ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΑΝ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΟΜΟΙΟ ΠΟΣΟ ΝΕΡΟΥ ΜΕ ΤΗ ΓΗ; - - inverse.com - 7spymania.com
Ένας ιογενής χάρτης επισημαίνει πώς η ''τερατοποίηση'' της Αφροδίτης θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν εντυπωσιακά πλανήτη σαν τη Γη.Ο χάρτης κοινοποιήθηκε σε μια δημοσίευση Reddit post από έναν χρήστη που ονομάζεται "Dragonite-2" στο "MapPorn" subreddit στις 21 Αυγούστου.
Ο χάρτης έχει ομοιότητες με τον γεμάτο νερό χάρτη του Άρη water-filled map of Mars της Aaditya Raj Bhattarai, ο οποίος κοινοποιήθηκε στο Reddit νωρίτερα αυτό το μήνα. Οι προτάσεις για τερατοποίηση αλλού στο Ηλιακό Σύστημα τείνουν να επικεντρώνονται στον Κόκκινο Πλανήτη. Μία από τις πιο δημοφιλείς είναι η ιδέα του Elon Musk για τον αποικισμό του Άρη. Ο Musk σχεδιάζει να χτίσει μια πόλη στον Άρη και στη συνέχεια να απελευθερώσει κατά κάποιο τρόπο τα αποθέματα διοξειδίου του άνθρακα του πλανήτη, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα στην οποία οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μετακινούνται μέσα με μια αναπνευστική συσκευή.
Η Αφροδίτη είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Σε αντίθεση με τη συγκριτικά ήρεμη επιφάνεια του Άρη, η Αφροδίτη θα ήταν δύσκολο να κατοικήσει ο άνθρωπος - η θερμοκρασία της επιφάνειάς της είναι 465 βαθμούς Κελσίου και τα πυκνά, όξινα σύννεφα της ατμόσφαιρας περιβάλλουν τον πλανήτη σε μόλις πέντε ημέρες.
Όμως, ειδικοί όπως ο Carl Sagan έχουν προτείνει μεθόδους για την εξόρυξη του ύπουλου πλανήτη και για να κάνουν την επιφάνειά του λίγο πιο φιλόξενη. Έχει επίσης οφέλη έναντι του Άρη - η Αφροδίτη έχει παρόμοιο μέγεθος με τη Γη και πολύ πιο κοντά στον πλανήτη μας. Ο Άρης είναι περίπου δύο φορές πιο μακριά από τη Γη από την Αφροδίτη.
Η ανάρτηση του "Dragonite-2" δίνει μια ιδέα για το πώς θα μπορούσαν να φανούν τα τελικά αποτελέσματα μιας τέτοιας αποστολής. Ο χάρτης δείχνει μια ορεινή ήπειρο στα βόρεια, μια πιο επίπεδη σειρά εδαφών προς τα ανατολικά, μια σειρά από μεγάλα νησιά στα δυτικά και ένα μεγάλο αρχιπέλαγος στα νότια.
Η ανάρτηση πυροδότησε εκτεταμένη συζήτηση. Άλλοι χρήστες μοιράστηκαν ιδέες για το πού θα ζούσαν και θα έκαναν οικισμούς στον νέο κόσμο: ένας χρήστης, που ονομάζεται "JPRCR", έγραψε: "αν έπρεπε να εγκατασταθώ εκεί, νομίζω ότι θα επέλεγα την τεράστια ήπειρο στα βόρεια, πιθανώς θα έχει ψυχρότερες θερμοκρασίες στις κορυφογραμμές και στις εύφορες κοιλάδες στο νότιο τμήμα. "
«Ο χάρτης είναι αρκετά ακριβής, δεδομένου ότι κάποιος έχει πάρει το μοντέλο ψηφιακής ανύψωσης του πραγματικού κόσμου για την Αφροδίτη και έχει προσθέσει ένα« επίπεδο θάλασσας »σε αυτό», λέει ο Byrne.
«Δεν ξέρω πόσο ρεαλιστικό είναι το μέρος« αν η Αφροδίτη είχε τόσο νερό όσο η Γη », αλλά υποθέτω ότι όποιος έκανε αυτόν τον χάρτη επέλεξε ένα μέσο βάθος ωκεανού για τη Γη και« πλημμύρισε »την τοπογραφία της Αφροδίτης στο ίδιο βάθος "
Εκεί τελειώνει ο ρεαλισμός, δυστυχώς. Ο Byrne εξηγεί ότι οι ωκεανοί όπως αυτό θα δημιουργούσαν ποτάμια, βροχοπτώσεις και λίμνες, πράγμα που σημαίνει ότι η επιφάνεια θα φαινόταν πολύ διαφορετική μετά τη διάβρωση και άλλες φυσικές κινήσεις. Ένας πλανήτης με ωκεανούς θα είχε πιθανώς τεκτονική πλάκας, η οποία θα άλλαζε επίσης τη διάταξη των γεωγραφικών χαρακτηριστικών.
