Σαν τηλεπαιχνίδι, τελικά, οι πωλητικάντηδες είναι απόλυτα χρήσιμοι, καί κακώς τους βρίζουμε. Ούτε παραγγελία να τους είχαμε!
Ενδεχομένως, καί σαν ένα είδος στρίπ-τήζ. Ή στρίπ πόκερ, ξέρω ‘γώ.
Τελικά, οι πωλητικάντηδες είναι απόλυτα χρήσιμοι, καί κακώς τους βρίζουμε. Ούτε παραγγελία να τους είχαμε!
Γιατί, ρέ Εργοδότη;
Διότι ενεργούν ως δοκιμαστικά όργανα ποιοτικού ελέγχου, ώστε να τσεκάρουμε καί ν’ απορρίψουμε το σκάρτο πράμα. Κόβε από ‘δώ, κόβε από ‘κεί, γδύσε από ‘δώ, γδύσε από ‘κεί, στο τέλος θα μείνουν αυτοί που πρέπει! (Περίπου όπως οι νικητές ενός τηλεπαιχνιδιού.)
Δώστε βάση!
- Ρίχνουν οι πωλητικοί λεφτά στην πιάτσα, κατασπαταλώντας το δημόσιο χρήμα; Αμέσως αποκαλύπτονται ποιοί είναι τα κοπρόσκυλα, οι τεμπέληδες, οι εγωϊστάκηδες, οι αήθεις· αυτοί που θα πούλαγαν καί τη μάνα τους, δηλαδή.
- Υποστηρίζουν περιθωριακές καί βλαμμένες ιδέες (πχ κάτι γκέη πράϊντ καί παιδεραστίες καί τέτοια) ; Αμέσως φαίνεται ποιοί είναι κοινωνικό περιθώριο! Δεν τους κρύβουν ούτε τα κοστούμια, ούτε τίποτε.
- Ψηφίζουν μνημόνια; Αμέσως φαίνεται ποιανών τα μυαλά είναι μονάχα γιά ταπετσαρία στον τοίχο!… μιά που αγνοούν ακόμη καί στοιχειώδη αριθμητική.
- Ξεπουλάνε την πατρίδα; Αμέσως φαίνεται ποιοί είναι οι αδιάφοροι καί οι αρνησιπάτριδες!
- Πουλάνε ψέμμα με το κιλό με τις μάσκες καί τις ρέστες ιατρικοφανείς σαχλαμάρες; Αμέσως φαίνεται ποιοί είναι οι ανίκανοι να σκεφτούν καί οι χέστες!
Συνελόντι ειπείν, με κάθε φράση καί κάθε πράξη των πωλητικών προχωράει το ξεγύμνωμα των αχρήστων γιά το έθνος! Των μικροβίων, που τρώνε τις σάρκες του· καί των βαριδιών, που το επιβαρύνουν καί το κάνουν παχύσαρκο καί καρδιακό. Ώσπου στο τέλος να ξεδιαλεχτεί η αφρόκρεμα.
Άρα, τους πωλητικούς πρέπει να τους ευγνωμονούμε! Να τους ανάψουμε λαμπάδες στο μπόϊ τους! (Μην αντιδράτε, διότι δεν είναι πάντα μεγάλο το έξοδο – πχ γιά την Κατίνα θα μας έρθει οικονομικά.) Να τους φτιάξουμε καί φανουρόπιττα, ξέρω ‘γώ· ή, ό,τι άλλο προβλέπεται από τα έθιμα. Κι όταν ψοφάνε, να τους κάνουμε τον καφέ της παρηγοριάς (καί τα παξιμάδια καί το κονιάκ), καί στα σαράντα τους να τους κάνουμε τα κόλλυβα. Εννοώ, εκτός απ’ όσα δίνει το κράτος γιά κηδείες πωλητικών· πρέπει κι εμείς να συνεισφέρουμε τον οβολόν μας.
Γιατί;
Μά, είπαμε! Εμείς από μόνοι μας δεν θα τα καταφέρναμε καλύτερα να ξετρυπώσουμε τα ποντίκια καί τις κατσαρίδες! Καί τί θέλατε, δηλαδή; όταν φτάσουν τα φοβερά επερχόμενα γεγονότα, νά ‘χουμε τέτοιον κόσμο ανάμεσα στα ποδάργια μας;
Δέ λέτε, πάλι καλά που οι πωλητικοί έφτιαξαν τις συνθήκες, ώστε όλο αυτό το κοπριταριό να εκδηλωθεί από μόνο του, εγκαίρως καί αβίαστα; Σκεφθήτε τί θα γινόταν, αν δεν εκδηλωνόταν τώρα… κι εκδηλωνόταν σε στιγμές κρίσιμες, όπου θα παίζεται η επιβίωσή μας! (Τόσο η ατομική, όσο κι η εθνική.)
