Translate

Απαγωγή από εξωγήινους ή ενύπνια παράλυση; Μέρος Α'


                 
Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια Αμερικάνων έχουν βιώσει συγκεκριμένες εμπειρίες που υποδηλώνουν ότι έχουν υπάρξει θύματα απαγωγής από εξωγήινους. Αλλά μια έρευνα σε 126 μαθητές σχολείων και 224 φοιτητές δείχνει ότι η γνώση που έχουμε για τους εξωγήινους σχετίζεται περισσότερο με την θέαση της τηλεόρασης παρά με την ύπαρξη σχετικών εμπειριών.
Όποιος βέβαια πιστεύει στους ισχυρισμούς της δημοσκόπησης, μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι είναι εκατομμύρια οι άνθρωποι που δέχτηκαν επίσκεψη από μέλη ενός εξωγήινου είδους και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν αρπαχθεί από τα κρεβάτια τους ή τα σπίτια τους και μεταφέρθηκαν σε κάποιο εξωγήινο σκάφος ή ακόμα και πλανήτη.


Οι προσωπικές αναφορές για απαγωγή από εξωγήινους αυξήθηκαν μετά από τη δημοσίευση των βιβλίων του Budd Hopkins, Missing Time (Αγνοούμενος Χρόνος, 1981), Intruders (Εισβολείς, 1987) και Whitley Strieber's Communion (Η Κοινότητα του Whitley Strieber, 1987). Υπάρχει μεγάλη ποικιλία μεταξύ των αναφορών, αλλά πολλές από αυτές ταιριάζουν σε ένα κοινό πρότυπο.

Ο Dan Wright (1994) συνόψισε 317 εγγραφές από υπνωτικές συνεδρίες και συνεντεύξεις από 95 διαφορετικές περιπτώσεις καταλήγοντας στο ότι, «πολυάριθμοι τύποι οντοτήτων έχουν επισκεφτεί τον πλανήτη μας με κάποια κανονικότητα». Ωστόσο, ο τύπος του «γκρέυ» είναι καθαρά το πιο συνηθισμένο εξωγήινο είδος και στη διάρκεια των χρόνων προέκυψε μια στερεότυπη αναφορά του.

Η εμπειρία ξεκινάει συνήθως όταν το άτομο είναι στο κρεβάτι του σπιτιού του και συνηθέστερα τη νύχτα, αν και κάποιες φορές αναφέρονται απαγωγές μέσα από αυτοκίνητο ή σε εξωτερικό χώρο. Υπάρχει ένα έντονο μπλε ή λευκό χρώμα, ένας παλλόμενος ήχος σα βουητό, άγχος ή φόβος και η αίσθηση μιας ανεξήγητης παρουσίας. Συνοδεύονται από τη θέαση ενός σκάφους με λαμπρά φώτα και το άτομο μεταφέρεται ή αιωρείται προς το εσωτερικό του. Όταν βρεθεί μέσα στο σκάφος το άτομο πιθανότατα θα υποστεί διάφορες ιατρικές διαδικασίες που συχνά εμπλέκουν την αφαίρεση ωαρίων ή σπέρματος και την εμφύτευση μικροσκοπικών αντικειμένων στη μύτη ή σε άλλες περιοχές. Η επικοινωνία με τους εξωγήινους είναι συνήθως τηλεπαθητική. Το θύμα της απαγωγής νιώθει αβοήθητο και συχνά είναι συγκρατημένο, μερικώς ή και τελείως παράλυτο.

Ο «gray» έχει συνήθως ύψος λίγο μεγαλύτερο από ένα μέτρο με λεπτό σώμα και αυχένα, μεγάλο κεφάλι και τεράστια, μαύρα, λοξά και αμυγδαλωτά μάτια. Οι Grays συνήθως δεν έχουν τρίχες και συχνά τα δάχτυλα των χεριών τους είναι μόνο τρία. Πιο σπάνιοι εξωγήινοι περιλαμβάνουν πράσινους ή μπλε τύπους, κάποια ψηλότερα είδη με λίγα μαλλιά και κάποιες φορές ανθρώπινους τύπους που συνεργάζονται με τους Grays.

Οι επιδιώξεις των εξωγήινων όταν απάγουν γήινους ποικίλουν από ήπιες προειδοποιήσεις που σχετίζονται με επικείμενες οικολογικές καταστροφές, σε τεράστια εξωγήινα προγράμματα γονιμοποίησης που απαιτούν την αφαίρεση ωαρίων και σπέρματος από ανθρώπους με στόχο την παραγωγή πλασμάτων που είναι κατά το ήμισυ άνθρωποι και κατά το ήμισυ εξωγήινοι. Κάποιοι που έχουν απαχθεί ισχυρίζονται ότι είδαν έμβρυα σε ειδικές γυάλες και κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι εξαναγκάστηκαν να παίξουν ή να φροντίσουν παιδιά που ήταν υβρίδια ανθρώπου και εξωγήινου.

Περιστασιακά υπάρχουν ισχυρισμοί από ανθρώπους που διατείνονται ότι αρπάχτηκαν από δημόσιους χώρους, με μάρτυρες, ή ακόμα και ομαδικές απαγωγές. Αυτό παρέχει τη δυνατότητα για ανεξάρτητη επιβεβαίωση, αλλά οι φυσικές ενδείξεις είναι ιδιαίτερα σπάνιες. Έχουν αναφερθεί κάποια εμφυτεύματα που αφαιρέθηκαν από το σώμα ατόμων που ήταν θύματα απαγωγής, αλλά μυστηριωδώς έχουν εξαφανιστεί.