Ίσως το πιο σημαντικό, λέει ο Byrne, το κλίμα της Αφροδίτης θα ήταν τρομερό για τη φιλοξενία ωκεανών.
"Στην πραγματικότητα, δεν είναι απομακρυσμένο ρεαλιστικό", λέει ο Byrne.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο χάρτης δεν έχει καμία αξία. Ο Byrne σημειώνει ότι υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η Αφροδίτη μπορεί κάποτε να είχε ωκεανούς σαν τη Γη και είναι κάτι που η ανθρωπότητα μπορεί να ερευνήσει στο μέλλον.
"Αν και μια Αφροδίτη με ωκεανούς δεν θα μοιάζει με την εικόνα του Reddit, είναι διασκεδαστικό να σκεφτόμαστε πώς θα μοιάζει κάποτε μια μπλε Αφροδίτη - και γιατί το κλίμα της μετατράπηκε σε έναν κοσμικό κόσμο που είναι σήμερα", λέει ο Byrne.
- Το Terraforming Venus μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες προσεγγίσεις. Ο Carl Sagan πρότεινε το 1961 τη χρήση φυκών που έχουν σπαρθεί στα σύννεφα για φωτοσύνθεση και μείωση του διοξειδίου του άνθρακα. Τρεις δεκαετίες αργότερα, έπρεπε να παραδεχτεί ότι το σχέδιό του δεν θα λειτουργούσε: η ατμόσφαιρα αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ήταν πιο παχιά από το αναμενόμενο.
Σε ένα περιοδικό 1991 της Βρετανικής Διαπλανητικής Εταιρείας, ο επιστήμονας Paul Birch πρότεινε τη χρήση σκίασης για την ψύξη του πλανήτη, ένα μονωτικό κάλυμμα για να σταματήσει η επανεξαγωγή, να σπάσει ένα φεγγάρι πάγου για να προσθέσει λίγο νερό, χρησιμοποιώντας ηλιακούς καθρέφτες για να μετακινήσει την τροχιά του και χρησιμοποιώντας μια συσκευή soletta για να δημιουργήσετε έναν πιο φιλόξενο 24ωρο κύκλο ημέρας και νύχτας. Ο Birch πρότεινε ότι η όλη διαδικασία θα μπορούσε να διαρκέσει περίπου 200 χρόνια.
Ο μετασχηματισμός του πλανήτη σε αυτήν την κλίμακα δεν θα ήταν εύκολο έργο. Ο μηχανικός της NASA Geoffrey A. Landis εξήγησε σε ένα ερευνητικό έγγραφο του 2011 ότι οι περισσότερες προτάσεις περιελάμβαναν την προσπάθεια να αναιρέσουν τα αχαλίνωτα φαινόμενα των αερίων του θερμοκηπίου, τα οποία θα απαιτούσαν τεράστιες ποσότητες ενέργειας ή εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία. Στην πράξη, λέει ο Landis, αυτές οι προτάσεις στοχεύουν στην αναστροφή της κλιματικής αλλαγής και στην επιστροφή της Αφροδίτης σε μια υποθετική προηγούμενη κατάσταση.
Όμως, παρόλο που ο σχετικά ειρηνικός Άρης έχει συλλάβει τη φαντασία των ερευνητών υπέρ-εξόρυξης, ο Byrne υποστηρίζει ότι η Αφροδίτη θα μπορούσε να είναι καλύτερος υποψήφιος. Είναι πιο κοντά σε μέγεθος, κάτι που θα έκανε τη βαρύτητα πιο κοντά στη Γη. Είναι επίσης πιθανότατα πιο εύκολο να αφαιρέσετε το διοξείδιο του άνθρακα από την υπάρχουσα ατμόσφαιρα της Αφροδίτης παρά να δοκιμάσετε και να μαζέψετε την αδύναμη ατμόσφαιρα του Άρη.
"Αν επρόκειτο να κάνουμε ''τερατόποιήση'' οπουδήποτε, τότε θα διάλεγα την Αφροδίτη πάνω από τον Άρη", λέει ο Byrne.
Ο πλούσιος, γεμάτος νερό πλανήτης του μέλλοντος θα μπορούσε να είναι πιο κοντά από ό, τι φαίνεται.