Οργή, πόνος, δράμα: «Σάλτα γ@μ@σου ρε τσόγλ@νε» – «Με 652 ευρώ μισθό, θα αφήσω και την τελευταία μου πνοή πάνω στο καθήκον» – Ραγίζουν καρδιές…
Ξεχειλίζει η οργή, οδύνη και η αγανάκτηση του κόσμου για την πρωτοφανή τραγωδία που έπληξε τον ελληνικό λαό. Ο Μάνος Βουλαρίνος, άσκησε
κριτική στα στελέχη της κυβέρνησης, που όπως είπε, κουνάνε το δάχτυλο ακόμη και αυτές τις ώρες, χρησιμοποιώντας βαριές λέξεις.
Σε ανάρτησή του στο facebook, ο γνωστός δημοσιογράφος ανέφερε:
Ζητώ συγνώμη αλλά υπάρχουν μόνο τέσσερις λεξούλες που να δίνουν τη μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί σε κάθε στέλεχος της κυβέρνησης και κάθε παρατρεχάμενο της που, ακόμα και τώρα, βρίσκει το θράσος να εγκαλεί και να κουνάει το δάχτυλο. Είναι οι λεξούλες «σάλτα», «γαμήσου», «ρε» και «τσόγλανε».
«Με 652 ευρώ μισθό, θα αφήσω και την τελευταία μου πνοή πάνω στο καθήκον»
Η ανάρτηση ενός εποχικού πυροσβέστη έγινε σήμερα viral στα social media.
Εκεί, ο Ιωάννης Κατσιούλας αναφέρει ότι παρά τον χαμηλό μισθό του, θα αφήσει και την τελευταία του πνοή για το καθήκον…
Μάλιστα, ο ίδιος προσφέρει το σπίτι του, στην Πιερία, σε οικογένεια πυρόπληκτων για όσο χρειαστεί!
«15 χρόνιες στην υπηρεσία ως εποχικός πυροσβέστης, με 652 ευρώ μισθό, θα αφήσω και την ψυχή μου και την τελευταία μου πνοή πάνω στο καθήκον αν χρειαστεί… Θέλω να προσφέρω το σπίτι μου στο χωρίο ΚΑΣΤΑΝΙΑ ΠΙΕΡΙΑΣ σε οικογένεια πυρόπληκτων για όσο χρειαστεί» γράφει χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
Οδύνη και οργή από την χαροκαμένη σύζυγο και μάνα Φύτρου: «Ποιο κράτος – Ούτε να αναγνωρίσω τους ανθρώπους μου κατάφερα»!
Δεν υπάρχουν λόγια για την μάνα της 13χρονης Εβίτας Φύτρου που πήδηξε στον γκρεμό για να σωθεί από την πυρκαγιά και σκοτώθηκε και του 11χρονου Ανδρέα που κάηκε μαζί με τον σύζυγό της και πατέρα των παιδιών Γρηγόρη 54 ετών.
Και ο πόνος της γιατί η κρατική διάλυση δεν της επιτρέπει ακόμα να αναγνωρίσει τον γιο της και τον άνδρα της:
«Όταν θα καταφέρω να αναγνωρίσω και τα αγόρια μου -γιατί ο κρατικός μηχανισμός και σε αυτό έχει χάσει τον μπούσουλα- θα σας πω με βεβαιότητα ότι έχασα τα πάντα».
Ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου, φίλος της οικογένειας, μέσα από την εκπομπή Αταίριαστοι του ΣΚΑΙ διάβασε ένα κομμάτι από το μήνυμα που έστειλε η τραγική μάνα και σύζυγος για τις τελευταίες στιγμές τους:
«Προσπαθώ να μοιάσω στην κορούλα μου που ήταν πάντα μαχήτρια και κατάφερνε να το αποδεικνύει με κάθε τρόπο. Ξέρω ότι ο Γρηγόρης θα έκανε ό,τι καλύτερο για να σωθούν. Το ότι δεν τα κατάφερε ήταν απλά θέληση του Κυρίου.
Ακούω στα αφτιά μου την γλυκά τρεμάμενη φωνούλα του Ανδρέα:
«Φοβάμαι μανούλα, ανησυχώ πολύ, θα φανώ δυνατός αλλά εσύ μην έρθεις μαμά. Θέλω να μην έρθεις, είναι όλα κλειστά, δεν θα τα καταφέρεις». Προσπάθησα να φτάσω κοντά τους, τέσσερις ώρες προσπαθούσα με κάθε τρόπο να πλησιάσω.
