί «αν οποιαδήποτε ενέργεια που λήφθηκε σε σχέση με τον Δρ King από το FBI, πριν από την δολοφονία, είχε ή θα μπορούσε να είχε μια επίδραση, άμεση ή έμμεση σε αυτό το γεγονός.»

Στην έκθεσή της, η Task Force επέκρινε το FBI όχι για το άνοιγμα, αλλά για την παρατεταμένη συνέχιση της, της έρευνας ασφαλείας του Δρ King: «Πιστεύουμε ότι η έρευνα ασφαλείας που περιελάμβανε τόσο φυσική όσο και τεχνική παρακολούθηση, θα έπρεπε να είχε τερματιστεί … το 1963. Οτι εντάθηκε και αυξήθηκε από μια εκστρατεία τύπου COINTELPRO κατά του Δρ King, ήταν αδικαιολόγητο. Η εκστρατεία τύπου COINTELPRO επιπλέον, ήταν εξαιρετικά βίαιη και πολύ πιθανώς … κακουργηματική.»

Το 1999, συνέβη η αστική αγωγή στο Μέμφις, Οικογένεια King Εναντίον Jowers. Οι ένορκοι διαπίστωσαν ότι ο Lloyd Jowers και άλλοι ανώνυμοι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται σε υψηλόβαθμες θέσεις εντός κυβερνητικών υπηρεσιών, συμμετείχαν σε μια συνωμοσία για την δολοφονία του Δρ King.

Κατά την διάρκεια της δίκης τεσσάρων εβδομάδων, επισημάνθηκε ότι το τουφέκι που φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την δολοφονία του Κίνγκ, δεν έφερε σκόπιο, πράγμα που σήμαινε ότι δεν θα μπορούσε να χτυπήσει την ευρεία πλευρά ενός αχυρώνα με αυτό το τουφέκι, έτσι δεν θα μπορούσε να ήταν το φονικό όπλο. Αυτό μόνο παρατηρήθηκε πάνω από 30 χρόνια μετά αφότου ο Κing δολοφονήθηκε και έδειξε το επίπεδο της ανικανότητας ή πιο πιθανό, παραποίησης αποδεικτικών στοιχείων που διαπράχθηκε από προηγούμενες έρευνες που διεξάγονται από το FBI.

Η περίπτωση των JFK και MLK είναι μεταξύ των υψηλότερων περιπτώσεων δολοφονίας στην αμερικανική ιστορία και έχει αποδειχθεί και στις δύο περιπτώσεις, ότι η παραποίηση αποδεικτικών στοιχείων έχει πράγματι συμβεί, παρά το γεγονός ότι είναι στο κέντρο της κοινής θέασης. Τι θα περιμένουμε τότε ως πρότυπο έρευνας για όλες τις άλλες περιπτώσεις κακουργήματος; Τι προσδοκία μπορούμε να έχουμε ότι η δικαιοσύνη έχει ποτέ διατηρηθεί;

Με μια ιστορία τόσο κραυγαλέου παραπτώματος, είναι σαφές ότι το σημερινό αίτημα για αποχαρακτηρισμό των εγγράφων Russiagate τώρα και όχι 50 χρόνια αργότερα, πρέπει να συμβεί, εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το επίπεδο εγκληματικότητας που συμβαίνει στο παρασκήνιο και το οποίο καθορίζει την τύχη της χώρας και των πολιτών της.

Ο αμερικανικός λαός αξίζει να ξέρει

Σήμερα βλέπουμε την συνέχιση του τεχνάσματος που διαρκεί πάνω από επτά δεκαετίες, της στοχοποίησης ατόμων ως Ρώσων πρακτόρων χωρίς καμία βάση, προκειμένου να τους απομακρύνουν από την πολιτική αρένα. Η παρούσα προσπάθεια αποχαρακτηρισμού των εγγράφων russiagate και απαλλαγής του Michael Flynn, έτσι ώστε να μπορεί να μιλά ελεύθερα για τις πληροφορίες που γνωρίζει, δεν αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια, αποτελεί απειλή για εκείνους που έχουν διαπράξει προδοσία κατά της χώρας τους.

Στις 6 Οκτωβρίου 2020, ο πρόεδρος Τραμπ διέταξε τον αποχαρακτηρισμό των εγγράφων της Ερευνας της Ρωσίας, μαζί με τα απόρρητα έγγραφα σχετικά με τα ευρήματα που αφορούν τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Χίλαρι Κλίντον. Η δημοσιοποίηση αυτών των εγγράφων απειλεί να αποκαλύψει τον εγκλωβισμό της εκστρατείας του Τραμπ, από την εκστρατεία Κλίντον, με την βοήθεια των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών.

Ο διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών John Ratcliffe, κυκλοφόρησε μερικά από αυτά τα έγγραφα πρόσφατα, συμπεριλαμβανομένων των χειρόγραφων σημειώσεων του πρώην διευθυντή της CIA, Τζον Μπρέναν, για μια συνάντηση με τον πρώην πρόεδρο Ομπάμα, και τις σημειώσεις που αποκαλύπτουν ότι η Χίλαρι Κλίντον ενέκρινε ένα σχέδιο για να «δυσφημήσει τον Ντόναλντ Τραμπ με την ανάδευση μέχρι σκανδάλου, υποστηρίζοντας παρέμβαση από την Ρωσική υπηρεσία ασφαλείας.»

Ο Trey Gowdy, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής από τις 13 Ιουνίου 2017 – 3 Ιανουαρίου 2019, δήλωσε σε συνέντευξή του στις 7 Οκτωβρίου 2020, ότι δεν έχει δει ποτέ αυτά τα έγγραφα. Ο Ντέβιν Νούνες, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής από τις 3 Ιανουαρίου 2015 – 3 Ιανουαρίου 2019, δήλωσε επίσης σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι δεν έχει δει ποτέ αυτά τα έγγραφα.

Και όμως, τόσο το FBI όσο και η CIA, γνώριζαν και είχαν πρόσβαση σε αυτά τα έγγραφα και κάθονταν πάνω τους για τέσσερα χρόνια, αποκρύπτοντας την απελευθέρωσή τους από αρκετές κυβερνητικές έρευνες που ερευνούσαν το σκάνδαλο Russiagate και ζητούσαν σχετικό υλικό που ήταν στην κατοχή και των δύο αυτών, γραφείων πληροφοριών. Αυτά τα γραφεία πληροφοριών εργάζονται όντως, για την «εθνική ασφάλεια» του αμερικανικού λαού;

Η αλήθεια πρέπει επιτέλους να αποκαλυφθεί, αλλιώς η χώρα θα σαπίσει από το κεφάλι μέχρι την ουρά.

@Cynthia Chung /λέκτορας, συγγραφέας και συνιδρυτής και συντάκτης του Ιδρύματος Rising Tide (Μόντρεαλ, Καναδάς). (19-10-2020)

Για την μετάφραση terrapapers