Πριν από την εμφάνιση περιορισμών και κλειδαριών-lockdown που σχετίζονται με το COVID, ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός είχε στραφεί σε διάφορους μηχανισμούς ενόψει της οικονομικής στασιμότητας και των μαζικών ανισοτήτων: επιδρομή σε δημόσιους προϋπολογισμούς, επέκταση της πίστωσης στους καταναλωτές και τις κυβερνήσεις για τη διατήρηση των δαπανών και της κατανάλωσης, οικονομικά κερδοσκοπία και μιλιταρισμός.
Μέρος αυτού ήταν μια στρατηγική «δημιουργικής καταστροφής» που έχει ωφελήσει, μεταξύ άλλων, μια αλληλοσυνδεόμενη διεύθυνση ισχυρού πετρελαίου, αγροτικών επιχειρήσεων, εξοπλισμών και οικονομικών συμφερόντων. Για αυτά τα μέρη, αυτό που έχει σημασία είναι η ικανότητα μεγιστοποίησης του κέρδους μετατοπίζοντας κεφάλαια σε όλο τον κόσμο, είτε στη βάση στρεβλωμένων συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου που ανοίγουν τις πύλες για λεηλασίες είτε μέσω εξαναγκασμού και μιλιταρισμού που απλώς τους καταρρέουν.
Στα λεγόμενα «ανεπτυγμένα» έθνη, ιδίως στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, στην πορεία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας έχουν μεταφερθεί σε φτηνές οικονομίες εργασίας. Στην ουσία, οι κοινωνίες έχουν κοπεί. Έχουν μοιάζει όλο και περισσότερο με κενά κουτιά, όπου το κύριο συστατικό που κρύβεται μέσα του είναι ένα τεράστιο μηχανικό χέρι προπαγάνδας της κυβέρνησης και των μέσων ενημέρωσης με την απειλή της κρατικής βίας να περιμένει. Και η μόνη λειτουργία του είναι να τραβήξει το καπάκι αν κάποιος τολμήσει ποτέ να το σκίσει και να ρίξει φως στα πράγματα. Εάν πετύχουν, θα δουν την ανηθικότητα, τα ψέματα, τις υποκρισίες.
Και θα μπορούσαν επίσης να εντοπίσουν κυνικές μεθόδους κοινωνικού ελέγχου που έχουν αναλάβει διαφορετικό επίπεδο το 2020 με συνεχή COVID φόβο ότι η προπαγάνδα διοχετεύεται σε καθημερινή βάση. Αν πάρουμε το Ηνωμένο Βασίλειο, το γεγονός είναι ότι οι υπερβολικοί θάνατοι το 2020 δεν είναι ασυνήθιστοι όταν ξανακοιτάζουμε μια περίοδο 25 ετών.
Ωστόσο, συνεχίζουμε να βλέπουμε την εξάλειψη σχεδόν ατελείωτων περιορισμών και κλιμακωτών κλειδώσεων σε ολόκληρη τη χώρα με βάση αμφισβητήσιμες δοκιμές PCR και τον χαρακτηρισμό υγιών, ασυμπτωματικών ατόμων ως «περιστατικά». Η αφήγηση έχει μετατοπιστεί από τους θανάτους από COVID και «ισοπεδώσει την καμπύλη» σε μια εμμονή με «περιπτώσεις» καθώς η καμπύλη ισοπεδώθηκε και οι θάνατοι που σχετίζονται με το COVID έπεσαν.
Ακόμη και στο αποκορύφωμα της παράνοιας COVID που βασίζεται στην κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης, πάνω από το 90% των «θανάτων COVID» οφείλονται πιθανότατα στις σοβαρές συννοσηρότητες που αναφέρονται στα πιστοποιητικά θανάτου των κυρίως άνω των 75 ετών που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των τέτοιους θανάτους.
Το COVID σηματοδοτεί ένα κρίσιμο στάδιο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Κάτω από μια άλλη στρατηγική δημιουργικής καταστροφής, εκατομμύρια βιοπορισμοί σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να καταστρέφονται και οι μικρές επιχειρήσεις βρίσκονται στην άκρη της χρεοκοπίας.