Βέβαια, με το βγάλε-βγάλε, το έθνος μένει τσιτσίδι· άντε, το πολύ μ’ ένα βρακί του πέντε τοις εκατό. Αλλά, αν τα ρούχα που μας φόρεσαν κρύβουν φίδια;
Άσε!… Καλά τα λέει ο Παλαιός: αν είναι γιά σωστή Ελλάδα, μόνο με σωστούς Έλληνες καί σωστές Ελληνίδες θα τη φτιάξουμε. (Καί σωστές ιδέες.) Αν είναι γιά Κωλοπετεινίτσα νέας μορφής, οκέϋ… Βάλτε μέσα καί τους μικροβιόφοβους, καί τους μετανοήσαντες ( ; ) παρτάκηδες, κομματόσκυλους, αρνησιπάτριδες, καί λοιπούς παρεμφερείς, βάλτε καί τον έναν ζαβόν καί τον άλλον στραβόν… όλοι ατιμώρητοι, όλοι καλοί καί συγχωρημένοι, ολονών οι βρωμιές ξεχασμένες, καί δεν τρέχει τίποτε!
Αλλά, αν είναι έτσι, να το ξέρουμε από τώρα· να μην το παιδεύουμε (εμείς του σωστού 5%) καί κάνουμε τζάμπα κόπο.
Τα παραπάνω γραφτήκαν με αφορμή τις άπαξ έτι επαναληφθείσες ανοησίες του γκουβέρνου καί των γιατρών του περί μασκών καί απαγορεύσεων. Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά όποιος νομίζει πως κινδυνεύει η υγεία του από κάτι «ανεύθυνους» σαν εμένα (που τις μάσκες καί τα γκουβερνο-«μέτρα» τα γράφω κανονικά), δεν έχει δεί τί φουρνόξυλο περιτριγυρίζει τον κώλο του. Τί λάθρο καί τί τουρκίτσα καί τί προδοσίες καί τί πτώχευση καί τί στάση πληρωμών καί τί πείνα έρχονται με φόρα, δέ σου λέω τίποτε!!! (Κι εκεί να δείς τί αρρώστειες θα προέλθουν απ’ την πείνα! Πραγματικές, κι όχι γιαλαντζή. Όχι …κυβερνητικές καί …τηλεοπτικές!)
Κι όλ’ αυτά δεν είναι μικρόβια, να θες μικροσκόπιο να τα δής. (Έλα, όμως, που έπεσε επιδημία στραβωμάρας!)
Στους καιρούς αυτούς, λοιπόν, χρειάζεται απόλυτα άκαμπτη καί άτεγκτη λογική: Όποιος δεν είναι 100% μαζί μας, δηλαδή με το έθνος, είναι 100% εναντίον μας.
Άντε, γιατί παραγνωριστήκαμε με τους ελληνόφωνους, που θέλουν να το παίζουν Έλληνες. Καιρός ν’ αραιώνουν τα χνώτα μας. Ειλικρινά σας λέω, όποιος κόβεται τώρα στον «ποιοτικό έλεγχο», από μένα στα επερχόμενα θα φάει σκατά. Δεν θ’ αγωνιστώ γιά άχρηστους. Τέλος! Τελεία καί παύλα.
«Έθνος» δεν σημαίνει «είδα φώς καί μπήκα», ώστε να μπεί μέσα κι η σκαρταδούρα.
Υγ 1: Αυτό με την άγνοια ακόμη καί της πρακτικής αριθμητικής του Δημοτικού (ευγενική διατύπωση, αντί της κυριολεκτικής εκφράσεως: «κάποιοι μαλακίζονται»), επαληθεύτηκε στις μέρες μας με κάτι αφίσες της αριστεράντζας· που, ναί μέν, δέχονται ως σωστά τα κρατικά «μέτρα» γιά τον «ιό», αλλά ζητάνε σχολεία ανοιχτά καί με το πολύ 15 μαθητές ανά τάξη. (Τώρα το όριο είναι 25.) Καί με αραιά θρανία.
Που σημαίνει, να προσλάβει το κράτος καί να πληρώνει (25-15)/15 φορές (ίσον περίπου 0.67, δηλαδή ένα 67%) παραπάνω εκπαιδευτικούς, απ’ όσους ήδη έχει καί ταΐζει.
Βέβαια, το πού θα βρεί αυτό το κωλοκράτος αυτούς τους παραπανίσιους μισθούς, δεν το πολυσκέφτηκαν οι νομπελίστες συντάκτες της αφίσας. Πού θα βρεί τους μισθούς, κι αν επιτρέπεται να τους βρεί (λόγωι Μνημονίων). Ας σκεφτούμε, όμως (μετά φρίκης), ότι τα άτομα που βγάλαν αυτή την αφίσα: (α) πήραν πτυχίο, (β) μάλλον δουλεύουν ως εκπαιδευτικοί, (γ) ψηφίζουν (καί οδηγούν οχήματα καί τεκνοποιούν).
Γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Με κάτι τέτοιους καί κάτι τέτοια.
Υγ 2: Κάτι άλλα κείμενα των ίδιων στόκων, αποκαλούν «φασίστες» τους μή συμμορφούμενους με τα «υγειονομικά μέτρα» του κουκλοχαιρετάκια! (Ενώι αυτός, προφανώς στα μυαλά αυτωνών -καί εξ αντιδιαστολής- είναι δημοκράταρος.)
Τρελλό πανηγύρι, σας λέω! Καί πολύ φοβάμαι πως δεν έχουμε δεί τίποτε ακόμη…