Θεωρίες
Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτές τις εμπειρίες; Κάποιοι απαχθέντες ανακαλούν τις εμπειρίες τους αυτόματα, αλλά κάποιοι άλλοι απλώς τις «θυμούνται» κατά τη διάρκεια θεραπευτικών συνεδριών, ομάδων υποστήριξης ή κάτω από την επίδραση ύπνωσης. Γνωρίζουμε ότι οι αναμνήσεις μπορούν να τροποποιηθούν ή ακόμα και να δημιουργηθούν εκ νέου κάτω από την επίδραση της ύπνωσης ή της πίεσης που ασκείται κατά τη διάρκεια μιας διερευνητικής διαδικασίας ή επαναλαμβανόμενων ερωτήσεων. Μήπως οι αναμνήσεις των απαχθέντων δημιουργούνται με τέτοιους τρόπους; Περισσότεροι από τους 95 απαχθέντες που ανέφερε ο Wright είχαν υπνωτιστεί και τους είχαν πάρει συνέντευξη αρκετές φορές, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τον Hopkins που είναι γνωστός για τις υπνωτιστικές τεχνικές που χρησιμοποιεί για να αποσπάσει αναφορές σχετικές με απαγωγές. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές αναφορές για συνειδητή ανάκληση απαγωγής χωρίς τη μεσολάβηση ύπνωσης ή πολλαπλών συνεντεύξεων και η σημασία του ρόλου που παίζουν οι λανθασμένες αναμνήσεις είναι κάτι που δεν έχει πλήρως ξεκαθαριστεί.

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι οι απαχθέντες είναι νοητικά ασθενείς. Αλλά αυτή η υπόθεση δεν υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη βιβλιογραφία που υπάρχει για το πεδίο. Εντούτοις, οι Bloecher, Clamar και Hopkins (1985) βρήκαν ευφυΐα παραπάνω από το μέσον όρο και κανένα δείγμα σοβαρής παθολογίας σε εννέα άτομα που ισχυρίζονταν ότι είχαν απαχθεί, ενώ ο Parnell (1988) δε βρήκε κανένα στοιχείο ψυχοπαθολογίας σε 225 άτομα που εξέτασε και που είχαν αναφέρει ότι είδαν UFO χωρίς να έχουν απαχθεί από αυτά. Τέλος, το 1993 ο Spanos και οι συνεργάτες του συνέκριναν 49 άτομα με αναφορές για θεάσεις UFO με δύο ομάδες ελέγχου και βρήκαν πώς δεν ήταν ούτε λιγότερο ευφυείς ούτε περισσότερο επιρρεπείς στη φαντασίωση και στον υπνωτισμό απ' όσο ήταν τα άτομα των ομάδων ελέγχου. Ούτε και επέδειξαν σημάδια ψυχοπαθολογίας. Ωστόσο, πίστευαν περισσότερο στις επισκέψεις από εξωγήινους, κάτι που υποδηλώνει ότι τέτοιου είδους πεποιθήσεις επιτρέπουν στους ανθρώπους να διαμορφώσουν αμφίβολες πληροφορίες, ασαφείς φυσικές αισθήσεις και ζωηρές φαντασιώσεις σχετικά με ρεαλιστικές συμπλοκές με εξωγήινους.
Έχει ακόμα προταθεί η αστάθεια του κροταφικού λοβού. Σύμφωνα με τους Persinger και Makarec (1987) άνθρωποι με σχετικά ασταθείς κροταφικούς λοβούς είναι πιο επιρρεπείς στη φαντασία και είναι πιο πιθανό να αναφέρουν μυστηριακές ή εξωσωματικές εμπειρίες, οράματα και ψυχικές εμπειρίες. Ωστόσο, οι έρευνες του Spanos και των συνεργατών του δείχνουν ότι δεν υπάρχει διαφορά στην αστάθεια του κροταφικού λοβού μεταξύ των ατόμων που εξέτασαν για αναφορές UFO και των ομάδων ελέγχου. Ακόμα, ο Cox (1995) συνέκρινε μια ομάδα από δώδεκα βρετανούς απαχθέντες με δύο ομάδες ελέγχου και επίσης δε βρήκε διαφορές στην αστάθεια του κροταφικού λοβού, αν και παρατήρησε ότι οι απαχθέντες πίστευαν περισσότερο σε επισκέψεις εξωγήινων απ' ότι τα άτομα των ομάδων ελέγχου.

Σύμφωνα με μια τελευταία θεωρία, οι απαγωγές αποτελούν επεξεργασίες περιστατικών ενύπνιας παράλυσης στις οποίες ένα άτομο φαίνεται πως είναι σε δυνατότητα να ακούει και να βλέπει και νιώθει τελείως σε εγρήγορση, αν και δε μπορεί να κινηθεί. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ταξινόμηση Διαταραχών Ύπνου (International Classification of Sleep Disorders) η ενύπνια παράλυση είναι συχνή ανάμεσα σε ναρκοληπτικούς, στους οποίους η παράλυση συνήθως επέρχεται κατά την είσοδο στον ύπνο. Στον υπόλοιπο πληθυσμό η συχνότητά της είναι της τάξης των 3 έως 6 τοις εκατό.
     
                              

 ghosthuntersz

Σχόλια

Τεχνική υποστήριξη, κατασκευή ιστοσελίδας: Charles Bukowski(7SPY), e-mail: spy7ross7@gmail.com