Αλλά αυτό ακριβώς πρέπει να συμβεί όταν αναγνωρίζουμε ότι αποτελεί μέρος της «μεγάλης επαναφοράς», όπως εξηγείται από το πρόσφατο άρθρο «Klaus Schwab και η μεγάλη φασιστική του επαναφορά» που εμφανίστηκε στον ιστότοπο OffGuardian: ένας μετασχηματισμός της κοινωνίας που προέκυψε σε μόνιμους περιορισμούς στις θεμελιώδεις ελευθερίες και τη μαζική επιτήρηση καθώς ολόκληροι τομείς θυσιάζονται για την ενίσχυση της κατώτατης γραμμής των φαρμακευτικών εταιρειών, των γιγάντων υψηλής τεχνολογίας / μεγάλων δεδομένων, της Amazon, της Google, των μεγάλων παγκόσμιων αλυσίδων, του τομέα των ψηφιακών πληρωμών, των ζητημάτων της βιοτεχνολογίας κ.λπ. .
Με άλλα λόγια, μια «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση» που σημείωσε πρόσφατα η ιστορική Luciana Bohne στη σελίδα της στο Facebook, θα οδηγήσει σε μια διαφορετική οικονομία που θα βασίζεται σε νέες επιχειρήσεις και τομείς. Με τη σειρά του, αυτό σημαίνει ότι οι παλαιότερες επιχειρήσεις οδηγούνται σε πτώχευση ή απορροφώνται από μονοπώλια. Επίσης συνεπάγεται τεράστιες απώλειες θέσεων εργασίας.
Αν και κατηγορείται το COVID, ο Bohne σημειώνει ότι το κλείσιμο της παλιάς οικονομίας συνέβαινε ήδη καθώς υπήρχε ανεπαρκής ανάπτυξη, πολύ κάτω από το ελάχιστο ανεκτό επίπεδο 3% για να διατηρηθεί η βιωσιμότητα του καπιταλισμού.
Η Bohne παραθέτει την Παγκόσμια Τράπεζα για να τονίσει το σημείο της:
Προκειμένου να αντιστραφεί αυτή η σοβαρή οπισθοδρόμηση [COVID] στην αναπτυξιακή πρόοδο και τη μείωση της φτώχειας, οι χώρες θα πρέπει να προετοιμαστούν για μια διαφορετική οικονομία μετά το COVID, επιτρέποντας στο κεφάλαιο, την εργασία, τις δεξιότητες και την καινοτομία να μετακινηθεί σε νέες επιχειρήσεις και τομείς. "
Έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, Οκτώβριος 2020
Οι οικονομίες «αναδιαρθρώνονται» και «συρρικνώνονται» και οι περιορισμοί και οι κλειδαριές COVID χρησιμοποιούνται ως κριτικοί για την εφαρμογή αυτής της ατζέντας.
Είναι πολύ αποκαλυπτικό ότι ο Ματ Χάνκοκ, βρετανός υπουργός Υγείας, έδωσε ομιλία στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση τον Οκτώβριο του 2017. Ο Klaus Schwab παρευρέθηκε επίσης.
Ο Χάνκοκ δήλωσε:
Και χαίρομαι που μιλώ μαζί με πολλούς εντυπωσιακούς συναδέλφους που το καταλαβαίνουν αυτό, και μαζί με τον καθηγητή Klaus Schwab που κυριολεκτικά «έγραψε το βιβλίο» για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση. Η δουλειά σας, συγκεντρώνοντας όπως κάνετε όλα τα καλύτερα μυαλά στον πλανήτη, έχει ενημερώσει τι κάνουμε και χαίρομαι που συνεργάζομαι μαζί σας. "
Εάν οι αναγνώστες αφιερώσουν χρόνο για να διαβάσουν το προαναφερθέν κομμάτι, ενδέχεται να διαταραχθούν από πολλές από τις πεποιθήσεις που έχει ο Schwab για το μέλλον. Και τώρα, τρία χρόνια μετά την παρουσίαση του Χάνκοκ, τον βλέπουμε να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην εφαρμογή του είδους του σεναρίου που ο Schwab παρουσίασε
στα διάφορα βιβλία και ομιλίες του, ξεδιπλώνοντας περαιτέρω περιορισμούς και σταδιακά κλειδώματα, μέτρα μαζικής επιτήρησης, σχέδια εμβολιασμού, αυταρχική κυβέρνηση και οικονομική καταστροφή.