Όταν εγκατέλειψα την προσπάθεια σκεπτόμενη ότι θα ήταν καλύτερα να μην κινδυνεύσω κι εγώ, ώστε να μπορώ να βοηθήσω αν χρειαστεί. Δεν έχω λόγια.
Όταν θα καταφέρω να αναγνωρίσω και τα αγόρια μου -γιατί ο κρατικός μηχανισμός και σε αυτό έχει χάσει τον μπούσουλα- θα σας πω με βεβαιότητα ότι έχασα τα πάντα. Να αγκαλιάζετε τα παιδιά σας κάθε μέρα».
Συγκλονίζει και η ανάρτηση του προέδρου του Αρσακείου Γιώργου Μπαμπινιώτη για τον χαμό του πατέρα και του αδελφού της 13χρονης που πήδηξε από τον γκρεμό για να σωθεί από τις φλόγες της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι.
Και τα δύο παιδιά ήταν μαθητές του Αρσακείου- Τοσίτσειου σχολείου στην Εκάλη. Οι σοροί του 54χρονου Γρηγόρη Φύτρου και του γιου του, του 11χρονου Ανδρέα εντοπίστηκαν μέσα στα αποκαΐδια της πυρκαγιάς. Το κοριτσάκι, η 13χρονη Εβίτα, είχε βρεθεί νωρίτερα νεκρή. Το άτυχο κορίτσι ήταν αθλήτρια της ποδηλασίας και θεωρείτο ένα από τα μεγάλα ταλέντα του αθλήματος.
Οπως έχει γίνει γνωστό, η Εβίτα Φύτρου ανήκε στην Ακαδημία της ΑΕΚ και είχε πάρει μεταγραφή για τον Κρόνο Νίκαιας, ενώ και ο μόλις 11χρονος αδερφός είχε επίσης πάθος για τη ποδηλασία, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα τους.
Μια ασύλληπτη και ανείπωτη τραγωδία έγραψε στο Facebook ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Δύο μαθητές μας των Αρσακείων και ο πατέρας τους είναι μεταξύ των θυμάτων τής συμφοράς που έπληξε την Αττική. Η Εβίτα, μαθήτρια τής Β΄ Γυμνασίου, και ο αδελφός της Ανδρέας, μαθητής τής Ε΄ Δημοτικού, έχασαν τη ζωή τους με τον πιο τραγικό τρόπο στο Μάτι.
Η Εβίτα βρήκε τον θάνατο πηδώντας απελπισμένα στον γκρεμό από ψηλά για να σωθεί και ο Ανδρέας απανθρακώθηκε αγκαλιά με τον πατέρα του, δύο από τα 26 απανθρακωθέντα θύματα τής φωτιάς. Όλοι τους (πατέρας και παιδιά) αθλητές τής ποδηλασίας, άριστοι μαθητές τού Αρσακείου Εκάλης (στην Άνοιξη) τα δύο παιδιά, πολύ καλά και ιδιαιτέρως αγαπητά παιδιά, που ξεχώριζαν στο Σχολείο τους. Το ίδιο καλός και αγαπητός και ο τραγικός πατέρας τους.
Πιο τραγική φιγούρα, όμως, η μάννα, που κλήθηκε να αναγνωρίσει το τσακισμένο από την πτώση σώμα τής Εβίτας και το αγνώριστο απανθρακωμένο πτώμα τού Ανδρέα, μαζί με το επίσης απανθρακωμένο πτώμα τού συζύγου της!
Πώς να περιγράψει κανείς μια τέτοια τραγωδία που ξεπερνάει τα όρια τής ανθρώπινης φαντασίας.
Η Αρσακειακή Κοινότητα (δάσκαλοι, συμμαθητές και μαθητές, γονείς, Διοίκηση, απόφοιτοι) θρηνεί τον χαμό μιας (σχεδόν) ολόκληρης οικογένειας των αγαπημένων παιδιών-μαθητών μας που δεν τους άξιζε ένας τόσο άδικος και απάνθρωπος θάνατος» καταλήγει ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης.
