Ο Ησύχιος την αποκαλεί «κλεψίρρυτον» επειδή το νερό της για κάποια διστήματα ρέει υπόγεια. Αρχαίοι σχολιαστές αναφέρουν ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Εμπεδώ αλλά ονομάστηκε «κλεψύδρα» επειδή άλλοτε ξεχείλιζε και άλλοτε το νερό της εξαφανιζόταν.
Η πηγή διαμορφώθηκε σε κρήνη από τον Κίμωνα (αρχές του 5ου αι. π.Χ.) 470-460 π.Χ.:
δημιουργείται κρηναίο οικοδόμημα και αυλή και ονομάστηκε Κλεψύδρα, γιατί τα νερά της πότε ξεχείλιζαν και πότε χάνονταν μέσα στον βράχο. έργο αυτό φαίνεται πως έμεινε στη μέση όταν ανέλαβε ο Περικλής και έθεσε διαφορετικές προτεραιότητες.
2ος αι. μ.Χ.: γκρεμίζεται η στέγη και μετατρέπεται σε πηγάδι. Πρόσβαση μόνο από την Ακρόπολη μέσω εσωτερικής κλίμακας.
6ος αι.: τροφοδοτεί δεξαμενή της εποχής του Ιουστινιανού.
Τον 10ο αι. μ.Χ. έγινε ειδική διαμόρφωση της κρήνης, όταν έπεσαν βράχια και την έφραξαν, για να μπορούν οι Αθηναίοι να βγάζουν νερό. Στα επόμενα χριστιανικά χρόνια η Κλεψύδρα καθαγιάστηκε, μετατρέπεται σε ναΰδριο των Αγίων Αποστόλων με αγίασμα .
13ος αι.: περιβάλλεται με προμαχώνα, αλλά και πάλι, με τα χρόνια, θάφτηκε και ξεχάστηκε. Ωσότου την ανακάλυψε το 1822 ο Κυριάκος Πιττάκης και την έκανε γνωστή στους Έλληνες οπλαρχηγούς
«Μόνο οι ψαγμένοι» – όπως μας λένε οι φύλακες – φτάνουν σήμερα στις βορειοδυτικές υπώρειες της Ακρόπολης – στη συμβολή του αρχαίου Περιπάτου και της οδού των Παναθηναίων, όπου βρίσκεται κρυμμένη η «κλέφτρα» πηγή η οποία… πήρε το όνομά της επειδή το νερό της υψωνόταν και ξεχείλιζε όταν έπνεαν οι ετησίες και εξαφανιζόταν όταν εκείνες έπαυαν, ό,τι δηλαδή συνέβαινε και με τον Νείλο ποταμό.
1823: ανεγείρεται προμαχώνας από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο υπάρχει και επιγραφή. Όταν το 1826 ήταν πολιορκημένοι στην Ακρόπολη, ξεδίψαγαν αντλώντας 1.600 οκάδες νερό ημερησίως μέσω μιας εσωτερικής διόδου. Γιατί η κρήνη επικοινωνεί με τα Προπύλαια. Μια υπόγεια σκάλα με 69 σκαλοπάτια, πίσω από το μνημείο του Αγρίππα, καταλήγει στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων και σε ένα φρέαρ με μαρμάρινο στόμιο βάθους 10 μέτρων, όπου αναβλύζει νερό της αρχαίας πηγής .
1897: κατεδαφίζεται ο προμαχώνας, αποκαλύπτεται η Κλεψύδρα.
Η βόρεια πλευρά της Ακρόπολης (ορατή από την Πλάκα) όπου βρίσκεται η Κλεψύδρα, για πολλά χρόνια δεν ήταν προσβάσιμη στο κοινό. Σήμερα όμως, μετά τα έργα της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας, διαμορφώθηκε ο Περίπατος που έζωνε την Ακρόπολη στην αρχαιότητα.
Υπάρχει ένας άνετος διάδρομος επίσκεψης (από την οδό Θεωρίας ή από το θέατρο Διονύσου) σε όλα εκείνα τα άγνωστα εν πολλοίς μνημεία και δημοφιλή στην αρχαιότητα ιερά που στεγάζονταν σε σπήλαια, όπως και στην Κλεψύδρα.
Σήμερα το νερό αναβλύζει γάργαρο, καθώς όχι απλώς αρκεί για να ποτίζονται τα φυτά γύρω από την πηγή, αλλά όταν βρέχει, η ποσότητα είναι τόση που το νερό φτάνει ως την Αρχαία Αγορά. Η σημερινή εικόνα είναι με την αυλή-στρωμένη με ορθογώνιους πωρόλιθους διαστάσεων 23,30Χ11,60 μ. το πλακόστρωτο της αυλής της Κλεψύδρας, του τόπου όπου βρέθηκε δολοφονημένος ο Οδυσσέας Ανδρούτσος (1824) μετά τη σύλληψη και φυλάκισή του στην Ακρόπολη από το πρώην πρωτοπαλίκαρό του, Ιωάννη Γκούρα.
Πληροφορίες από:
hellinon.net