Ο Χάνκοκ φαίνεται να παίρνει την ένδειξη από τον ισχυρό Schwab, τον ιδρυτή και τον εκτελεστικό πρόεδρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Το COVID χρησιμοποιείται για την έγχυση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού με νέα ζωή καταστρέφοντας τα προς το ζην και εφαρμόζοντας μια κοινωνική και οικονομική τεκτονική μετατόπιση. Εάν οι άνθρωποι στις πλουσιότερες χώρες μπερδεύονται από την καταστροφή των μέσων διαβίωσης με το πρόσχημα του COVID, δεν χρειάζεται να κοιτάξουν περισσότερο από την Ινδία για να εκτιμήσουν γιατί οι κυβερνήσεις διεξάγουν οικονομικό και κοινωνικό πόλεμο στους δικούς τους ανθρώπους και το είδος της βίας που είναι σε θέση ενδιαφέροντα που εξυπηρετούν τελικά.
Υπάρχει ένα σχέδιο για το μέλλον αυτής της χώρας και οι περισσότεροι από τους σημερινούς αγρότες της δεν έχουν ρόλο σε αυτήν. Η Ινδία παραμένει μια αγροτική κοινωνία με πάνω από το 60% του πληθυσμού να εξακολουθεί να βασίζεται στη γεωργία είτε άμεσα είτε έμμεσα για την επιβίωσή τους.
Οι διαδοχικές διοικήσεις καθιστούν τη γεωργία οικονομικά μη βιώσιμη με στόχο την απομάκρυνση των αγροτών από τη γεωργία και στις πόλεις για εργασία στον τομέα των κατασκευών, της μεταποίησης ή των υπηρεσιών, παρόλο που οι τομείς αυτοί δεν δημιουργούν κάτι σαν τον απαιτούμενο αριθμό θέσεων εργασίας. Ξεριζώνοντας την αγροτική βάση, βλέπουμε μια θεμελιώδη επίθεση στην ινδική κοινωνία.
Ο στόχος είναι να εκτοπιστεί το υπάρχον σύστημα έντασης εργασίας και διατροφής με ένα κυριαρχούμενο από μερικές διεθνικές εταιρικές επιχειρηματικές ανησυχίες που στη συνέχεια θα ελέγχουν τον τομέα. Η γεωργία πρόκειται να εμπορευθεί εξ ολοκλήρου με μηχανοκίνητες (μεγάλης κλίμακας) επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας που αντικαθιστούν τις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις που βοηθούν στη διατήρηση εκατοντάδων εκατομμυρίων αγροτικών μέσων διαβίωσης, ενώ τροφοδοτούν τις αστικές μάζες.
Όπως συμβαίνει σήμερα στη Δύση, μικρές ανεξάρτητες ανησυχίες (στην περίπτωση αυτή, οι μικροκαλλιεργητές) οδηγούνται σε πτώχευση. Γιατί λοιπόν κάποιος να σκοπεύει να καταστρέψει εσκεμμένα ποιο είναι ένα παραγωγικό σύστημα γεωργίας που τροφοδοτεί τους ανθρώπους, διατηρεί τα προς το ζην και παράγει επαρκή αποθέματα ασφαλείας; Ομοίως, γιατί το 2020 οι κυβερνήσεις διευκολύνουν την οικονομική καταστροφή;
Οι πολιτικοί διευκολύνουν αποτελεσματικά τις ανάγκες του παγκόσμιου κεφαλαίου και το μόνο που συνεπάγεται: ένα σύστημα που βασίζεται σε ατελείωτη αύξηση κερδών, κρίσεις υπερπαραγωγής και κορεσμού της αγοράς και ανάγκη συνεχούς αναζήτησης, δημιουργίας ή επέκτασης σε νέες, ανεκμετάλλευτες αγορές για τη διατήρηση της κερδοφορίας.