«Καλό ταξίδι κορίτσι μας»: Ο συγκινητικός αποχαιρετισμός του Σιμόες στη 13χρονη Εβίτα
Ο αρχηγός της ΑΕΚ, Aντρές Σιμόες, συγκλονισμένος από τις τραγικές εξελίξεις, μέσω ανάρτησής του στο Instagram, απήθυνε το δικό του «αντίο» στο αδικοχαμένο κορίτσι.
«Καλό ταξίδι κορίτσι μας. Tragic moments» ήταν το σχόλιο με το οποίο συνόδευσε τη φωτογραφία.
Η ανάρτηση
Όσοι κατάφεραν να βρουν τρόπο διαφυγής από τις φλόγες, αφήνουν το δικό τους στίγμα σε μια πραγματικότητα που μέχρι τώρα μετρά 81 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και στάχτες.
Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία μίας γυναίκας κατοίκου της περιοχής του Νέου Βουτζά, η οποία άκουσε ένα κοριτσάκι να φωνάζει «βοήθεια»! Γύρισε, και αντίκρισε την κοπέλα να καίγεται ολόκληρη και να βουτάει από βράχο 15 μέτρων, για να σωθεί! Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε. Με τους καπνούς να καλύπτουν τον ουρανό και την ορατότητα να είναι περιορισμένη, έχασε τη ζωή της, καθώς «έσκασε» στα βράχια.
Ενδεικτική της τραγωδίας που καλούνται να διαχειριστούν τα τελευταία 24ωρα οι σωστικές δυνάμεις, είναι η μαρτυρία των πυροσβεστών για τις σορούς θυμάτων.
«Έχουν συρρικνωθεί τόσο πολύ από τη φωτιά που μοιάζουν με παιδικές κούκλες», δήλωσαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Ευτυχώς πήγαμε στη θάλασσα, γιατί οι φλόγες μάς κυνηγούσαν μέχρι το νερό, έκαψαν τις πλάτες μας και βουτήξαμε στο νερό… Είπα, Θεέ μου, πρέπει να τρέξουμε για να σωθούμε», δήλωσε στο BBC ένας άνδρας.
«Είδα πτώματα, καμένα αυτοκίνητα. Αισθάνομαι τυχερή που είμαι ζωντανή», είπε άλλη κάτοικος και συμπλήρωσε:
«Το Μάτι δεν υπάρχει πια».
«Έτρεχε ο κόσμος με τις μπλούζες τους να καίγονται, σαν να ήμασταν σε πόλεμο», περιγράφει ένας από τους ανθρώπους που έσπευσαν να βοηθήσουν αυτούς που είχαν ανάγκη.
Στην ίδια περιοχή εγκλωβίστηκε την Δευτέρα, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι με τα εγγόνια τους που φιλοξενούσαν, μαζί με την νταντά τους. Η τελευταία και τα παιδιά κατάφεραν να διαφύγουν προς τη θάλασσα, ενώ το σπίτι το είχε κυκλώσει η φωτιά. Όπως ανέφεραν συγγενείς και γείτονες, το ηλικιωμένο ζευγάρι ειδοποίησε τηλεφωνικά ότι αδυνατεί να φύγει.
Ακολούθησε μπαράζ τηλεφωνημάτων των οικείων προς την Αστυνομία, την Πυροσβεστική και τους διασώστες για να σπεύσουν και να τους σώσουν. Η Αστυνομία κατάφερε και μπήκε στο σπίτι τα ξημερώματα τη Τρίτης και ενημέρωσε αρχικώς ότι δεν είδαν κανέναν. Δυστυχώς, μετά από λεπτομερέστερη αναζήτηση εντόπισαν το ζευγάρι απανθρακωμένο. Όπως όλα δείχνουν, η γυναίκα ενώ είχε τη δυνατότητα να διαφύγει, προτίμησε να ακολουθήσει τον σύντροφο της ζωής της, στον θάνατο.
Η φωτιά έφτασε ξαφνικά και οι έξι φίλοι έτρεξαν για να σωθούν. Όταν έφτασαν στην ακτή και δεν υπήρχε οδός διαφυγής έπεσαν στη θάλασσα. Δεν έβλεπαν τίποτα και ένιωθαν να πνίγονται από τον καπνό και να παρασύρονται από τα κύματα ωστόσο έπρεπε να κολυμπήσουν για να σωθούν.