Η αγροτική βάση της Ινδίας καταστρέφεται κατόπιν αιτήματος επιθετικών εμπορικών συμφερόντων (μέσω της Ινδο-ΗΠΑ Γνωσιακής Πρωτοβουλίας για τη Γεωργία, των οδηγιών της Παγκόσμιας Τράπεζας και των πολιτικών του ΠΟΕ) και η αγροτιά αντιμετωπίζει ένα χτύπημα, έτσι ώστε οι παγκόσμιες αγροτικές και λιανικές ανησυχίες να μπορούν να συλλάβουν οικονομικά προσοδοφόρες αγορές και να ενσωματώσει περαιτέρω τον τομέα των γεωργικών τροφίμων στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού τους
Κοιτάζοντας τη Βιομηχανική Επανάσταση στην Αγγλία, ο ιστορικός Michael Perelman έχει αναλύσει λεπτομερώς τις διαδικασίες που έβαλαν την αγγλική αγροτιά σε εργατικό δυναμικό εξαναγκασμένο σε εργοστασιακή μισθολογική εργασία. Οι αγρότες εγκατέλειψαν τη γη τους για να εργαστούν για τους μισθούς κάτω από την επιβίωση σε επικίνδυνα εργοστάσια που ιδρύθηκαν από μια νέα, πλούσια τάξη βιομηχανικών καπιταλιστών.
Ο Perelman περιγράφει τις πολιτικές μέσω των οποίων οι αγρότες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη γεωργία, κυρίως λόγω της φραγής της πρόσβασης σε κοινή γη. Ένας σε μεγάλο βαθμό αυτοδύναμος πληθυσμός λιμοκτονούσε τα παραγωγικά του μέσα.
Ήταν βάναυσο, όπως και οι εξελίξεις στην Ινδία. Και αυτό που βλέπουμε τώρα είναι κατοχυρωμένα συμφέροντα που επιβάλλουν μέσω μιας Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι επίσης βάναυσο και έχει επίσης τρομερές συνέπειες σε μέρη όπως η Ινδία, όπως έχω περιγράψει προηγουμένως στο άρθρο «Καπιταλισμός ιών κοροναϊού: ρήξη και εξάρτηση».
Η ενθάρρυνση της πολιτικής ταυτότητας, του ναρκισσισμού, της απάθειας και του ανεπανόρθωτου υλισμού του καταναλωτισμού, μεταξύ άλλων, έχει υπονομεύσει την ικανότητα δράσης των απλών ανθρώπων. Όχι έτσι, η τάξη των δισεκατομμυριούχων προωθεί την «μεγάλη επαναφορά» που γνωρίζει απόλυτα τα δικά της συμφέροντα.
Η έλλειψη ταξικής συνείδησης μεταξύ των απλών ανθρώπων εξασθενεί την ικανότητά τους να ενώνονται και να αναγνωρίζουν ότι τα συμφέροντά τους και τα συμφέροντα της κυβέρνησης και των ανθρώπων που υπηρετούν πραγματικά είναι διαμετρικά αντίθετα. Χωρίς τα δεσμά της κυρίαρχης προπαγάνδας, οι απλοί άνθρωποι θα ήταν καλύτερα σε θέση να αντισταθούν στους τρέχοντες περιορισμούς και να αμφισβητήσουν την επικρατούσα αφήγηση για το COVID.
Δυστυχώς, όσοι αναμένεται να είναι καθοριστικοί σε αυτό - εξέχοντα πρόσωπα και μέσα μαζικής ενημέρωσης που ισχυρίζονται ότι είναι «αριστερά» - δεν κατάφεραν να ηγηθούν παραδείγματος και έχουν συγκαταλέγεται στην ατζέντα εκείνων που οδηγούν στην αφήγηση της COVID, περιορισμοί, ο φόβος, η εξάπλωση της δρακόντειας παρακολούθησης και τα βιαστικά εμβόλια και η οικονομική καταστροφή που οδηγεί σε εκατομμύρια απώλειες θέσεων εργασίας.