Πολύ σύντομα έχασαν οπτική επαφή με την ακτή αλλά και τον προσανατολισμό τους. Για δύο ώρες έδωσαν μάχη να κρατηθούν στην επιφάνεια του νερού μέχρι τη στιγμή που η σωτηρία ήρθε από ένα ψαροκάϊκο και το αιγυπτιακό του πλήρωμα. Ο Νίκος Σταυρινίδης ήταν πλέον ασφαλής, το ίδιο και η σύζυγός του αλλά και δύο από τους φίλους τους.
Οι άλλοι δύο χάθηκαν μέσα στα κύματα.
«Είναι τρομακτικό να βλέπεις αυτόν που είναι δίπλα σου να πνίγεται και να μην μπορείς να βοηθήσεις», δήλωσε ο Ν. Σταυρινίδης στο πρακτορείο Reuters και σημειώνει: «Η εικόνα αυτή θα με στοιχειώνει για πάντα».
Όπως εξηγεί, το ζευγάρι επισκέφτηκε την περιοχή της ανατολικής Αττικής προκειμένου να ετοιμάσει το εξοχικό του.
«Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Η φωτιά βρισκόταν σε απόσταση και ξαφνικά οι φλόγες βρέθηκαν δίπλα μας. Μετά μας περικύκλωσαν. Ο αέρας ήταν απίστευτα δυνατός, δεν έχω ξαναδεί ποτέ κάτι τέτοιο στη ζωή μου», εξηγεί ο ίδιος και περιγράφει το πώς έφτασαν μέχρι τη θάλασσα αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειές τους να κρατηθούν ζωντανοί.
«Τρέξαμε στη θάλασσα έπρεπε να κολυμπήσουμε αλλά δεν βλέπαμε σχεδόν τίποτα. Πέσαμε στο νερό και προσπαθήσαμε να απομακρυνθούμε για να μην εισπνέουμε το διοξείδιο του άνθρακα. Πήγαμε όσο πιο μακριά μπορούσαμε. Αλλά όσο απομακρυνόμασταν υπήρχε έντονος αέρας και μας παρέσυρε πολύ μακριά από την ακτή, δεν βλέπαμε που βρισκόμασταν. Οι άνδρες που βρίσκονταν στη βάρκα έπεσαν στη θάλασσα με τα ρούχα τους. Μας έφτιαξαν τσάι και μας κράτησαν ζεστούς, ήταν υπέροχοι», εξηγεί.
Η Κατερίνα Παντελίδη δηλώνει στην γαλλική εφημερίδα «Le Monde».
«Αν είχα καθυστερήσει δέκα λεπτά να τρέξω δεν θα ήμουν ζωντανή. Όταν βγήκαμε από το σπίτι με τον πατέρα μου και τη μητέρα μου οι φλόγες πλησίαζαν με τεράστια ταχύτητα τρέξαμε μέχρι τη μαρίνα. Έπεσα και χτύπησα στο πόδι νόμισα ότι θα πεθάνω. Ακούω ακόμα τις κραυγές, επανέρχεται η εικόνα με τα πρόσωπα παιδιών που είχαν καεί και των ζώων που είχαν αποτεφρωθεί. Ήταν εικόνες τρόμου».
Ο Κωνσταντίνος Καλαμαράς, πυροσβέστης, αφηγείται στη γαλλική εφημερίδα:
«Η νύχτα της Δευτέρας προς την Τρίτη ήταν πολύ σκληρή, τα δώσαμε όλα για να σώσουμε όσους περισσότερους μπορούσαμε. Αλλά ήταν πραγματικά σκηνικό αποκάλυψης. Η εικόνα των παιδιών που είχαν καεί στην αγκαλιά της μητέρας τους με έχει σημαδέψει. Έζησα τη χειρότερη νύχτα στη ζωή μου».
Από την πλευρά του ο κ. Κώστας Λαγανός παρομοιάζει το σκηνικό με την καταστροφή της Πομπηίας.
«Πέσαμε στη θάλασσα γιατί οι φλόγες μας κυνηγούσαν μέχρι τη θάλασσα. Έκαιγαν την πλάτη μας και πέσαμε στο νερό για να σωθούμε», δηλώνει.
«Μου θύμισε την καταστροφή της πόλης της Πομπηίας όπου χιλιάδες είχαν αποτεφρωθεί από τον Βεζούβιο. Είπα θεέ μου πρέπει να τρέξουμε να γλιτώσουμε και τίποτα άλλο», καταλήγει.